وقتی نوشیدنی مالت بدون الکل، جایی در فضای مهمانی‌های شلوغ و کلاب‌ها ندارد، همه تلاش ایده‌پردازان به ترسیم یک بار در آمریکای جنوبی ختم می‌شود. مردی با لباس کابویی، نقش اول را می‌گیرد و در قسمتی از سناریو، سرخوردن لیوان ماءالشعیر روی پیشخوان دیده می‌شود. فرقی نمی‌کند که نام برند چیست. این بار، پای «هی جو» در میان است و همه این سناریو تکراری با عبارت «هی! جو!» همراه شده است.
چه کسی در چه زمانی؟
نوشیدنی‌های مالتی، پای ثابت این دسته از کافه‌ها هستند و در فیلم‌ها و سریال‌ها هم مدام این تصویر تکرار شده است و این را همه ما می‌دانیم؛ اما آنچه که در تبلیغات این نوشیدنی‌ها نمی‌بینیم، حضور مصرف‌کننده امروزی این دست محصولات، در این گوشه از جهان است. مصرف‌کننده ایرانی که نوشیدنی مالتی بدون الکل را از سفره ناهار گرفته تا روی صندلی پارک مصرف می‌کند، هیچ جایی در این ویدئوهای تبلیغاتی ندارد. او، در حالی که محصول را روی مبل خانه‌اش باز کرده، تلویزیون را روشن می‌کند و بار دیگر با یک کابوی ماءالشعیر به دست روبه‌رو می‌شود.
طنز! طنز! باز هم طنز!
شوخ‌طبعی، یکی از راه‌های مؤثر جذب مخاطب و ماندگار کردن یک طرح تبلیغاتی است، اما تکرار این نگاه شوخ‌طبعانه در آگهی این نوشیدنی‌ها، هیچ ارزش افزوده‌ای را برای یک تیزر به همراه نمی‌آورد. پیام تصویر مشخص نیست، از پرسونای محصول صحبتی به میان نمی‌آید، موقعیت سرو و ارزش افزوده‌ای که مصرف آن به همراه دارد روشن نیست. تنها چیزی که دیده می‌شود، یک فضای غیرواقعی با شوخی‌های نه‌چندان به‌یادماندنی است.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/i9c7
