کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
مهاجرت مدیران استارتاپی به یک رویه روتین در دو سال اخیر تبدیل شده است. در تازهترین اتفاق خبر رسیده که نازنین دانشور به دلایل شخصی و همچنین مشکلات کشور از ایران مهاجرت کرده است. او که مدیرعامل یکی از بزرگترین سرویسدهندههای حوزه تخفیف، کشبک و سرویسهای افزایش قدرت خرید مردم یعنی تخفیفان و نتبرگ بود، مدیریت تیم خود را به احسان جهانی واگذار کرده است. او تاکید میکند که در کنار احسان جهانی، نگین دانشور هم حضور پررنگی مانند گذشته در مدیریت تیم خواهد داشت.
نازنین دانشور در مورد دلیل مهاجرت خود گفت: «ماجرای مهاجرت این روزها اتفاق غریبی نیست، اما این تصمیم چند زاویه برای من داشت. اولین شخصی و به خاطر شرایط کشور بود که باعث شد به دلیل شیوع کرونا آن را به تعویق بیاندازم. شیوع این بیماری ضربه بزرگی به کسبوکارها زد. من قبل از شیوع کرونا تصمیم به مهاجرت داشتم، ولی داستان شرکت، تیم، سهامداران و مسیری که تیم تا به آنجا آمده بود و رشدی که داشت، باعث شد این تصمیم را به تعویق بیاندازم و از شرکت جدا نشوم.»
او ادامه داد: «بنابراین در کنار تیم ایستادم تا تخفیفان در مسیر جدید خود قرار بگیرد و شرایط برایش ثابت شود و در واقع بتواند جایگاه خودش را پایدار کند. ما توانستیم در این مدت وارد حوزههای جدید کاری شویم و تخفیفان را از گزند تعطیلی دور کنیم. در واقع ما شرایط کرونا را با موفقیت رد کردیم و توانستیم جایگاه خود را به عنوان مارکتلیدر حفظ کنیم و وارد فضای فینتکی جدید شویم.»
او تاکید میکند که تخفیفان در حال حاضر از تمام رقبا در این حوزه جلوتر است و وضعیت شرکت در پرقدرتترین شرایط ۱۱ سال گذشته آن است.
به گفته او بعد از به ثبات رسیدن تخفیفان و نتبرگ در مسیر فعالیت دیگر خیال او از ادامه رشد این شرکت راحت شده و بنابراین مجدد تصمیم به مهاجرت گرفته است.
او دلیل دوم مهاجرت خود را شخصی به خاطر مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور عنوان میکند و توضیح میدهد: «واقعیت این است که از زاویه شخصی شرایط مملکت درسه- چهار سال گذشته و مخصوصا یک سال گذشته جوری شده و آدم را به جایی رسانده که دیگر جنگندگی صبح تا شب جواب نمیدهد و آدم احساس میکند در حال تحلیل رفتن است.»
او ادامه داد: «به خاطر همین در فضایی که برای من در حوزه کاری به وجود آمد تصمیم گرفتم خانواده را در الویت بگذارم و مسیر جدیدی را طی کنم.»
به باور او امید داشتن در فضای کسبوکار بسیار مهم است. او تاکید میکند اگر مدیر یا کارآفرینی امید به شرایط و بهبود شرایط داشته باشد میایستد و میجنگد، اما وقتی میبیند شرایط به هیچ وجه تغییر نمیکند و کسی هم در راستای بهبود وضعیت قدمی بر نمیدارد، نبابراین رفتن را به ماندن ترجیح میدهد.
آنطور که او توضیح میدهد فعلا تصمیم ندارد در دوران مهاجرت رسمی که شروع کرده، کسبوکار جدیدی راهاندازی کند و بیشتر میخواهد روی ترمیم سلامت روان و فیزیک خود که طی این چندسال تحت شدیدترین اضطرابها و استرسها بوده تمرکز کند تا وقتی ذهنش آزادتر شد، وارد مرحله جدیدی از کسبوکارش در مهاجرت شود.