کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
اکثر افرادی که قصد دارند در فضای بزرگترین نمایشگاه الکترونیک، رایانه و تجارت الکترونیک که همه آن را با نام «الکامپ» میشناسند حضور پیدا کنند، همواره انتظار متفاوتی از آن دارند. هرچند نمایشگاه دیگر از بینالمللی بودن فاصله زیادی گرفته، اما حداقل انتظار این است که تبدیل به محلی برای حضور و تعامل فعالان و علاقهمندان این حوزه در داخل کشور شود. تعامل قطعاً نباید به دیدوبازدید تعبیر شود بلکه باید کسبوکار تأثیر و چشمانداز مناسبی برای حضور در رویداد ببیند.
مجموعه شرایط و اصرار بر برگزاری نمایشگاه الکامپ، همزمان با انتخابات ریاست جمهوری، وضع را به سمتی برده که اکثر شرکتها با نارضایتی به استقبال برگزاری نمایشگاه میروند؛ برخی این نارضایتی را بیان میکنند و برخی پنهان.
بسیاری از افرادی که از مزایای الکامپ میگویند هم معتقدند این تاریخ، زمان مناسبی برای برگزاری الکامپ نیست. طبق اعلام سازمان نصر که اکنون بیشتر به نظر میرسد نقش مارکتینگ رویداد را برعهده دارد، الکامپ بناست بین روزهای ۹ تا ۱۲ تیرماه برگزار شود؛ یک روز پس از انتخابات ریاستجمهوری که بناست سرنوشت دولت آینده را مشخص و همچنین تعیین کند که همین کسبوکارهایی که در الکامپ حضور دارند بناست با کدام رویکرد تعامل داشته باشند.
سؤالی که در این میان مطرح میشود این است که برگزاری الکامپ در بحبوحه برگزاری مهمترین انتخابات کشور به نفع صنف است یا خیر و آیا بدنه صنف این موضوع را تأیید میکند یا نه؟
پیشتر نیز مدیر اجرایی الکامپ از روند برگزاری این نمایشگاه اظهار بیاطلاعی کرده بود اما مجموعه شنیدهها حاکی از آن است که شرکت پیمانکار برگزاری نمایشگاه، بدون توجه به منافع صنف، قصد دارد به هر نحو ممکن آن را برگزار کند و اکنون به نظر میرسد فشاری مضاعف روی کسبوکارهاست که مبالغ حضور در نمایشگاه را واریز کنند تا امکان انصراف نداشته باشند.
از طرفی نزدیکی این رویداد به انتخابات و مشخص نبودن فضای آینده دولت که یکی از بخشهای مهم تعاملی بخش خصوصی و دولتی محسوب میشود، موضوع مهم دیگری است که به نظر میرسد برگزارکنندگان نمایشگاه آن را نادیده گرفتهاند. همین دیروز بود که کمیسیون تأمین نصر جلسه برگزار کرد و در آن اعضا از ناموفق بودن خود برای حمایت از پیمانکاران صنف در بحث جریمههای تخصیص ارز گفتند. نمایشگاه میتوانست فرصتی باشد برای تعامل با دولتی که قصد دارد با بخش خصوصی کار کند و این فرصت با این اقدام عملاً از دست میرود.
شاید بتوان این ژست را گرفت که نمایشگاه غیردولتی است و دولتیها اصلاً نقشی ندارند، اما بیایید تعارف را کنار بگذاریم؛ بسیاری از کسبوکارها در طول سال کارشان لنگ یک دیدار با یکی از مقاماتی است که ممکن است چند روز را برای حضور در نمایشگاه وقت بگذارند.
مجموعه شواهد نشان میدهد که هم شرکتکنندگان و هم نصر تهران وارد تعارف با برگزارکننده نمایشگاه شدهاند و ناخودآگاه اهداف برگزارکننده را دنبال میکنند. اگر بناست نمایشگاهی در شأن صنف برگزار شود، تنها یک راه باقی مانده و آن این است که تعارف را با شرکت برگزارکننده نمایشگاه کنار بگذارند.