کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
قانون نمیتواند فناوری اطلاعات را محدود کند
یادداشتی از مازیار نوربخش؛ رئیس هیئتمدیره رمیس\ 22 تیرماه، سالروز بزرگداشت خوارزمی به ابتکار هیئتمدیره قبلی نصر تهران و زحمات نصر کشور در تقویم ثبت شده تا توجه تمام فعالان این رشته را به پدیده فناوری اطلاعات جلب کند. روز فناوری اطلاعات که نشاندهنده ارزش فناوری اطلاعات است، فقط مخصوص نصر تهران و صنف نیست؛ این روز انتخاب شده تا اهمیت فناوری اطلاعات را به تمام فعالان حوزه و مردم خاطرنشان کند.
امروزه بخش بزرگ هر نیازی که رفع میشود، به فناوری اطلاعات ربط دارد. فناوری اطلاعات یعنی کاربرد سختافزار و نرمافزارها، برای تسهیل فرایندها و حل مسائل سازمانها و زندگی روزمره افراد.
واقعیت این است که ایران در فناوری اطلاعات حرفی برای گفتن ندارد. اقداماتی در زمینه خدمات دولت الکترونیک و بیمه الکترونیک در کشور صورت گرفته، اما فناوری اطلاعات در ایران جایگاه خود را پیدا نکرده است. شرکتهای بزرگ دنیا و ۵۰۰ شرکت برتر جهان، همگی یا بر پایه فناوری اطلاعات هستند یا محصول مبتنی بر فناوری ارائه میدهند. در ایران به دلایل گوناگون شرکتهای بزرگ مبتنی بر فناوری وجود ندارند و با وجود تمام فعالیتهای انجامشده تا اتفاقات ایدهآل و شرایطی که در فناوری اطلاعات حرفی برای گفتن داشته باشیم، فاصله زیادی داریم.
اعتقاد دارم قانون نمیتواند فناوری اطلاعات را محدود کند، فناوری اطلاعات به حمایتهای قانونی نیاز ندارد، نیاز فناوری اطلاعات این است که محدودیتهای قانونی ایجاد نشود.
اتفاقات سالهای گذشته را از هر زاویهای که نگاه میکنیم، درمییابیم که دولت یا تصمیمگیران فضای مجازی با اعمال محدودیت کار فعالان و شرکتها را سختتر میکنند. قانون نمیتواند فناوری اطلاعات را محدود کند، زیرا فناوری مسیر خودش را پیدا میکند. بنابراین با فیلتر و محدودکردن نمیتوان خیال خود را از رخندادن وقایع غیرعرف راحت کرد.
فارغ از هر شعار و ادعایی، نقش فناوری اطلاعات در آینده بسیار کلیدی است. فناوری اطلاعات در گذشته در نقش توانمندساز کنار کسبوکارها بود تا آنها فعالیتهایشان را بهتر، دقیقتر و سریعتر انجام دهند، اما امروز نقش فناوری اطلاعات به نقشی کلیدی تبدیل شده، یعنی همه محصولات و خدمات مورد استفاده افراد جامعه، بر اساس فناوری اطلاعات شکل گرفتهاند. پس بدیهی است که فناوری اطلاعات دیگر کمککننده نیست، بلکه یک الزام است.
مقایسه زندگی امروزه انسانها با چند دهه گذشته (زمانی که اولین کامپیوتر و زبانهای برنامهنویسی پدید آمدند و اطلاعات در کاغذها و دفاتر ثبت میشدند)، نشان میدهند که فناوری اطلاعات چگونه زندگی شخصی، کاری و حرفهای ما را متحول کرده است.
از نگاه من تغییراتی که فناوری اطلاعات در زندگی انسانها رقم زده، بهانه خوبی است که به چگونگی دنیای گذشته، دنیای حال حاضر و دنیای آینده فکر کنیم.