حسین اسلامی، متولد سال ۱۳۶۱ و فارغ‌التحصیل سازمان ملی استعدادهای درخشان (سمپاد)، مهندسی صنایع از دانشگاه علم و صنعت ایران، دارای مدرک مدیریت اجرایی (EMBA) از دانشگاه تهران و مدیریت رسانه از دانشگاه علامه طباطبایی است.
او از سال ۱۳۸۲ با مدیریت شرکت‌های خصوصی مختلف، وارد اکوسیستم فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور شده است. قائم‌مقام مدیرعامل و معاون توسعه کسب‌وکار شرکت فناپ، معاون توسعه کسب‌وکار گروه داده‌پردازی بانک پارسیان، قائم‌مقام کنسرسیوم ققنوس و همین‌طور مدیرعاملی هلدینگ نگاه بانک کارآفرین ازجمله فعالیت‌های اسلامی در این سال‌هاست.
اسلامی اکنون رئیس نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران است. با او در خصوص عملکرد سه‌ساله در نصر تهران و همچنین انتخابات دوره هفتم هیئت‌مدیره نصر و تیم هم‌آفرینی صحبت کردیم.
شما در حال حاضر سه سال است که مسئولیت ریاست نصر تهران را به عهده دارید. در این سه سال چه هدفی را دنبال کرده و دوست داشتید به آن دست پیدا کنید، اما موفق نشده‌اید؟
می‌توان گفت ما به دنبال چیزهای زیادی بودیم، اما به آنها نرسیدیم. اما در راستای قول‌هایی که داده بودیم تلاش کردیم. یکی از مواردی که دوست دارم به آن بیش‌ازپیش بپردازیم، تقویت و توانمندسازی حوزه سرمایه انسانی است. این سیل مهاجرت در حال آسیب رساندن به کل حوزه اقتصاد دیجیتال است. یکی از مواردی که می‌خواهیم در دور آتی به آن پرداخته شود، حوزه سرمایه انسانی است؛ به‌ویژه در خصوص افرادی که دیپلم دارند تا بدون نیاز به چهار سال مقطع کارشناسی، با آموزش‌های حرفه‌ای کوتاه‌مدت آماده بازار کار شوند.
فکر می‌کنید در این مدت، نصر به‌عنوان یکی از سازمان‌های مردم‌نهاد صنفی کاملاً خصوصی، چه نقشی می‌توانست در این ماجرا داشته باشد و چگونه می‌توانست به جلوگیری از سیر مهاجرت کمک کند؟
مهاجرت، موضوع اقتصاد کلان و موضوع آینده تک‌تک افراد است. من در خصوص افرادی که مهاجرت کرده‌اند هیچ نکته‌ای ندارم؛ اتفاقاً حس می‌کنم باید از ظرفیت این افراد استفاده شود. چیزی که باعث ناراحتی می‌شود این موضوع است که ما نمی‌توانیم از ظرفیت افرادی که رفته‌اند، استفاده کنیم. اما چند کار می‌توان انجام داد؛ یکی از این کارها کمک به رفع برخی از موانع است. ما شاید به‌عنوان یک تشکل صنفی، خیلی نتوانیم در جلوگیری از مهاجرت نقشی داشته باشیم، مگر اینکه برخی از موانع پیش روی کسب‌وکارها کاهش پیدا کند و خود کسب‌وکارها علاقه‌مند شوند که داخل کشور فعالیت خود را آغاز کنند یا گسترش دهند.
مهم‌ترین مانعی که در این سه سال از سر راه کسب‌وکارها برداشته‌اید، چه بوده است؟
موانعی که برداشته‌ایم یا حداقل با آنها مبارزه کرده‌ایم، به‌قدری زیاد هستند که شاید بتوان گفت از زمان شروع این دوره، هر هفته و هر ماه برای ما خاطره‌انگیز بوده است. در شروع دوره بحث صیانت مطرح شد و هیچ‌وقت به تصویب مجلس نرسید. یا موضوعاتی شبیه اتفاقاتی که برای اینماد رخ داد یا اتفاقاتی که برای برخی از فعالان اکوسیستم به دنبال ماجراهای سال گذشته افتاد. موانع خیلی زیاد هستند و خود را بازتولید می‌کنند. پس باید بگویم که روی موانع متمرکز بوده‌ایم.
