به نظر می‌رسد در روزها و هفته‌های گذشته، گروه‌های مختلفی در دولت و حاکمیت جهت سروسامان دادن به فضای تبادل رمزارزها در کشور به تکاپو افتاده‌اند؛ اتفاقی که در نوع خودش شاید در نگاه اول برای بسیاری از فعالان و بازیگران این فضا خوشایند نباشد، اما وقتی پای صحبت بسیاری از فعالان شناسنامه‌‌دار و شناخته‌شده این فضا می‌نشینیم، ذات قانون‌گذاری و نظارت در این فضا را نه‌تنها منفی، بلکه برای توسعه آن مثبت نیز می‌دانند. اما نگرانی‌هایی در این حوزه وجود دارد که فعالان معتقد هستند که اگر دولت یا حاکمیت با همان رفتارهای همیشگی به سراغ قانون‌گذاری این حوزه بیاید، یقیناً صدمات غیرقابل جبرانی به اقتصاد کشور وارد خواهد شد.
مهم‌ترین نکته‌ای که قانون‌گذار و حاکمیت در خصوص پلتفرم‌های تبادل ایرانی باید به آن توجه داشته باشد، این است که پلتفرم‌های رمزارزها را می‌توان اولین و گسترده‌ترین حوزه اقتصادی تا امروز در کشور دانست که به‌سرعت، به‌آسانی و به‌سادگی قابلیت جایگزینی با رقبای خارجی و بین‌المللی را دارند.
در نتیجه کاربران هیچ‌گونه رفتار نسنجیده و هیجانی در این حوزه را برنمی‌‌تابند و به‌سرعت این امکان را دارند که پلتفرم‌های ایرانی را با پلتفرم‌های خارجی جایگزین کنند؛ اتفاقی که به خروج سنگین منابع از سرویس‌های ایرانی و سرازیر شدن آن به رقبای بین‌المللی می‌انجامد.
به عبارت دیگر، باید از شکل‌گیری پلتفرم‌های تبادل رمزارزها در ایران خوشحال باشیم؛ چراکه با توجه به ماهیت رمزارزها، عملاً دولت یا حاکمیت هیچ‌گونه امکانی جهت قطع دسترسی مردم به این فضا در حوزه بین‌الملل نخواهد داشت.
پس چه بهتر که با توسعه پلتفرم‌های ایرانی، حاکمیت با نگاهی آینده‌نگرانه، با ایجاد چارچوب‌های درست به دغدغه‌های نظارتی و امنیتی خود پاسخ دهد. در صورت رفتار قهری حاکمیت در قانون‌گذاری تبادل رمزارزها، به‌دلیل سهولت و سرعت در جایگزین‌پذیری پلتفرم‌های تبادل ایرانی با رقبای خارجی، شاهد خروج سنگین منابع از کشور خواهیم بود.
بر خلاف آنچه بانک مرکزی اعلام کرده، راهکار، رفتن به سمت رمزریال نیست، بلکه در یک گفتمان سالم، فعالان باید دغدغه‌های حاکمیت را بشنوند و برای این دغدغه‌ها راهکارهای معقول و منطقی ارائه دهند تا هم جلوی خروج منابع به سایر کشورها را بگیرند و هم به دغدغه‌های حاکمیت پاسخ دهند.
