کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. رسانهای که نسخه چاپی آن هر هفته شنبهها منتشر میشود و وبسایت و شبکههای اجتماعیاش هر ساعت، اخبار و تحولات این بخش از اقتصاد را پوشش میدهند. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
نمایشگاه بینالمللی حملونقل، لجستیک و صنایع وابسته، بهعنوان یکی از مهمترین رویدادهای صنعتی کشور، بهمنظور نمایش و ارتباط با آخرین تکنولوژیها، محصولات و خدمات مرتبط با حملونقل، زنجیره تأمین و صنایع وابسته برگزار میشود.
امسال هشتمین دوره این نمایشگاه در مصلی امام خمینی(ره) از ۲۵ آذر شروع به کار کرد و تا عصر بیست و هفتم همین ماه ادامه یافت. اما این رویداد بزرگ با چالشهای بسیاری روبهرو بود که نه تنها بر روند برگزاری نمایشگاه تأثیر گذاشت، بلکه وضعیت کلی صنعت حملونقل و لجستیک را نیز زیر سوال برد.
کارنگ در گفتوگو با بسیاری از غرفهداران و شرکتها متوجه شد که نارضایتی بسیاری از نحوه اجرای نمایشگاه و مسائل متعدد دیگر وجود دارد. به نظر میرسید اکثر شرکتکنندگان از سطح کیفیت نمایشگاه راضی نیستند و نمره بسیار پایینی به آن میدهند.
برگزاری نمایشگاه در سایه مشکلات و ناهماهنگیها
یکی از نکات قابل توجه در مورد نمایشگاه امسال، فضای محدود و عدم تناسب آن با ابعاد گسترده صنعت حملونقل و لجستیک بود. برخلاف صنعت عظیم حملونقل کشور که در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته، تنها یک سالن از مصلی امام خمینی به این نمایشگاه اختصاص داده شده بود.
با توجه به اینکه نمایشگاههای دیگری به طور همزمان در مصلی در حال برگزاری بود، تنها سالن شبستان به نمایشگاه بینالمللی حملونقل، لجستیک و صنایع وابسته اختصاص یافته بود. این موضوع به وضوح نشاندهنده کمتوجهی به ابعاد واقعی این صنعت بود. فقط بخش حملونقل بار بین شهری در ایران حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ همت گردش مالی دارد. این صنعت بسیار بزرگ است و فقط لجستیک حدود ۸ درصد GDP کشور را تشکیل میدهد. در نتیجه برگزاری این نمایشگاه در یک سالن، در شأن این صنعت نبود.
اکثر غرفهها متعلق به شرکتهای فعال در زمینه تایر، دیزل، پخش فراوردههای نفتی و شیپینگ و کارگو بودند، در حالی که حضور کسبوکارهای نوآور و استارتاپها، بهویژه در حوزه IT، بسیار کمرنگ بود. حتی شرکتهای فعال در حوزه خردهبار نیز حضور محدودی داشتند. بهطور کلی، این نمایشگاه نتواست انتظارات صنعتگران و فعالان اقتصادی را برآورده کند.
مشکلات آغازین و قطع برق مکرر
نمایشگاه با مشکلات بسیاری در مرحله راهاندازی مواجه شد. از قطع مکرر برق در روز غرفهسازی گرفته تا تصمیمگیریهای ضدونقیض در مورد برگزاری یا عدم برگزاری نمایشگاه به دلیل آلودگی هوا که بهطور غیرمنتظره از سوی وزارت راه و استانداری تهران اعلام میشد. تمام این مسائل حاکی از ناهماهنگی و کمتوجهی به جزئیات مهم این رویداد بودند. این اطلاعیهها شوک بزرگی به شرکتهای بخش خصوصی وارد کرد، زیرا آنها برای آمادهسازی غرفهها هزینههای زیادی صرف کرده بودند و در صورت لغو نمایشگاه، هرکدام صدها میلیون تومان متضرر میشدند.