به موضوع صیانت اشاره کردید؛ نصر تهران کدام سر طیف این ماجرا قرار داشت؟ آیا توانستید جلوی این امر را بگیرید؟
ما در بیانیه‌هایمان خیلی صریح بودیم؛ نصر یک فرد نیست، بلکه مجموعه‌ای از افراد با نظرات متفاوت است و برای همین است که می‌گوییم باید از تشکل‌ها بهره‌مند شویم. دوستان دولتمرد فکر می‌کنند با دعوت چند نفر از مدیران عامل شرکت‌های بزرگ می‌توانند صدای بخش خصوصی را بشنوند، اما این‌طور نیست. ما در داخل بخش خصوصی بلوغ لازم را داریم. نکات مختلفی ممکن است توسط افراد مختلف صنف مطرح شود اما ما این نکات را جمع‌بندی می‌کنیم و بیانیه می‌دهیم. بیانیه‌های ما در مورد صیانت و موارد شبیه آن بسیار صریح هستند. این بیانیه‌ها به‌قدری صریح هستند که حتی از سوی برخی از دوستان بزرگوارمان متهم به رفتار و اقدام سیاسی شده‌ایم. درحالی‌که به‌هیچ‌وجه این‌گونه نیست و ما صنفی‌ترین حالت ممکن را با رعایت قوانین جلو برده‌ایم.
در این دوره به‌خصوص از شهریور ۱۴۰۱، ما شاهد محدودیت‌های اینترنت و تغییر فضا بودیم؛ نظام صنفی رایانه‌ای هم تنها نهادی بود که بیانیه مشخصی در این مورد صادر کرد؛ به نظر شما نصر چقدر می‌توانست جلوی این محدودیت‌ها را بگیرد یا مذاکره کند تا به کسب‌وکارها کمتر آسیب برسد؟
بیانیه ما خیلی صریح بود و در تمام مذاکرات بر همان بیانیه تأکید کردیم؛ ما هم اختلال داریم و هم محدودیت. با اینکه برای رفع برخی از موانع، وزارت فاوا هم با ما همراه شد، اما هنوز نتوانسته‌ایم این موانع را رفع کنیم. واقعیت این است که از تشکل‌های صنفی انتظار بیشتری وجود دارد و به میزان حمایت تک‌تک اعضای صنف، قدرت چانه‌زنی آنها بیشتر می‌شود. امیدواریم ادامه این مسیر هم طی شود و من هنوز هم به رفع برخی از موارد محدودیت، خوش‌بین هستم.
آیا شما به اینترنت طبقاتی و دادن اینترنت خاص به برخی از کسب‌وکارها اعتقاد داشتید؟
مطلقاً اعتقادی به این موضوع نداشتیم. اگر به این موضوع اعتقاد داشتیم الان سرشماره‌های ما وارد لیستی شده بود که مشمول محدودیت نمی‌شوند. خیلی از تشکل‌های دیگر این کار را انجام دادند، اما ما جلوی این موضوع ایستادیم.
اما در مورد شما گفته می‌شد که یکسری نامه‌نگاری‌ها انجام داده‌اید و می‌خواهید اینترنت طبقاتی دریافت کنید و به کسب‌وکارهایی که عضو نصر هستند این سرویس را ارائه دهید. آیا این موضوع صحت داشت؟
موضوع ما موضوع صنفی است و ما تمام تلاش خود را می‌کنیم که ببینیم چه ویژگی‌هایی ممکن است وجود داشته باشد که بتوانیم از آن استفاده کنیم. نامه‌نگاری کردیم، اما آن نامه‌ای که منتشر شد، نامه ارسال‌شده نبود.
