اکوسیستم رمزارزی در مسیر بلوغ

این روزها یکی از مهم‌ترین زیربخش‌های اقتصاد نوآوری کشور که در بحث‌های صنفی و رگولاتوری و زیست‌بومی از خود کنشگری نشان می‌دهد، اجتماع یا همان زیست‌بوم کسب‌وکارهای رمزارزی است. کسب‌وکارهایی که تنوع و کمیت‌شان از محدوده صرافی‌ها فراتر رفته و شاهد ورود بازیگران مختلفی است، اما همچنان گل سرسبد این فضای کسب‌وکاری، صرافی‌ها هستند. کسب‌وکارهایی که پیش‌تر از دیگر فعالان و کسب‌وکار‌های این حوزه فرصت‌ها را شناسایی و زیرساخت‌های قابل اتکایی برای فعالیت کاربران و کسب‌وکارهای داخلی در این حوزه فراهم کرده‌اند.

فعالیت صنفی و همگرایی نظرات و کم‌کردن از اختلاف‌ها و البته پیوستن به مسیرهای درست و منطقی و دوری‌گزینی از هیجانات بی‌تأثیر و خسارت‌بار مسیری است که این روزها در اکوسیستم رمزارزی کشور دنبال می‌شود. این مسیر و این رویکرد را نه‌تنها باید تقویت کرد و به فال نیک گرفت، بلکه باید از معدود حرکت‌ها و رویکردهای واگرایی که بعضاً توسط برخی چهره‌های توییتری و گمنام یا ناخوشنام ترویج و تبلیغ می‌شود، دوری کرد. نشستن بر سر یک میز با رگولاتورهایی که از چارچوب‌های بسته گذشته خود کوتاه آمده‌اند و صحبت از فرصت‌سازی برای بخش‌های مختلف اقتصاد کشور با کمک رمزارزها می‌کنند، مسیر درست این زیست‌بوم در این روزهاست.

این را باید یک اصل برشمرد. باقی همه فرع ماجراست. کسب‌وکارهای داخلی که نمونه‌های موفقی از کسب‌وکارهای بین‌المللی این صنعت هستند، نشان داده‌اند در مسیر عقلانیت قائل به گفت‌گو و مذاکره‌اند. رگولاتور هم گویا یک گام به جلو آمده است. اینها را باید در کنار هم یک موفقیت دانست. هر مسیری جز گفت‌وگوگری به نفع چهره‌ها و کسب‌وکارهای غیررسمی است که نه نگرانی بابت کسب‌وکار نداشته‌شان دارند و نه منافع جمع و زیست‌بوم.