سنگاپور خود را برای میزبانی از صرافیهایی که در کشورهای دیگر بهدلیل رگولاتوری به مشکل برمیخورند، آماده میکند. کره جنوبی برای توسعه ابزارهای مالی مبتنی بر بلاکچین و ارائه خدمات عمومی به شهروندان خود روی چنین بسترهایی سرمایهگذاری بیشتری میکند… امارات متحده عربی تلاش دارد با کمکگرفتن از برخی کسبوکارهای شناختهشده رمزارزی، ابزارهای پرداخت کریپتویی در اختیار سرمایهگذاران و فعالان اقتصادی خود قرار دهد… قطر به یکی از اولین صرافیهای بومی خاورمیانه مجوز داده تا در بازار تبادل رمزارزها برای تبدیلشدن به یک هاب منطقهای دست بالا را داشته باشد… فرانسه و ایتالیا به بایننس روی خوش نشان داده و مجوزهای مورد نیاز آن برای فعالیت در این کشورها را صادر کردهاند…
اینها خبرهایی است که از تکاپوی دولتهای مختلف برای عقبنماندن از موج یک فناوری و بهرهمند شدن از ابزارها و بازارهای روبهرشد آن حکایت دارد. دولتهایی که مانند بسیاری دیگر از کشورها، نگرانیهایی جدی درباره چیستی و ماهیت فناورانه این حوزه جدید و مهمتر از آن خطرات ناشی از کلاهبرداریهای احتمالی برای شهروندانشان دارند، اما بهخوبی متوجه شدهاند که توقف در لحظه اکنون و فرو رفتن در لاک دفاعی ناشی از ترس، میتواند آنها را بازنده اقتصاد آینده جهان کند که یکی از سناریوهای محتمل آن، غیرمتمرکزشدنش با کمک بلاکچین است.
دولتها همیشه باید محتاط باشند. ریسک و منفعت را به بخش خصوصی بسپارند و صرفاً هموارکننده مسیر برای توسعه نوآوریها باشند. در بازی سخت و پیچیده و البته پرریسک فناوریهای غیرمتمرکز و ابزارهای آن همچون رمزارزها، اما به نظر میرسد دولتهای زیادی برای تثبیت جایگاه خود یا احتمالاً تغییر آرایش بازیگران مهم آینده، با ریسکپذیری بیشتری نسبت به همیشه عمل میکنند. حال باید دید رگولاتور ایرانی چقدر توان پذیرش این ریسک و همراهی با تحولات جاری را دارد؟