چرا باید دور یک میز بنشینیم؟

رمزارز در روزهایی به سر می‌برد که به‌شدت نیاز دارد به‌عنوان یک صنعت شناخته شود و برای اینکه به‌عنوان یک صنعت شناخته شود، هیچ راهی ندارد جز اینکه یک چرخه کامل از اجزای مختلف کنار یکدیگر قرار گیرند و چرخ‌دنده‌های کوچک و بزرگ در کنار یکدیگر یک کل را شکل دهند؛ یک کل که بتوان آن را صنعت رمزارز در ایران نامید.

اما چرا صنعت؟ چراکه پذیرفته‌شدن به‌عنوان یک صنعت، یعنی هویت‌یافتن، یعنی چارچوب حقوق و قانونی یافتن، یعنی تضمین آینده فعالیت تمام کسانی که مستقیم یا غیرمستقیم از این صنعت امرار معاش می‌کنند.

برای شکل‌دادن این کل، لازم است تمام بازیگران بزرگ و کوچک دور یک میز بنشینند و مستقل از منافع فردی یا سازمانی خودشان،‌ برای رشد و هم‌صدایی این حوزه و معرفی آن به‌عنوان یک صنعت تلاش کنند.

صنعت رمزارز چیزی است که ایران آینده به آن نیاز دارد، نه برای اینکه فعالانش امرار معاش کنند، بلکه برای اینکه رمزارز یکی از حوزه‌هایی است که می‌تواند استقلال ما از سایر کشورها را افزایش دهد و از طرف دیگر، با توجه به نو بودن این حوزه در دنیا، هنوز فاصله چشم‌گیری بین ما و دنیا در این صنعت وجود ندارد و می‌توانیم خودمان را در دنیا به‌عنوان یکی از بازیگران مطرح این حوزه پوزیشن کنیم تا منافع آن در سطح کلان به تمام کشور برسد.

اما این آینده که ظاهراً زیبا هم هست، به‌راحتی به دست نمی‌آید؛ مگر اینکه فعالان این حوزه در کشور، تمام تلاش‌شان برای جا انداختن این حوزه به‌عنوان یک صنعت در کشور را به کار بگیرند و این اتفاقی نیست که هیچ‌کدام از بازیگران به‌تنهایی از عهده انجامش بربیایند که حتی اگر اتفاق هم بیفتد، دیگر نمی‌توان به آن، صنعت گفت!

صنعت را زمانی می‌توان بر رمزارز در ایران اطلاق کرد که بازیگران کوچک و بزرگ این حوزه را بتوان دور یک میز نشاند و برای یک صدای واحد، متحد کرد؛ صدایی که به مردم و نهادهای دولتی و حاکمیتی از فرصت‌های کوچک و بزرگ این حوزه بگوید و اینکه چطور امروز می‌توانیم برای آینده بهتر ایران قدم برداریم.

با همین نگاه، گردهمایی بزرگ فعالان رمزارز و بلاکچین ایران را ترتیب دادیم تا برای نخستین‌بار، تمام بازیگران این حوزه دور هم جمع شوند و صدای واحدی را از خود بروز دهند. به امید روزی که صنعت رمزارز ایران، به بزرگی و تأثیرگذاری سایر صنایع مالی ایران باشد.