شبی که پروژه بیت‌کوین در السالوادور شروع شد، «نلسون رادا»، خبرنگار روزنامه مستقل El Faro به یک مهمانی رفت. هواداران کریپتو و سلبریتی‌های اینترنتی از ایالات متحده، از جمله «لوگان پل»، چهره مطرح یوتیوب در بار هتلی زیبا در کنار استخر بی‌انتهایی مشرف به اقیانوس آرام در ناحیه «لا لیبرتاد» آتش‌بازی تماشا کردند تا لحظه مهمی را برای رمزارز جشن بگیرند.
برخی سربندهایی پوشیده بودند و نشان‌های نارنجی با لوگوی بیت‌کوین به همراه داشتند. تقریباً همه انگلیسی صحبت می‌کردند. رادا می‌گوید: «محل مهمانی ساحلی در السالوادور بود، اما می‌شد هر جای دیگری در دنیا باشد. جامعه کریپتو می‌خواهد این تصویر را از خود ترسیم کند که آینده و توسعه را از طریق بیت‌کوین به السالوادور می‌آورد و به‌نوعی منجی این کشور است. اما بیشترشان اهمیتی به این کشور نمی‌دهند، برای آنها فقط کسب‌وکار مهم است.»
نایب بوکله، رئیس‌جمهور السالوادور از ورود این کسب‌وکارها استقبال می‌کند. او مدعی است که اگر یک درصد بیت‌کوین جهان در السالوادور سرمایه‌گذاری شود، تولید ناخالص داخلی این کشور ۲۵ درصد افزایش می‌یابد. هر کسی که سه بیت‌کوین (در ۱۲ اکتبر، معادل 168 هزار دلار) در این کشور هزینه کند، می‌تواند اقامت دائم این کشور را بگیرد.
از آنجایی که در السالوادور بیت‌کوین نه دارایی سرمایه‌گذاری، بلکه پول قانونی است، بوکله می‌گوید در صورتی که ارزش این رمزارز افزایش یابد، خارجی‌هایی که به السالوادور نقل مکان کنند، مجبور نیستند در این کشور مالیات بر عایدی سرمایه پرداخت کنند.
بوکله در توییتی علاوه بر این مزیت فهرستی از دلایل شامل «آب‌وهوای عالی، بهترین ساحل‌های موج‌سواری دنیا و املاک کنار ساحل برای فروش» را ذکر کرده بود که کارآفرینان باید به‌واسطه آنها به السالوادور بیایند.
به نظر می‌رسد مردم السالوادور در مورد این لحن عمل‌گرای شبیه فروشنده‌های بوکله، نظر مساعدی دارند. هرچند تا سال ۲۰۱۸ شهردار پایتخت، یعنی سان‌سالوادور بوده، اما در سال ۲۰۱۹ به‌عنوان غریبه‌ای در دنیای سیاست برای ریاست‌جمهوری نامزد شد و از ارتباط مستقیمش با میلیون‌ها دنبال‌کننده در رسانه‌های اجتماعی استفاده کرد تا با دو حزبی مبارزه کند که از زمان جنگ داخلی السالوادور در دهه ۱۹۸۰ بر این کشور حکمرانی کرده بودند.
آن جنگ که ایالات متحده با تأمین مالی مخالفان شورشیان چپ‌گرا نقش سرنوشت‌سازی در آن ایفا کرد، بذر بسیاری از مشکلات السالوادور را کاشت. از جمله این مشکلات می‌توان به رشد اقتصادی کم ادامه‌دار، نهادهای ضعیف مستعد فساد، بدترین نرخ خشونت گروهی در جهان و یکی از کمترین سطوح سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در آمریکای مرکزی اشاره کرد. بوکله به شکل متقاعدکننده‌ای استدلال کرده بود که دولت‌های بعد از جنگ نتوانسته‌اند در طول سه دهه پاسخ درخوری به این مشکلات بدهند.
بوکله از وقتی به قدرت رسید، تصویری از بهره‌وری بی‌رحمانه را به نمایش گذاشت. در فوریه ۲۰۲۰ به همراه گروهی از سربازان مسلح به مجلس یورش برد تا به قانون‌گذاران برای تصویب بودجه فشار بیاورد. همچنین نرخ قتل را از ۵۱ نفر در هر صد هزار نفر در سال ۲۰۱۸ به ۲۰ نفر در هر صد هزار نفر در سال ۲۰۲۰ رسانده است (متخصصان تردید دارند که این اتفاق نتیجه سیاست امنیتی بوکله، روندهای مربوط به دارودسته‌های جنایتکاری مستقل از او یا بده‌بستانی پنهان میان او و رهبران این دارودسته‌ها باشد).
بوکله واکنش سرسختانه‌ای به کووید ۱۹ داشت؛ دستور اجرای یکی از سخت‌گیرانه‌ترین قرنطینه‌ها را داد و به نیروهای امنیتی این اختیار را داد که متخلفان را به بازداشتگاه بفرستند؛ اقدامی که ناظران حقوق بشر می‌گویند به سرکوب خشونت‌بار افراد منجر شده است.
رادا می‌گوید محبوبیت بی‌سابقه بوکله به او این امکان را داده که سریع‌تر از انتظار ناظران آمریکای لاتین گام‌های غیردموکراتیکی مثل مداخله در نظام قضایی بردارد: «برای بسیاری از دولت‌های اقتدارگرای این منطقه سال‌ها طول کشید تا کارهایی را انجام دهند که بوکله به‌سرعت انجام داد. سرعت این اقدام‌ها بدون شک غافلگیرکننده است.»
آنهایی که بیش از همه به قانون بیت‌کوین بوکله بدبین هستند (یعنی اقتصاددانان محافظه‌کار)، آن را حرکتی سابقه‌دار از رهبران اقتدارگرای پوپولیست در آمریکای لاتین، اما در ظاهری جدید می‌دانند. سرمقاله‌ای از وال‌استریت ژورنال این سیاست را «کلاهبرداری بیت‌کوینی» خوانده بود.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/d8ie
