پزشکی یکی از باستانی‌ترین علم‌های بشری است که همگام با تمدن در فرهنگ‌های مختلف، برای بیش از ۱۰ هزار سال است که در حال تکامل است. هرچند پزشکی امروزه از نظر اجرایی و تئوری از هر زمان دیگری در طول تاریخ پیشرفته‌تر است، اما همچنان با مشکلات بزرگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.
در این مطلب به بزرگ‌ترین معایب پزشکی در سطح جهان می‌پردازیم و به نوآورانه‌ترین راه‌حل‌های بشر برای از میان برداشتن برخی از آن‌ها. محور اصلی بخش درمانی حوزه پزشکی بیمارستان‌ها هستند. هر چند بیمارستان‌داری یک صنعت مجزاست ولی بخشی از پزشکی به شمار می‌رود.
با این حال بیمارستان‌ها نیز از کمبودها و ضعف‌های بسیاری رنج می‌برند. با توفان کرونا و نمایان شدن بیش از پیش اشکالات و ضعف‌های بیمارستان‌ها، حالا پیش‌بینی می‌شود که در دوران پساکرونایی شاهد تسریع روند ورود فناوری‌های نوین و کارآمد باشیم. یکی از مشکلات اصلی بیمارستان‌ها ظرفیت پاسخ‌دهی آن‌ها در مواقع بحران است. با وجود اینکه بیشتر بیمارستان‌ها خصوصا در کشورهای توسعه‌یافته برای چنین مواقعی طراحی شده‌اند، ضعف شدید آن‌ها در پاسخ‌دهی در دوران شیوع کرونا به‌خوبی درک شد.
مشکل نه از طراحی یا کوتاهی کادر پزشکی، بلکه از مشکلات لجستیکی آن‌هاست. این ضعف لجستیکی در نبود مواد و تجهیزات لازم برای پاسخ‌دهی به بحران وقتی به‌خوبی درک می‌شود که بفهمیم کشورهایی مانند ژاپن و کره که بیشترین تعداد بیمارستان را به ازای جمعیت خود در جهان دارند نیز به‌شدت در طول همه‌گیری کرونا با کمبود فضا برای مداوا و رسیدگی مواجه شدند.
مانند هر صنعت و حوزه کلیدی دیگری، پزشکی نیز از مشکلات مربوط به شفافیت رنج می‌برد. اما این عدم شفافیت کمتر در حوزه داروسازی و شیوه درمان و بیشتر در گیر و دارهای بوروکراتیک نهفته است. جالب است که بدانید این پدیده محدود به کشورهایی مانند ایران نمی‌شود. برای مثال نتایج یک نظرسنجی در بریتانیا نشان می‌دهد بیش از ۴۷ درصد مردم این کشور از عملکرد سرویس ملی سلامت بریتانیا (NHS) در زمینه شفافیت، توضیحات واضح و سرعت عمل اداری ناراضی بودند.
یکی از تغییرات تصورشده برای آینده بیمارستان‌ها حذف بخش‌های اداری و ارتباطی بیمارستان‌ها به شکل امروزی آن است. با ورود ربات‌های پاسخگو، بانک‌های داده الکترونیکی و پلتفرم‌های واسط کاربر زمینه‌ها برای حذف متصدی انسانی بخش پذیرش و بهینه‌سازی زمان فراهم شده است.
این فرایند محدود به بخش پذیرش نمی‌شود و چشم‌انداز آن تمام بوروکراسی درمانی را در بر می‌گیرد. این اتفاق می‌تواند زمینه‌ساز افزایش چشمگیر بهینه‌سازی و ظرفیت‌های گسترده‌تر بیمارستان‌ها در آینده باشد. در زمینه‌های اضطراری اما هنوز راه درازی برای پیاده‌سازی این فرایندها باقی است و نقش انسانی کماکان در این بخش مهم تلقی می‌شود.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/reqp
