چین؛ یک قدم جلوتر از بقیه

چین یکی از محورهای اصلی تولید اوره در جهان است. ۱۵ درصد کل اوره جهان در این کشور تولید می‌شود. همزمان با شروع رشد قیمت سوخت و کود کشاورزی، دولت چین در ماه ژوئن امسال تصمیم گرفت با میلیاردها دلار سوبسید به کمک کشاورزان خود برود. وقتی که کمبود اوره و عواقب آن برای چینی‌ها مشهود شد، در ماه اکتبر با حکم حکومتی صادرات این ماده را ممنوع اعلام کردند.

از وقتی که همه‌گیری کرونا گریبان‌گیر این کشور شد، حجم و بهداشت غذا تبدیل به دغدغه اصلی دولت چین شده و از آن زمان تاکنون از طریق سرمایه‌گذاری دقیق، سوبسیدهای حساب‌شده و سهم‌بندی منابع، این کشور توانسته از باقی رقبا در تولید و بازار غذا و خوراک جلوتر بماند و حالا در حالی که بسیاری از کشورهای دیگر در آستانه بحران تغذیه هستند، به نظر می‌آید جایگاه چین طی فصول آینده کشاورزی از همیشه امن‌تر باشد. این امر به خودی خود می‌تواند رشد اقتصادی چین را نسبت به رقبای اصلی خود بهبود ببخشد و زمینه‌ساز تصاحب سهم بازارهای مختلف توسط این کشور شود.

شاید حتی مهم‌تر از تأثیر کمبود اوره بر صنعت کشاورزی، اثرگذاری آن بر نرخ کاری راننده‌های کامیون و ضعف بیش از پیش زنجیره تأمین کالا باشد. این روزها یکی از پدیده‌های غالب بر بازارها، کار مرتبط با زنجیره‌های تأمین کالا، عرضه گسترده و تقاضای ناچیز است. امری که به‌مرور باعث شده تا شرکت‌ها پیش‌رو در این زمینه وادار به بهتر کردن مداوم پیشنهادهای کاری خود شوند.

کمبود اوره اما، یک مشکل با ریشه‌های اجتماعی نیست که بتوان با پیشنهادهای بهتر زمینه برای حل کردن آن فراهم کرد و تأثیرات آن بر تمامی اقشار در سال ۲۰۲۲ حس خواهد شد. ضعف عمیق‌تر زنجیره‌های تامین کالا منجر به کمبود کالا و افزایش قیمت دیگر اجناس نیز می‌شود و می‌تواند در درازمدت به افزایش بیشتر قیمت سوخت نیز منجر شود. این پدیده ظرفیت این را دارد که طی سال‌های آینده خرده‌فروشی و همچنین عرضه عمده را تحت‌تأثیر قرار دهد و حتی در صورت مدیریت ضعیف منجر به ابرتورم شود.