مسئله بخش لجستیک از قانون‌گذاری و نظارت دستگاه‌های دولتی و حاکمیت شروع می‌شود. بعد از مدت‌ها در اکوسیستم نوآور فعالیت کسبوکارها وجاهت قانونی پیدا کرده، اما همچنان باید قوانین و مقررات اصلاح یا تکمیل شوند تا حضور شرکت‌های حمل‌و‌نقل تسهیل شود و شاهد ارائه سرویس‌های بهتری باشیم.
مدل فعالیتی که ما در اسنپ انجام می‌دهیم، بر اساس اقتصاد مشارکتی و مارکت‌پلیس است و با شیوه فعالیت خود نگاه جدیدی را در حوزه حمل‌و‌نقل ایجاد کرده‌ایم. اما در حوزه لجستیک همچنان می‌توان ایده‌های جدید را دنبال کرد و کسبوکارهای تازه راه انداخت، زیرا ۲۰ درصد از هزینه تمام‌شده محصولات را مباحث مربوط به حوزه لجستیک تشکیل می‌دهند.
تغییرات فراوانی در حوزه حمل‌و‌نقل و راه‌حل‌های نوآورانه در این عرصه صورت گرفته است. تجربه دوران کرونا به همه ما نشان داد که باید به حمل‌و‌نقل و لجستیک نگاه بلندمدت داشته باشیم و به افراد و ایده‌ها بهای بیشتری بدهیم. اما تا رسیدن به نقطه مطلوب در بخش لجستیک فاصله زیادی باقی مانده است. بر این اساس است که معتقدم باید از افراد و ایده‌ها با جدیت بیشتری حمایت شود و به آن‌ها فرصت داده شود خود و راه‌حل‌هایشان را ابزار کنند. البته حمایت از کسبوکارهای نوآور باید متناسب با حجم و اندازه و کارکرد آن‌ها در بازار باشد.
یکی از مشکلات کشور ما این است که استارتاپ‌ها را با خط‌کش شرکت‌های سنتی می‌سنجند، در حالی که لازم است به قوانین و مقررات بعد داده شود و مأموریت‌ها و رسالت‌های دستگاه‌ها بازتعریف شود. به عبارتی دیگر رسالت اصلی باید این باشد که با تسهیلگری فضا را برای کسانی که می‌خواهند در حوزه لجستیک فعالیت کنند، هموار کرد.
