کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. رسانهای که نسخه چاپی آن هر هفته شنبهها منتشر میشود و وبسایت و شبکههای اجتماعیاش هر ساعت، اخبار و تحولات این بخش از اقتصاد را پوشش میدهند. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
تأمین غذای جهانیان با وجود محدودیتهای زمین، منابع و نیروی کار ماهر، کشاورزان را وامیدارد که محصولشان را بیشتر کنند. چنین کاری در گذشته با تناوب زراعی، کوددهی، استفاده از آفتکشها و آبیاری انجام میشد اما تغییر تقریبا پیشبینیناشدنی شرایط آبوهوایی، کشاورزان را بر آن داشته که تا حد امکان از برنامهریزی و فرایند برداشت محصولات بهره بگیرند.
زک بونفس، رهبر فناوری اتوماسیون شرکت جان دیر، میگوید: «کشاورزان باید با بسیاری از متغیرهای ذاتی کشاورزی مثل تغییر شرایط آبوهوایی، تنوع در کیفیت خاک و وجود آفتها کار کنند که این متغیرها تأثیر زیادی در تولید غذا دارند. پیشبینی این تغییرپذیری امری کلیدی است و اینجاست که فناوری وارد میشود.»بدیهیترین فناوری مناسب، هوش مصنوعی است.
هوش مصنوعی میتواند دادههای ساختاریافته و بدون ساختار درباره محصولات و مزارع را پردازش کند.بونفس میگوید: «امروزه ماشینهای کشاورزی پیشرفته از حسگرها و اتصالات برای گردآوری دادهها در مورد همهچیز، از کاشت گرفته تا موفقیت محصول، بهره میبرند. دادهها هرساله گردآوری میشوند و دادههای تاریخی در کنار دادههای زمان حاضر، به کمک کشاورز میآیند تا در مورد چگونگی مراقبت از مزرعه خود تصمیمگیری کند.»
قدرت استفاده از هوش مصنوعی فرصتها را برای تولید پایدار محصولات باکیفیت، حتی در مواجهه با تغییرات گسترده، بهینهسازی میکند، چراکه فناوری هوش مصنوعی به کشاورزان اجازه میدهد تا متر به متر مزرعه را بر اساس شرایط و نیازهای منحصربهفردش مدیریت کنند. بونفس میگوید: «دقیقا به همین دلیل است که پیشرفت هوش مصنوعی به کشاورزان اجازه میدهد منابع را به شکل مؤثری گسترش دهند، گیاهان را تنها در جایی بکارند که غذا با موفقیت تولید شود و مواد مغذی و محافظهای گیاهی را در جایی که به آنها نیاز است، به کار بگیرند.»
درو کردن نمونه خوبی از کاربرد هوش مصنوعی در مزرعه را نشان میدهد. بونفس در این مورد توضیح میدهد: «برای کشاورز غیرممکن است که هر دانه را در بخشهای مختلف دستگاه رصد کند. هوش مصنوعی به دستگاه این امکان را میدهد که بر فرایند جدا کردن نظارت کند و بر اساس آنچه که میبیند، تصمیم بگیرد. اگر کیفیت محصول پایین بیاید، سیستم به کمک هوش مصنوعی و خودکار تنظیمات مزرعه را بهینه میکند یا تنظیمات جدیدی را به کشاورز توصیه میکند تا به نتایج مطلوبتری دست پیدا کند.»
در دیگر فعالیتهای کشاورزی، هوش مصنوعی از بینایی کامپیوتری و یادگیری ماشینی برای تشخیص علفهای هرز و سمپاشی دقیق علفکشها تنها در هنگام نیاز استفاده میکند. این بهرهگیری منجر به کاهش قابل توجه هزینه برای کشاورزانی میشود که پیش از این، تمام مزرعه را حتی نقاطی که نیازی نبود، سمپاشی میکردند.
بونفس میگوید: «در آینده، فناوران روی چگونگی به حداکثر رساندن تولید مواد غذایی با قابلیت درک سریع و هدف قرار دادن نیازهای تکتک گیاهان کار خواهند کرد تا گیاهان مقدار دقیق آب، کود و حفاظت از آفات مورد نیازشان را دریافت کنند.»نکته مهم این است که پهنای باند و ارتباطات بیشتری برای کشاورزانی که در مناطق روستایی زندگی میکنند، در دسترس قرار بگیرد. با گسترش دسترسی به پهنای باند روستایی، پشتیبانی از فناوری بیشتر در مزرعه محقق میشود و هوش مصنوعی میتواند نقشی گسترده و محوری ایفا کند.