سازوکاری که دیگر جواب نمی‌دهد

مدیر کل کمپانی بالادست بزرگ‌ترین درگاه‌های شغل‌یابی جهان می‌گوید که رزومه‌ها در آینده شغل‌یابی جایی ندارند. «هیاسوکی ایدکوبا» مدیر کل شرکت «رکروت کو» است. شرکتی که بالادست و مالک تعدادی از بزرگ‌ترین شرکت‌های شغل‌یابی در دنیا مانند «ایندید» و «گلس دور» است. او می‌گوید این روزها در بسیاری از نقاط دنیا تقاضا و عرضه شغل به شکلی بی‌سابقه در جریان است.

وی می‌گوید هر دو طرف این معادله برای گرفتن یا دادن شغل‌ها در استیصال هستند، اما تمام چیزی که بین آن‌ها رد و بدل می‌شود، رزومه پس از رزومه است. او معتقد است در پس این انتقال بی‌کران رزومه‌ها کوهی از شغل‌های خالی، کسب‌وکارهای در حال تقلا و زنجیره‌های تأمین کالای تضعیف‌شده قرار دارد و دقیقا در چنین شرایطی است که باید برای تغییر فرهنگ بازار کار اقدام کرد.
هیاسوکی به‌خوبی از نقش پررنگ سامانه‌های اینترنتی شغل‌یابی شرکت خود در این عدم تفاهم میان کارفرما و کارگر خبر دارد.

بازار کار فعلی در آمریکا از دهه پنجاه میلادی تا کنون به این میزان داغ نبوده، با این حال درصد شغل‌های پرشده به طرز نگران‌کننده‌ای پایین است. بسیاری از اقشار مسن‌تر به دنبال کار، سیستم فعلی سایت‌های شغل‌یابی را که شکل تکامل‌یافته‌ای از مدل رزومه‌محور است، به عنوان یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت خود در این بازار کار می‌دانند. خصوصا افرادی که به علت ابتلا به کرونای شدید بازه زمانی بیش از شش ماه را به طور ناگهانی در رزومه خود به علت بستری شدن و مراقبت‌های بهداشتی خالی گذاشته‌اند، به طور عامدانه توسط الگوریتم‌های این سایت‌ها در اولویت بسیار پایین‌تری در لیست متقاضیان قرار می‌گیرند.

هیاسوکی می‌گوید قضاوت یک نیروی کار از روی یک برگه بدون ملاقات با آن‌ها باید توسط فرهنگ تحقیق دست اول درباره توانایی‌های وی عوض شود.
با این حال هیاسوکی سریعا خاطرنشان می‌کند که نقش سایت‌های کاریابی و الگوریتم‌های غریب آن‌ها تنها یکی از عوامل نسبتا کوچک دخیل در وضع فعلی است. او می‌گوید: «همه ما با خلقیات غریب حول استخدام در ابرشرکت‌هایی مانند آمازون آشنایی داریم و شکی نیست که استراتژی‌های بحث‌‌برانگیز این شرکت‌ها نقش مهمی در وضع جاری دارد. اما از سوی دیگر کسب‌وکارهای کوچک‌تر نیز بی‌تقصیر نیستند. بسیاری از مدیران این کسب‌وکارها در دهه‌های گذشته جا مانده‌اند. رستوران‌هایی را می‌بینم که بیش از ۱۰ سال است نیازمندی‌های شغلی خود را به‌روز نکرده‌اند و هنوز برای پیش‌‌پاافتاده‌ترین شغل‌ها نیز مدرک دانشگاهی می‌خواهند. در همین رستوران‌ها باید بیش از ۴۰ دقیقه منتظر حاضر شدن سفارشتان باشید. نیروی کار کافی ندارند و کسی هم رغبتی به کار کردن در آن‌ها ندارد.»
هیاسوکی می‌گوید با وجود مخالفتش با نقش رزومه‌ها، وی از حامیان رزومه به عنوان یک ایده است. به نظر او، رزومه بهترین عملکرد را در یک نقش مکمل دارد و تنها باید از محور گفت‌و‌گو پیرامون شغل‌ها خارج شود. بسیاری از مشاغل هستند که به طور کلی نه‌تنها با یک رزومه نمی‌توان مهارت متقاضی در آن‌ها را سنجید، بلکه ماهیت خود این شغل‌ها متقاضیان را از رزومه‌ها دور نگه می‌دارد. هیاسوکی باور دارد راه حل، معرفی آزمون‌های هوشمند و جایگزین‌هایی برای رزومه است تا بار دیگر نقش مکملی را بر رزومه تحمیل کنند. چنین آزمون‌ها و ابزار‌های معرفی البته باید برای هر شغل شخصی‌سازی شوند.