رایت و جست‌و‌جوی برق در آسمان

پرواز با هواپیمای برقی چقدر ممکن است؟ این سؤالی است که مجله اینداستری ویک (Industryweek) در گزارشی سعی کرده به آن پاسخ دهد. از آنجا که 90 درصد کل آلایندگی مسافرت هوایی ناشی از کربن تولیدشده توسط موتور جت است، برقی کردن موتور جت کانون تلاش‌های مختلفی است که در این صنعت صورت می‌گیرد.

فعلا نتیجه این تلاش امکان‌پذیر بودن تحقق این رؤیا در مسافت‌های کمتر از 1200 کیلومتر است. «رایت الکتریک» نام شرکتی است که در این زمینه پیشروست و حتی چند سفارش از ناسا و وزارت انرژی آمریکا دریافت کرده است.

رایت در تلاش است کاری شبیه به آنچه تسلا با مرسدس بنز کرد، در صنعت هوایی عملیاتی کند. از منظر معماری سیستم موتور، رایت از کاربید سیلیکون، یک فناوری جدید سوئیچینگ و همچنین یک استراتژی مدیریت حرارتی تهاجمی استفاده کرده که گویا جواب می‌دهد.

رایت همچنین موتوری با فرکانس بالاتر از 300 کیلوهرتز طرحی کرده که ابعادی کوچک‌تر از موتورهای درون‌سوز دارد. یک معما اما ذهن رایت را به خود درگیر کرده است؛ برق. سؤال این است که چگونه می‌توان در آسمان هواپیما را شارژ کرد؟ به منظور حل این مسئله، شرکت رایت تلاش‌هایی را برای یافتن راه‌هایی مخصوص شروع کرده ولی به نتیجه قطعی نرسیده است.

به نظر می‌رسد راه پرواز با هواپیمای برقی از ساخت موتورهای برقی بهینه و کوچک که کم‌مصرف هستند می‌گذرد. در این باره اطلاعات فاش‌شده اندک است، اما شواهد بسیاری هست که نشان می‌دهد با طراحی سبک و هوشمندانه و موتوری که از پس کار برآید، احتمالا در دهه آینده می‌توان به پرواز با کمک موتور برقی بیشتر فکر کرد.

فعلا رایت الکتریک با همین محوریت خود را به عنوان رهبر پرواز بدون آلایندگی در جهان معرفی کرده و در تلاش است طی سالیان آتی از نخستین محصولات خود رونمایی کند. در این مسیر راندمان 5/99 درصدی اینورتر رایت یک پیروزی بزرگ در این زمینه محسوب می‌شود.