یک کلاه موتور سواری که روی تصویری بی‌کیفیت نشسته، قرار است لزوم استفاده از تجهیزات ایمنی را هشدار دهد و یک پیام متنی خالی از جذابیت، قرار است لزوم استفاده از کمربند ایمنی و کاهش سرعت را به رانندگان یادآوری کند. تابلوهای هشداردهنده را از گوشه و کنار شهر گرفته تا جاده‌ها و مسیرهای بین‌شهری می‌توان دید، اما طراحی و اجرای خالی از خلاقیت این تابلوها، بعید است که راننده‌ای را به تغییر رویه وا دارد.
بله! به پیام‌های جذاب توجه می‌کنم
راننده‌ای که قرار است پیام شما را دریافت کند، خیلی سریع و درحالی که مشغول گفت‌و‌گو با بغل‌دستی‌اش است و در عین حال ترانه دلخواهش را هم گوش می‌کند، از مقابل بیلبورد می‌گذرد. در چنین شرایطی، تنها جذابیت بصری و متنی پیام است که می‌تواند او را به تعمق وا دارد. پیام هشداردهنده‌ای که قرار است الگوی رانندگی او را بعد از سال‌ها تغییر دهد، باید کوتاه، دقیق، مستقیم و جذاب باشد.
بگو چرا باید تغییر کنم؟
راننده باید از تهدیدهای حفظ الگوی فعلی باخبر شود و در عین حال با مزایای تغییر رویه هم آشنا شود. پیام قاطع شما، باید انگیزه تغییر را در او ایجاد کند. مزیت ایجاد تغییر یا خطر حفظ رویه فعلی باید کوبنده و برجسته باشد.
خطر را به من نشان بده
در حالی که عکس‌های تأثیرگذار از بهترین ابزارهای انتقال این دسته از پیام‌ها هستند، در گوشه و کنار شهر، شاهد بیلبوردهایی با طراحی و عکس‌های این‌چنینی هستیم. شاید افزایش فرهنگ عمومی و تلاش برای حفظ سلامت شهروندان، از وظایف شهرداری‌ها باشد، اما بدون تردید اکران تابلوهایی از این دست، کمکی به انجام این وظیفه نخواهد کرد.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/qpdd
