کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. رسانهای که نسخه چاپی آن هر هفته شنبهها منتشر میشود و وبسایت و شبکههای اجتماعیاش هر ساعت، اخبار و تحولات این بخش از اقتصاد را پوشش میدهند. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
هفته گذشته در شبکه اجتماعی کلابهاوس نشستی با عنوان «اقتصاد نوآوری، پیشران دولت سیزدهم» با حضور ولیالله فاطمی برگزار شد.
بنیانگذار شرکت توسن در بخشی از صحبتهای خود به الزام وجود یک فضای باز اقتصادی اشاره کرد و گفت: «در این فضا و در سایه بالا نگه داشتن سطح فناورانه است که اتفاقات خوب رقم میخورد. این سطح ایدهپردازی شامل نظام ملی نوآوری، رشد اقتصادی پایدار و… میشود. در واقع لازم است که فناوری در تمام فضای اجرایی کشور حضور داشته باشد.»
او به نقش استارتاپها در اقتصاد نیز اشاره کرد و گفت: «تأثیر اقتصادی کسبوکارهای نوپا هنوز در حد اعشار و شاید یک یا دو درصد است که باید به ۱۰ یا ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی برسد. همانند کشورهای پیشران توسعه. برای این مهم نیز باید اجماع نخبگان را در سطح دولت داشته باشیم.
این مهم با بودن کارآفرینان، نخبگان و… که ترس فناوری ندارند، به واقعیت بدل میشود. چراکه معمولاً عموم مدیران از فناوری در فاز اول هراس دارند و تا زمانی که با آن کار نکنند، ترسشان برقرار است. اگر در دولتی بتوان فناوری را در سطح مدیران اجرایی وارد کرد، در آن صورت مانعها بر سر راه توسعه آن نیز از بین میرود.»
بنیانگذار شرکت توسن در ادامه سخنان خود به آینده نیز اشاره کرد و افزود: «آینده زمانی که با فناوری و نوآوری گره خورد، از آن این کشور خواهد بود. اقتصاد کلان بدون نگاه نوآورانه محقق نمیشود و با این نگاه نیز به کارزار انتخاباتی ورود کردیم. درست است که فعالان فناوری سیاسی نیستند، اما سیاست به معنای تعامل است. باید به زیرساختهای فناورانه توجه کرد. در واقع پلتفرمها تضمین میکنند که سیاستهای آینده چه باشد. بدون این پلتفرمها نمیتوان سیاستی را تبیین کرد. نوآوری نمیتواند تحت قوانین موجود شکل بگیرد چراکه این قوانین سخت نوشته شدهاند. باید یک دولت دیجیتال موازی دولت سنتی شکل بگیرد.»
نیروی انسانی نوآوری
فاطمی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: «اگر سرمایه انسانی را مهمترین عامل بدانیم، شرایط خوبی نداریم و بسیاری از همین سرمایهها در کشور وجود ندارند. گرچه نگاه بنده این است که مهم نیست کجا هستند، چراکه میتوانند در توسعه اقتصاد نوآوری کشور کمک کنند.
کما اینکه دیده شده که با وجود زندگی در سایر کشورها، با ما نیز همراهی کردند. منابع انسانی در بعد جغرافیایی محدود نمیشود. حتی اگر خوشبینانه نگاه کنیم، برخی از کشور خارج شدند و فناورتر شدند که اگر همکاری کنند، شرایط بسیار بهتر میشود. اگر دولتی بر سر کار آمد و استفاده از سرمایههای انسانی را مبنای تحقق برنامههایش گذاشت، باید همه با هم همکاری کنند.»
فاطمی همچنین گفت: «با توجه به ساختار حاکمیت، نگاه من همیشه سازندگی است. باید وارد شد و مسیر را ریلگذاری کرد و دولت را به مسیری آورد که تضمین بیشتری برای برنامهها داشته باشد. ضعف نظارت مهمترین نکتهای است که مدیران را میترساند و میتوان ادعا کرد که جایی نبوده نظارت دقیقی در آن وجود داشته باشد. توسعه در فضای تهدید، ترس و نگرانی سخت است. نقش همگی این است که نگرانی و دغدغه را کم کنیم، در این صورت است که مدیر نیز خوشحال میشود.»