در حال حاضر در آستانه انتخابات دور هفتم نظام صنفی رایانه‌ای هستیم؛ شما به‌عنوان رئیس دوره ششم مجدد نامزد شده‌اید و قصد دارید وارد فرایند انتخابات شوید و برای دور دوم به عضویت هیئت دربیایید. اخیراً نیز هم‌آفرینی فهرست جدیدی منتشر کرده است؛ این فهرست با دوره قبل چه تفاوتی دارد؟
ما در این دوره خیلی کارها کرده‌ایم که اولین باری است که انجام می‌شوند؛ بنابراین برای اولین‌بار به سمتی می‌رویم که دوباره کاندیدا شویم. تا حالا در تهران خیلی سابقه نداشته که رئیس یک دوره دوباره کاندیدا شود. اتفاقاً برای ما مهم است که بدانیم در پایان دوره چقدر مانند ابتدای دوره مورد اعتماد اعضای صنف هستیم. ما در تیم هم‌آفرینی از روز اول اعتقاد داشتیم که باید درس گرفت و تیم باید خود را ترمیم و اصلاح کند.
من به‌عنوان سخنگوی دوره قبلی که این دوره هم به‌عنوان سخنگو، مورد اعتماد تیم قرار گرفتم، می‌توانم بگویم که ما هیچ محدودیتی برای پذیرش عضویت افراد جدید نداشته‌ایم، مگر تأیید اعضای فعلی. برای همین هم از بهترین‌هایی که در ائتلاف مقابل ما در دوره قبل بودند یا حتی در انتخابات دوره قبل نبودند، دعوت کردیم. به لطف خداوند آنها پذیرفتند و آمدند. برای همین هسته تیم فعلی همان تیم سابق است، اما خودش را ترمیم و اصلاح کرده و با توجه به تجربیاتی هم که دارد، امیدوار است در دوره جدید قوی‌تر از قبل عمل کند. ما یک تیم چندساله هستیم که مدام با هم جلسه داریم و حتی بین افراد تیم تعاملات اقتصادی شکل گرفته است.
پس واقعاً ما یک «تیم» هستیم نه یک ائتلاف مقطعی دوره انتخابات. اولاً اعتقاد داشتیم ۵۰ درصد افراد، جدید باشند؛ زیرا ما محدودیت دودوره‌ای داریم که طبق آن افراد نمی‌توانند بیش از دو دوره پشت سر هم در هیئت‌مدیره حضور پیدا کنند؛ بنابراین سعی کردیم ۵۰ درصد لیست نهایی، حتماً افرادی باشند که در دوره ششم به‌عنوان عضو هیئت‌مدیره حضور نداشته‌اند.
نکته دوم این است که ما می‌خواستیم حتماً از ظرفیت‌های ائتلاف مقابل استفاده کنیم. اعتقاد داشتیم که دوستان نرم‌افزاری باید قوی‌تر ظاهر شوند. در این دوره به نظر می‌رسد نرم‌افزاری‌ها قوی‌تر از دوره قبل دور هم جمع شده‌اند. ما هم سعی کرده‌ایم متوجه این موضوع باشیم و در لیست فعلی، هشت نفر هستند که غلبه نرم‌افزاری دارند. در حال حاضر دوران اقتصاد دیجیتال است؛ البته الان در دوره‌ای هستیم که تفکیک سخت‌افزار و نرم‌افزار و تأکید بر این گسل‌ها کمک زیادی به شرایط نمی‌کند.
در نظام صنفی همیشه این دعوای سخت‌افزاری-نرم‌افزاری وجود داشته است؛ دوره ششم چقدر به عبور از این فضا کمک کرد؟
ما سعی کردیم در این دوره موضوعی را با عنوان رسته داشته باشیم. برای اینکه با افزایش تعداد کمیسیون‌ها، میان آنها هماهنگی راهبردی ایجاد شود. ما به جز رسته نرم‌افزار و رسته سخت‌افزار، رسته خدمات را هم به وجود آوردیم و حتی شاید به‌زودی رسته‌ای با نام فناوری مالی اضافه شود. پس اعتقاد داریم که این دوره متفاوت بوده و آن گسل خیلی پررنگ نبوده است. واقعیت این است که اعضای هیئت‌مدیره نسبت به موضوعات مختلفی که در هیئت‌مدیره مطرح می‌شد، به‌عنوان یک عضو رأی می‌دادند، نه به‌عنوان یک عضو نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری. به‌علاوه، الان خیلی از موضوعات عوض شده‌اند؛ نمی‌توان گفت افرادی که عضو کمیسیون اینترنت یا پرداخت ما هستند، نرم‌افزاری هستند یا سخت‌افزاری. به‌قدری موضوعات به هم گره خورده که موضوعات مهم‌تری مطرح شده‌اند. من باور دارم الان دوران مغزافزار، افراد و همه کسانی است که به اقتصاد دیجیتال اعتقاد دارند.