پس از اعلام لغو نمایشگاه، در کمال تعجب، ستاد برگزاری اعلام کرد که نمایشگاه طبق برنامه قبلی ادامه خواهد داشت و شرکتها باید صبح روز بعد در محل نمایشگاه حضور یابند. این تناقض باعث سردرگمی شرکتها و بازدیدکنندگان شد. در حالی که بخش عمدهای از رسانهها و حتی شبکه خبر، خبر از لغو نمایشگاه داده بودند، باز هم تصمیم بر ادامه نمایشگاه گرفته شد. این وضعیت شروعی پر از ابهام و بینظمی برای نمایشگاهی بود که قرار بود بهعنوان نمادی از پیشرفت و توسعه صنعت حملونقل و لجستیک کشور عمل کند.
فضای نامناسب نمایشگاه و نارضایتی شرکتکنندگان
با آغاز نمایشگاه، مشکلات ادامه پیدا کرد. برق نمایشگاه چهار یا پنج بار قطع شد و آخرین بار بیش از یک ساعت طول کشید. در شرایطی که نمایشگاه با قطع برق و کمبود بازدیدکننده روبهرو بود، فضای سالن بسیار گرم و آزاردهنده بود. در برخی غرفهها، غرفهداران مجبور شدند پنکه روشن کنند تا از گرمای طاقتفرسا کمی بکاهند. این شرایط غیرقابل قبول، نه تنها برای شرکتکنندگان بلکه برای بازدیدکنندگان نیز تجربه ناخوشایندی از نمایشگاه بهوجود آورد. اما حتی یکبار به دلیل مشکلات متعدد و بینظمیها از بازدیدکنندگان یا غرفهداران عذرخواهی نشد.
حضور کمرنگ مقامات دولتی
موضوع دیگری که در این نمایشگاه قابل توجه بود، حضور کمرنگ مقامات دولتی و عدم حمایت از این صنعت توسط نهادهای مسئول بود. در حالی که صنعت حملونقل و لجستیک یکی از ارکان مهم اقتصاد کشور است و وزارت راه و سازمان راهداری بهعنوان متولیان اصلی این صنعت بهطور مستقیم مسئول برگزاری و نظارت بر چنین رویدادهایی هستند، آنها تنها در روز سوم نمایشگاه از آن بازدید کردند.
جالبتر اینکه وزیر راه و شهرسازی که قرار بود در افتتاحیه حضور یابد، در مراسم افتتاحیه غایب بود. در نهایت فقط معاون حملونقل ایشان، سعید رسولی، در روز آخر از نمایشگاه بازدید کرد. این غیبتهای پررنگ مقامات دولتی، خود نشانهای از بیتوجهی به صنعت حملونقل و لجستیک کشور است. البته مدیرعامل شرکت پست، محمد احمدی، در نمایشگاه حضور پیدا کرد و تعامل خوبی با شرکتهای حاضر داشت.
حضور محدود شرکتها و غرفههای دولتی خالی
بخش دیگری که جای سؤال داشت، حضور محدود شرکتهای فعال در صنعت حملونقل بود. با توجه به اینکه در ایران حدود ۵۰۰۰ شرکت حملونقلی وجود دارد که بیش از صد شرکت از آنها در ردیف شرکتهای بزرگ و معتبر قرار دارند، اما تعداد کمی از آنها در این نمایشگاه شرکت کرده بودند. این امر باعث شد تا نمایشگاه نتواند بازتاب مناسبی از ابعاد مختلف این صنعت بهویژه در بخش خصوصی باشد. علاوه بر این، بسیاری از غرفههای بخش دولتی خالی بودند. حتی شرکت ملی پست که یکی از ارکان مهم در صنعت لجستیک کشور محسوب میشود، از حضور در نمایشگاه خودداری کرده بود. این وضعیت بهوضوح نشاندهنده عدم توجه و اهتمام جدی دولت به این صنعت بود.
نمایشگاه بینالمللی حملونقل، لجستیک و صنایع وابسته امسال بهوضوح مشکلات فراوانی را در برگزاری و مدیریت خود تجربه کرد. از ناهماهنگیهای ابتدایی و قطع برق گرفته تا بیتوجهی به مسائل زیرساختی و غیبت مقامات دولتی، همگی عواملی بودند که باعث شدند این نمایشگاه نتواند جایگاه واقعی صنعت حملونقل و لجستیک کشور را به نمایش بگذارد. این رویداد، شاید به نوعی نمایانگر وضعیت کلی این صنعت در کشور باشد. نمایشگاه در نهایت توانست برپا شود، اما نه در شان صنعت بزرگی چون حملونقل و لجستیک ایران.