کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
با یونییونی آشنا شوید / استفاده از درایورهای جمعسپاری در تحویل
سمیه سامانی / وقتی در مورد لجستیک تجارت الکترونیک صحبت میکنیم، به صنعتی فکر میکنیم که توسط بازیگران قدرتمندی مانند آمازون، فدرال اکسپرس و سیستمهای پست ملی اداره میشود. در آغاز همهگیری در سال ۲۰۱۹، یک استارتاپ شجاع از ونکوور تا بریتیش کلمبیا، تصمیم گرفت با یک مدل جدید، تحویل لستمایل را با استفاده از یک شبکه (Uber-esque) راهاندازی کند.
در طول همهگیری، شرکت یونییونی موفق شد کسبوکار خود را به بزرگترین ارائهدهنده تحویل لستمایل برای پلتفرم «شین» در سراسر آمریکای شمالی تبدیل کند.
رشد سریع آن توجه سرمایهگذاران را به خود جلب کرد و امروز یونییونی از قرارداد ۲۰ میلیون دلار کانادایی (۱۵ میلیون دلاری) برای اولین بخش از تأمین مالی مرحله B خود خبر داد.
«پیتر لو»، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت، در مصاحبهای با تککرانچ میگوید: «یونییونی انتظار دارد تا پایان سال ۲۰۲۳ سه بخش دیگر را برای مرحله B خود جمعآوری کند.» لو از افشای میزان هدف برای کل مرحله خودداری میکند، اما میگوید که این مبلغ قابل توجه خواهد بود، در حالی که مؤسس ارزش شرکت را بسیار بالا میداند.
او میگوید هدف این است که تا سال ۲۰۲۵ به وضعیت یونیکورن یک میلیارد دلاری برسد. حرکت اولیه یونییونی نتیجه شانس و استحکام او بود. هنگامی که کووید ۱۹ صدها میلیون نفر را در خانه نگه داشت، فروش تجارت الکترونیک افزایش یافت و شبکههای تحویل را در سراسر جهان تحت فشار قرار داد.
در آن زمان، یونییونی در مسابقه رقابتی تحویل رستورانها ضعیف بود. یک شرکت لجستیکی که محصولات تجارت الکترونیکی را از چین به کانادا میفرستاد، از یونییونی پرسید که آیا شرکت میخواهد به تحویل چند بسته در محله کمک کند؟ یونییونی گفت: «بله و خیلی زود پروژه یکباره به یک مشارکت بلندمدت تبدیل شد.»
یونییونی بهطور تصادفی به روش جدیدی برای تقویت تحویل لستمایل دست یافت، این در حالی است که بهطور سنتی، خردهفروشان آنلاین برای حملونقل کالا از انبارها به درِ منزل مشتریان از خدمات پیک سریع و شبکههای پستی استفاده میکنند.
لو استدلال میکند، مشکل این مدل این است که هیچیک از سیستمها برای سرعت یا حجم تجارت الکترونیک طراحی نشدهاند. مصرفکنندگان یا باید دو هفته منتظر بمانند یا برای تحویل سریعتر قیمتی گزاف بپردازند.
یونییونی ادعا میکند راهحلهای سریعتر و ارزانتری را از طریق درایورهای گیگ خود یا به قول لو، «درایورهای جمعسپاری» ارائه میدهد. وقتی اولین مشتری آن در خیابان ونکوور به آن نزدیک شد، یونییونی قبلاً با یک شبکه موجود از رانندگان قرارداد داشت، بنابراین طولی نکشید که متوجه شد این مدل دارای اقتصاد واحد پایدار است.
طبیعتاً این استارتاپ روی ارائه وعدههای غذایی تا خریدهای تجارت الکترونیکی متمرکز شده است. بازار تحویل لستمایل رقبای کمی دارد، به این معنی که موانعی برای ورود به آن وجود دارد. امروزه یونییونی دارای بیش از شش هزار راننده در سراسر کانادا و چند صد راننده در ایالات متحده است؛ جایی که اخیراً شروع به کار کرده است. این هدف بلندپروازانهای برای فراتر رفتن از ۲۰۰ هزار بسته در روز و ایجاد درآمد ۱۰۰ میلیون دلاری در سال ۲۰۲۳ است. این شرکت قصد دارد تا پایان سال جاری در کانادا سودآور باشد.
بنیانگذار در مورد پیشبینیهای خود مطمئن است، زیرا مزایای روشنی در یونییونی میبیند. بهعنوان مثال، استفاده از کارگران انعطافپذیر به جای کارکنان تماموقت، هزینههای نیروی کار را تا حد زیادی کاهش میدهد. در مقایسه با خدمات پیک سنتی، این استارتاپ دارای شبکه بسیار متراکمتری از امکانات توزیع است که به کاهش زمان تحویل آن کمک میکند و از آنجایی که یونییونی مجهز به پلتفرم آگنوستیک است، میتواند سفارشهای مشتریان مختلف را گروهبندی کند (چه آمازون، چه شین یا برنامه جدید Temu) تا کارآمدترین مسیر تحویل و زمانبندی را برای رانندگان تعیین کند.