ماهیت کار در سال گذشته تغییرات زیادی کرده است. کارکنان زیادی در سراسر جهان مجبور به کار کردنِ از داخل خانه شدند و تمایز میان فضای شخصی و حرفه‌ای و ساعت آزاد و کاری هر روز کمرنگ‌تر می‌شود. همین امر مشکلاتی را برای کارمندان دورکار ایجاد کرده و نظم زندگیشان را برهم زده است. اما پایان یافتن شیوع کرونا به معنای بازگشت کامل به گذشته نیست.
بیشتر از نیمی از کارکنانِ بریتانیایی، با در نظر داشتنِ این واقعیت که شرایط کاری هیچ‌گاه مثل سابق نخواهد شد، در یک نظرسنجی اعلام کرده‌اند که خواهان وضع قوانینی برای ایجاد تعادل در شرایط دورکاری هستند. ۶۵ درصد از طرفداران حزب کارگر و ۵۳ درصد از رأی‌دهندگان محافظه‌کار، خواهان حمایت دولت و اتحادیه‌ها از «حق در دسترس نبودن» شده‌اند. قانونی که به کارمندان اجازه می‌دهد ساعات کاری مشخصی حتی در خانه داشته باشند و در زمان‌های خارج از آن اجباری به انجام فعالیت‌های کاری ندارند.
چنین قانونی در ماه گذشته و در ایرلند تصویب شد. کارکنان ایرلندی از این پس قرار نیست در خارج از ساعات معمول کاری خود پاسخگوی مدیران و کارفرمایان باشند. وزیر کار کانادا نیز به دنبال تصویب قانون مشابهی مخصوصا برای زنان است، چراکه زنان به طور میانگین ۳۳ درصد بیشتر درگیر کارهای خانه هستند و شرایط جدید، حجم کار بدونِ دستمزد آن‌ها را تشدید کرده است. بریتانیایی‌های طرفدار تصویب چنین طرح‌هایی امیدوارند بتوانند با تنظیم قوانین حمایتی از کارکنان، بر سویه‌های منفیِ دورکاری غلبه کنند و از سلامت روانی شاغلان حفاظت نمایند.