یعنی حس می‌کنید که از این دوره عبور کرده‌ایم؟
هنوز نه؛ در واقع در ذهن مخاطب عام هنوز از این دوره عبور نکرده‌ایم، اما به‌مراتب فضا متفاوت‌تر شده و انسجام بین گروه‌های مختلف بیشتر شده است.
از سال ۹۹ برخی به هم‌آفرینی برچسب خصولتی بودن می‌زدند و در حال حاضر هم این بحث مطرح می‌شود. شما در برابر این موضوع چه پاسخی دارید؟
واقعیت این است که ما نباید اعضای صنف را چندپاره کنیم. هر کس که عضو صنف شده و طبق مقررات توانسته به عضویت درآید، می‌تواند با شرایطی عضو هیئت‌مدیره شود و هیچ مانعی برای او وجود ندارد. چندپاره کردن صنف به کسی کمکی نمی‌کند. اگر بخواهیم به دوره قبل برگردیم، همان‌طور که شما گفتید این حرف یک برچسب برای ما بود ولی شما به عملکرد نگاه کنید. چه کسانی در رابطه با حاکمیت از ما صریح‌تر بودند؟ وقتی به کسی این برچسب را می‌زنند، می‌خواهند از وابستگی او به حاکمیت بگویند اما صریح‌ترین افراد دوره قبل چه کسانی بودند؟ افرادی که به تندروی متهم شدند چه کسانی بودند؟ می‌خواهم بگویم کسی که از کسب‌وکار شخصی خودش بترسد، ممکن است حرفش را صریح نزند. اما ما جلوی آقای رئیس‌جمهور، دکتر قالیباف و معاون اول به صراحت نکات خود را مطرح کردیم و عضویت ما در هیئت‌مدیره برخی نهادها، مانع حمایت ما از دغدغه‌های صنف نشد. در حال حاضر شرایط خیلی شفاف‌تر است. من و بسیاری از دوستان دیگر، در این دوره از یک بخش کاملاً خصوصی شناخته‌شده کاندیدا شده‌ایم.
فکر می‌کنید چقدر قراردادهای دولتی اعضای صنف بر عملکرد و فعالیت‌های صنفی آنها تأثیر می‌گذارد؟
این یک سؤال دوگانه است؛ من اعتقاد دارم دوستانی که فعالیت صنفی دارند، تلاش می‌کنند تا جایی که امکان دارد کلاه صنفی خود را از کلاه کسب‌وکاری جدا کنند. ولی متأسفانه افرادی هم هستند که از کلاه صنفی برای کسب‌وکارشان بیشتر استفاده می‌کنند. پس اگر بخواهم به این سؤال صریح پاسخ بدهم، باید بگویم که این موضوعات بی‌تأثیر نیستند.
برخی خبرها حاکی از این موضوع هستند که یکسری مذاکرات برای ایجاد یک فهرست مشخص در انتخابات انجام شده است، آیا این مذاکرات را تأیید می‌کنید؟ اگر تأیید می‌کنید، بگویید که این مذاکرات به کجا رسیده‌اند؟
مذاکرات را تأیید می‌کنیم. اصلاً این اقدام از سمت کسی که در دور قبلی برنده شده و برخی از اعضای برنده ائتلاف مقابل را هم ترمیم کرده، زیبنده و پسندیده است. چون نباید به یکجانبه‌گرایی و عدم پذیرش دیگران متهم شود. ما با کمال افتخار وارد مذاکرات شدیم. مذاکرات بسیار طولانی شد. در مورد برخی از موضوعات به جمع‌بندی رسیدیم، اما برخی از موضوعات هم نهایی نشدند.
