آنگویلا (Anguilla) جزیره‌ای است در شرق دریای کارائیب. یکی از مستعمرات قدیمی بریتانیا که چند دهه‌ای است با پرچم و قانون اساسی و ۳۰، ۴۰ هزار نفر جمعیت برای خودش یک کشور شده است.

حالا همین کشور کوچک جزیره‌ای امیدوار شده که ۱۰ درصد GDP فعلی‌اش را بتواند از هوش مصنوعی دربیاورد! آن ‌هم خیلی ساده و بدون ژانگولرهایی که جاهایی مانند دوبی، سیلیکون‌ولی و… می‌زنند تا مثلاً هاب هوش مصنوعی شوند و میلیاردمیلیارد دلار پول را سرازیر کنند به بازار روبه‌رشد و جذاب AI.

واقعیت این است که کل GDP آنگویلا حدود ۳۰۰ میلیون دلار است  و ۱۰ درصد آن می‌‌شود ۳۰ میلیون دلار. اما برای درآوردن همین ۳۰ میلیون دلار در حوزه هوش مصنوعی هم آنگویلا کار خاصی نمی‌خواهد بکند. دامنه اینترنتی این کشور .ai است. حالا هم شرکت‌ها و آدم‌های مختلفی برای خرید دامنه‌هایی که به .ai ختم می‌شوند، صف کشیده‌اند و این بازاری شده برای آنگویلا که امیدوار است بتواند ۳۰ میلیون دلاری از این طریق درآمد داشته باشد.

در واقع آنگویلا؛ این کف دست جزیره دورافتاده تا همین دیروز مستعمره هم سهم خودش را دارد پیش‌پیش از بازار روبه‌رشد هوش مصنوعی برمی‌دارد و ما فعلاً در بند این هستیم که چرا بازار وی‌پی‌ان در کشور این‌قدر رونق دارد! چرا سهم‌مان از اقتصاد دیجیتال دنیا روزبه‌روز آب می‌رود و چرا حداقل روی کاغذ شانس‌مان برای پول‌درآوردن از بازارهای جذابی چون هوش مصنوعی بسیار بسیار کم است.

درست در روزهایی که ما در حال مهندسی معکوس تسلا و خط و نشان کشیدن برای «سکوهای قیمت‌ساز دیجیتالی فعال در بازار خودرو و مسکن» هستیم و فکر می‌کنیم منشاء همه گرفتاری‌های اجتماعی-اقتصادی-فرهنگی فعلی کشور همین اقتصاد دیجیتال و مظاهر آن یعنی استارتاپ‌ها هستند و هیچ برنامه‌ای برای ثروت‌اندوزی از ظرفیت‌های فناوری‌های روبه‌رشدش نداریم؛ جایی مانند دوبی و هند کرورکرور برنامه‌نویس جذب یا تربیت می‌کنند تا آینده را از آن خود کنند، یا جایی مانند دولت فخیمه آنگویلا به همین راحتی ۱۰ درصد از GDP خودش را با هوش مصنوعی درمی‌آورد تا یک روزنامه‌نگار در گوشه‌ای از این خاک پاک آریایی حرصش دربیاید که آخر چرا ما حتی از دامنه اینترنتی هم شانس نیاوردیم!