کرادفاندینگ عمل تأمین مالی یک پروژه یا سرمایه‌گذاری از طریق جمع‌آوری پول از تعداد زیادی از مردم، معمولاً به واسطه اینترنت است. در سال ۲۰۱۵، بیش از ۳۴ میلیارد دلار در سراسر جهان از طریق کرادفاندینگ جمع‌آوری شد. این مدل مدرن تأمین مالی جمعی با حضور سه نوع بازیگر عملیاتی می‌شود؛ آغازگر پروژه که ایده یا پروژه‌ای را پیشنهاد می‌دهد که باید تأمین مالی شود، افراد یا گروه‌هایی که از ایده حمایت می‌کنند و پلتفرمی که طرفین را گرد هم می‌آورد تا ایده را اجرایی کنند.

از کرادفاندینگ برای طیف وسیعی از سرمایه‌گذاری‌های انتفاعی و کارآفرینی مانند پروژه‌های هنری و خلاقانه، هزینه‌های پزشکی، سفر و پروژه‌های کارآفرینی جامعه‌محور استفاده شده است. اگرچه کرادفاندینگ را به‌شدت با پایداری مرتبط می‌دانند، تجربه نشان داده که پایداری تنها در بخشی از کرادفاندینگ نقش ایفا می‌کند. همچنین استفاده از آن به دلیل تأمین مالی متقلبانه به‌ویژه در درمان‌های پرهزینه و تقلبی سرطان مورد انتقاد قرار گرفته است.

دو نوع اصلی تأمین مالی جمعی وجود دارد. یکی کرادفاندینگ مبتنی بر پاداش که در آن کارآفرینان یک محصول یا خدمات را پیش‌فروش می‌کنند تا یک مفهوم تجاری را بدون متحمل شدن بدهی یا قربانی کردن سهام راه‌اندازی کنند. کرادفاندینگ سهام که در آن حامی، سهام یک شرکت را معمولاً در مراحل اولیه، در ازای پول تعهدشده دریافت می‌کند. این مورد تلاش جمعی افراد برای حمایت از زحماتی است که توسط افراد یا سازمان‌های دیگر از طریق تأمین مالی به شکل سهام آغاز شده است.

یکی از بهترین نمونه‌های کرادفاندینگ اوکولوس است. پالمر لاکی، بنیان‌گذار اوکولوس ریفت، ۲۰ ساله بود که ایده خود را مطرح کرد. این کمپین در سال ۲۰۱۲ در کیک استارتر برای جمع‌آوری ۲۵۰ هزار دلار شروع شد که در عرض چهار ساعت به هدفش رسید و مجموعاً ۴/۲ میلیون دلار جمع‌آوری کرد. اوکولوس به یکی از محبوب‌ترین کمپین‌های کرادفاندینگ در آن زمان تبدیل شد.