در مورد کدام موضوعات به توافق رسیدید و در مورد کدام یک به توافق نرسیدید؟
در لیست نهایی به تفاهم نرسیدیم. ما احساس می‌کردیم تیمی که در دوره قبلی مورد اعتماد صنف قرار گرفته و بعد خودش را بازترمیم کرده و اعضای ائتلاف مقابل را که در هیئت‌مدیره عملکرد خوبی داشتند، دعوت کرده و همچنین افرادی را که در دوره قبل کاندیدا نبوده‌اند، اضافه کرده است، باید بتواند در این لیست جایگاه خوبی داشته باشد. ما در دوره قبل که تیم هم‌آفرینی خیلی مطرح نبود، از ۲۰ نفر ۱۲ نفر را در انتخابات اولیه داشتیم و ریاست هم به این تیم تعلق گرفت. انتظارات ما در این دوره هم مبتنی بر تصاویر قبلی بود. اما در این نقطه به تفاهم نرسیدیم و مذاکرات قبلی پایان یافت. البته با اینکه مذاکرات پایان یافته، اگر هنوز هم پیشنهاد دیگری باشد، حاضریم بشنویم.
شما خودتان موافق ایجاد تک‌فهرست برای انتخابات هستید؟
با این تعداد کاندیداها، قطعاً انتخابات تک‌فهرست نخواهد بود. نگاه ما این است که عملکرد دوره ششم زمانی تأیید می‌شود که استقبال این دوره و حضور در این دوره انتخابات بیشتر از قبل باشد. در رأی‌گیرندگان این اتفاق افتاده است و امیدواریم در رأی‌دهندگان هم این اتفاق بیفتد. در دور اخیر اتاق بازرگانی، با اینکه تعداد اعضای اتاق زیاد شد، اما تعداد رأی‌دهندگان کم شد؛ پس برای ما مهم است که انتخابات پرشور برگزار شود و با هر کسی که بخواهد در مقابل حضور حداکثری اعضا در انتخابات بایستد و صنف را به عقب برگرداند، مقابله می‌کنیم.
دوره هفتم نیازمند رأی پرشور اعضاست. با چنین رویکردی، اشکالی برای مذاکره نمی‌بینیم. مسئله یک‌لیست شدن نیست. لیست‌های متفاوت حتماً هستند و افراد حق دارند لیست خودشان را منتشر کنند. ولی اینکه بتوانیم به یک لیست قوی برسیم چند مزیت دارد. یکی از این مزیت‌ها مربوط به نصر کشور است، زیرا برخی افراد در نصر کشور در مورد رقابت در نصر تهران از ما بهانه می‌گیرند با اینکه ما در نصر کشور متحد بودیم و حتی از سرلیست ائتلاف مقابل برای قبول مسئولیت ریاست سازمان و پس از آن دبیرکلی حمایت جدی کردیم.
سعی می‌کنیم در این دوره با تدابیری که داریم این موضوع را هم پوشش دهیم، ولی این موضوع را که برای داشتن یک لیست قوی با افراد مذاکره کنیم، نکته‌ای منفی نمی‌دانم. این حق را برای تیم خودمان و سایر ائتلاف‌ها قائل هستم که با تیم‌های دیگر وارد مذاکره شوند.
گفته می‌شود که در دوره‌های قبل در مورد ریاست نصر تهران و کشور همه با هم به توافق می‌رسیدند و جمع‌بندی نهایی به‌صورت فرمالیته انجام می‌شد. شما با این رویه موافق هستید که از قبل ریاست تهران و کشور مشخص و تعیین تکلیف شود؟
در هم‌آفرینی، در دوره قبل و در دوره فعلی این‌گونه است که ما در روزی که افراد منتخب نهایی شوند و در هیئت‌مدیره حضور پیدا کنند، رأی‌گیری می‌کنیم و قبل از آن کسی را به‌عنوان رئیس نخواهیم داشت. ما در بین تیم خودمان بیش از دو یا حتی سه رئیس می‌توانیم کاندیدا کنیم؛ اما مطابق کتاب آبی، مسئله را به وقتی که داخل رفتیم موکول می‌کنیم.
