«دیوید ادگرتون» با گرایش مورخان فناوری مخالفت کرده تا علاقه آنها را بر فناوری‌های جدید متمرکز کند؛ بدون در نظر گرفتن اینکه آیا این فناوری‌های جدید کارکرد واقعی داشته‌اند یا خیر. تاریخ فناوری باید بر فناوری‌های واقعی متمرکز شود که در توسعه صنعت، کشاورزی و ارتباطات نقش داشته‌اند.

این ممکن است عدم علاقه نسبی دیدگاه تاریخ علم و فناوری به مطالعه نمایشگاه‌های جهانی را توضیح دهد. البته نمایشگاه‌ها بستر مهمی را برای فناوری‌های جدید و همچنین گردآوری فناوری‌های قدیمی فراهم کردند. بر خلاف آنکه این فناوری‌ها پیش از شرکت در نمایشگاه‌ها ثبت اختراع می‌شدند، برخی از آنها به لطف نمایشگاه‌ها مورد توجه همگانی قرار گرفتند.

به‌عنوان نمونه می‌توان به هفت‌تیر ساموئل کلت (لندن، ۱۸۵۱)، فرایند ساخت فولاد بسمر (لندن، ۱۸۶۲)، دینام گرام (وین، ۱۸۷۳)، تلفن گراهام بل (فیلادلفیا، ۱۸۷۶) یا لامپ ادیسون (پاریس، ۱۸) اشاره کرد. روشن است که هفت‌تیر کلت راه را برای سلاح‌هایی باز کرد که نه‌تنها تاکتیک‌های جنگ، بلکه نیروهای پلیس مسلح و حتی دفاع شخصی را نیز دگرگون کردند.

فرایند بسمر به‌طور اساسی صنعت متالورژی را تغییر داد. نسخه دینام گرام نخستین مورد استفاده صنعتی بود که به‌راحتی به یک موتور الکتریکی تبدیل شد. گراهام بل از فرصت نمایشگاه یکصدمین سالگرد استفاده کرد و آخرین نمایش‌های خود از ارتباطات تلفنی را ارائه داد. بر خلاف این واقعیت که پیشتاز بودن بل مورد مناقشه بود، شیوه کارآفرینی او راه را برای عصر جدیدی از ارتباطات هموار کرد.

سرانجام ادیسون در طول نمایشگاه ۱۸۸۱ کارزار فشرده‌ای را پیش برد تا همه را متقاعد کند که طراحی لامپ او بهترین است. در این موارد نمایشگاه‌های جهانی راهی برای گسترش و حتی تحمیل برخی فناوری‌ها به رقبا بود. نمایشگاه‌های جهانی تجاری نیز بودند که در آن تولیدکنندگان فناوری فرصت داشتند تا نوآوری‌های خود را تبلیغ و آنها را به تولیدکنندگان معرفی کنند. در واقع بیشتر ماشین‌های صنعتی و کشاورزی نسخه توسعه‌یافته ماشین‌های موجود با کاربردهای جدید بودند.