در بسیاری از مطالب و گزارشها و تحلیلهایی که تاکنون منتشر کردهایم، تلاش کردهایم قیمت ریالی رمزارزها را در اولویت قرار دهیم و برخی این رویکرد را نقد کردهاند و آن را توهین به ساحت مقدس رمزارزها میدانند.
در اینکه رمزارزها یک پدیده بینالمللی هستند، هیچ شکی نیست، اما نباید فراموش کنیم که ما در ایران زندگی میکنیم و مخاطب رسانههای ما نیز کاربران و مخاطبان ایرانی هستند. نمیتوان در ایران و برای مخاطب ایرانی فعالیت کرد، ولی ریال را نادیده گرفت. چرا؟
رمزارزها را چه بهعنوان یک ابزار پرداخت ببینیم، چه بهعنوان یک ابزار سرمایهگذاری، باید برای مردم، با سایر گزینههای موجود قابل مقایسه باشد؛ همانطور که در خارج از ایران نیز کاربران این امکان را دارند.
برای مثال برای فردی که در آمریکا با نگاه سرمایهگذاری وارد دنیای رمزارزها میشود، باید روشن باشد که سود سهم شرکتی مثل اپل در سال ۲۰۲۰ عملکرد بهتری حتی از رشد قیمت بیتکوین داشته است. چرا این امکان مقایسه وجود دارد؟ چون بهراحتی با یک واحد یکتا یعنی دلار قابل مقایسه هستند.
یا اتفاق اخیری که توسط فدرالرزرو و روی افزایش نرخ بهره در آمریکا افتاد، باعث شد حجم چشمگیری از سرمایهگذاران به فکر خروج سرمایه خود از بازار رمزارزها و ورود به سپردههای بانکی بیفتند که این رفتار خود یکی از دلایل ریزش اخیر قیمت رمزارزها بود.
حالا در رفتاری مشابه باید همین امکان مقایسه برای مخاطبان و کاربران ایرانی که مبنای نهایی تمام رفتارهای مالیشان به ریال ختم میشود، وجود داشته باشد.
پس یا باید نگاه بیتکوین ماکسیمالیستی داشت و صرفاً نگاه دلاری به افتوخیزها داشت یا اینکه سعی کنیم پا روی زمین بگذاریم و ضمن بررسی انگیزههای مردم برای ورود به این حوزه، نگاه درست و جامعی از منفعت یا ضررهای احتمالی ورود منابع مالیشان به این حوزه در مقایسه با سایر حوزههای سرمایهگذاری همچون خرید ملک، طلا، دلار، خودرو، بازار سرمایه یا سایر بازارهای مالی داشت.
چه بخواهیم، چه نخواهیم، رمزارز از نگاه سرمایهگذاران یک بازار مالی در کنار سایر بازارهای مالی است و برای کسانی که در ایران زندگی میکنند، باید با یک پارامتر نهایی یعنی ریال قابل مقایسه باشد. این حقیقت را با پیشکشیدن این موضوع که ممکن است ریال با اتفاقات سیاسی دچار افتوخیز شود، نمیتوان برای مخاطب ایرانی نادیده گرفت! همانطور که تصمیمات سیاسی روی دلار را نیز نمیتوان در این بازار نادیده گرفت.