برای نصر کشور پیچیدگی‌های دیگری وجود دارد؛ چون حکم آن را باید رئیس‌جمهور صادر کند. ممکن است کسی که حتی آرای بالایی داشته باشد مورد تأیید قرار نگیرد. در دوره‌ای هم این اتفاق افتاده؛ بنابراین اینکه راجع به این موضوعات مذاکره کنیم و بگوییم که قول می‌دهیم برای ریاست یک فرد برای راهبری نصر کشور تلاش کنیم، به نظر من نادرست نیست. ولی تعیین تکلیف برای صنف مطلقاً اشتباه است و تیم هم‌آفرینی هم به چنین چیزی اعتقاد ندارد.
آیا شما تمایل دارید رئیس نصر کشور شوید؟
الان نه.
یعنی نصر تهران را کماکان ترجیح می‌دهید؟
به اعتقاد من کسی که ریاست نصر کشور را به عهده می‌گیرد باید یکسری ویژگی‌ها داشته باشد و باید وقت بگذارد. با توجه به ترکیبی که امروز می‌بینیم، این زیرساخت فراهم نیست. باید ببینیم در آینده چه اتفاقاتی می‌افتد. در دوره هفتم کارهای زیادی باقی مانده که باید برای آنها وقت و انرژی گذاشت. خیلی از موضوعات به نحوه گفت‌وگو با دولت مستقر مرتبط هستند که پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد.
مشکلی که در دوره ششم به‌خصوص در شروع کار دیدیم، مربوط به اختلاف درون نصر تهران بود که باعث شد امکان نقش‌آفرینی آنها در نصر کشور فراهم نشود. هم در بخش اعضای شورای مرکزی کشور و هم در بخش تصویب اساسنامه جدیدی که نصر تهران تنظیم کرد، این مشکل را دیدیم. به نظر شما دوره هفتم چقدر می‌تواند با دوره ششم متفاوت باشد؟
قطعاً دوره هفتم متفاوت است، زیرا اعضای آن متفاوت هستند. ما در دوره ششم هم شاهد تحولات بسیار زیادی در بسیاری از استان‌ها بودیم. مطمئن باشید دوره هفتم نیز با حضور افراد جدید و تحول‌گرا حتماً متفاوت خواهد بود. مهم این است که چقدر اعضای صنف در تمامی استان‌ها پای صندوق‌های رأی بیایند و نماینده واقعی خودشان را با آرای بالا انتخاب کنند. همان اتفاقاتی که در زیر پوست صنف افتاده، در هیئت‌مدیره نظام صنفی هم عیان خواهد شد.
ما بحمدالله در این دوره تا به حال رد صلاحیت کاندیداها را نداشته‌ایم و جزو معدود مجموعه‌هایی هستیم که هم مورد اعتماد حاکمیت است و هم انتخابات آن بسیار دموکراتیک برگزار می‌شود. در این باره قانون مترقی‌ای در سال 1379 مصوب شده که گرچه باید اصلاح شود، اما از نظر انتخاب‌شوندگی بسیار دموکراتیک است و اتفاقاتی که در این دوره افتاد، نشان داد که حاکمیت هم به این قانون و نوع انتخابات احترام می‌گذارد.
یکی از موضوعات اخیر مربوط به مماشات شما با اعضای هیئت‌مدیره است. به نظر می‌رسد شما غیبت این افراد را نادیده گرفتید؛ با اینکه این افراد باید حذف می‌شدند و با اعضای علی‌البدل جایگزین می‌شدند، این اتفاق نیفتاد. آیا چنین اتفاقی در دوره ششم رخ داده است؟
مطلقاً هیچ‌گونه مماشاتی رخ نداده است. من در دوره پنجم بازرس بودم و جزو کسانی بودم که مدام نسبت به حضور اعضا در هیئت‌مدیره تأکید می‌کردم. در این دور هم بازرسان به درستی تذکر می‌دادند. طبق کتاب آبی ما باید برای قبول دلایل عدم حضور برخی اعضا رأی‌گیری می‌کردیم. در مورد یکی از اعضا رأی‌گیری کردیم و این فرد خارج شد. این فرد در هیئت‌مدیره حضور پیدا نمی‌کرد و علاقه‌ای هم به حضور نداشت. در مورد سایر اعضا هم رأی‌گیری کردیم. اتفاقاً می‌خواهم بگویم که این دوره حتی اگر به سودش هم نبوده، اما بر رعایت قانون تأکید داشته است. به طور خاص در مورد خانم دانشور که الان حضور ندارند، بگویم که ایشان در جریانات سال گذشته در انتهای شب در دفتر دکتر قالیباف حضور پیدا می‌کرد و صدای بلند صنف بود.
ما نباید زحمات ایشان را فراموش کنیم. احساس می‌کنم اگر این موضوعات را نگوییم، غیراخلاقی است. اتفاقاتی که برای ایشان، همسرشان و کسب‌وکارشان پیش آمد، باعث شد خانم دانشور قادر به ادامه حضور در داخل کشور نباشد. کسی که از خارج از کشور بازگشته بود در جلسات هیئت‌مدیره حضور پیدا می‌کرد و نکات لازم را انتقال می‌داد و فعال بود. در مورد حضور خانم دانشور هم رأی‌گیری صورت گرفت و با توجه به علاقه ایشان و حضور آنلاین ایشان، اکثریت قریب به اتفاق به ادامه حضور ایشان رأی دادند.
این بانوی کارآفرین حوزه فناوری آنقدر محترم است که عضو علی‌البدل در زمان رأی‌گیری گفت که قبول مسئولیت برای جایگزینی ایشان نخواهد کرد. دقت کنیم که در جلسات هیئت‌مدیره، ما عملاً از حضور اعضای علی‌البدل کاملاً بهره‌مندیم و عضو اصلی شدن ایشان تغییر خاصی در کیفیت و تصمیمات هیئت‌مدیره هم ایجاد نمی‌کرد.
در خصوص آقای نامداری و آقای متشرعی هم گفته می‌شد که همین شرایط بوده است.
آقای نامداری علاقه‌مند نبود و به رغم میل باطنی، هیئت‌مدیره با تصمیم او همراهی کرد. در مورد آقای متشرعی هم رأی‌گیری و دوباره تأیید شد. ما در دوره سال گذشته در برخی از روزها اجازه استعفا نداشتیم. ما دوست داریم مخاطب درک کند که در چه شرایطی بودیم.
موردی که کماکان در مورد انتخابات مشخص نیست، مربوط به برگزاری غیرحضوری یا بلاکچینی انتخابات است. تصمیم نهایی هیئت‌مدیره در این مورد چیست؟
تصمیم قطعی و نهایی در کشور و تهران، رأی‌گیری به‌صورت آنلاین و مبتنی بر فناوری بلاکچین است. این موضوع پیشرفت صنف را نشان می‌دهد و کاملاً هم قانونی است. نظر قطعی ناظر در مورد این موضوع را قبلاً گرفته‌ایم و پذیرفته‌اند که حضور می‌تواند به‌صورت آنلاین باشد؛ البته با توجه به شرایطی که حتماً آن را رعایت می‌کنیم. هر کسی که با این موضوعات تجربه‌شده مخالف باشد و بخواهد صنف را به عقب برگرداند، حتی اگر ما راضی می‌شدیم هم بدنه صنف راضی به بازگشت به عقب نخواهد شد.
نتیجه انتخابات هرچه باشد می‌پذیرید؟
حتماً می‌پذیریم. ما خودمان خروجی‌های انتخابات سه‌روزه نظام صنفی هستیم. در تمامی ادوار صحت و سلامت برگزارکنندگان مورد تأیید بوده است. درست است که مسئولیت برگزاری انتخابات به عهده هیئت‌مدیره است؛ ولی هیئت نظارت و هیئت اجرایی مستقل عمل می‌کنند و هر نتیجه‌ای که روز 28ام به دست آید، آن را می‌پذیریم.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/e9bb
