زمان مطالعه: < 1 دقیقه
من در دسته کسانی هستم که معتقدم تبعیض مثبت هیچ‌گاه به نفع خانم‌ها نیست و حتی این را قبول ندارم که زنان را باید به کارآفرینی تشویق کنیم، زیرا به نظر من کارآفرینی به ویژگی‌های شخصیتی آدم‌ها بستگی دارد. اما کم بودن تعداد زنانی که در حوزه آی‌تی تحصیلات داشتند و صاحب یک محصولِ آی‌تی‌بیس و های‌تک هم در این زمینه بوده‌اند، برایم به این معناست که اتفاق دیگری در حال وقوع است.
وقتی به وضعیت دانشگاه نگاه می‌کنیم، می‌بینیم تعداد زنان و مردان تحصیل‌کرده در این حوزه تقریبا برابر است. پس اینجا گپ بین آموزش و ایده‌پردازی مطرح می‌شود. با توجه به اینکه خودم این مسیر را طی کرده‌ام و در این زمینه مطالعاتی داشته‌ام، متوجه شدم کم بودن تعداد خانم‌هایی که در حوزه آی‌تی بنیان‌گذار شرکتی هستند، بیشتر از اینکه به امکانات، توانمند‌سازی و مواردی از این دست مربوط باشد، به اعتماد‌به‌نفسشان برمی‌گردد که از جایی به بعد کم می‌شود و این به نحوه تربیت والدین برمی‌گردد. دخترها و پسرها بسیار متفاوت از هم بزرگ می‌شوند.
دخترها همیشه تشویق می‌شوند که با احتیاط بازی کنند، آسیب نبینند، کامل باشند و… اما در عوض پسرها طوری تربیت می‌شوند که شجاع باشند و خیلی راحت‌تر ریسک می‌کنند. این تفاوت تربیتی، خانم‌های تکنیکال را عقب می‌اندازد و قدرت ریسک را از آن‌ها می‌گیرد. آن قدرت این است که بخواهند ریسک کنند.
رویکرد مردان جنگیدن است، در حالی که معمولا خانم‌هایی که در حوزه آی‌تی کار می‌کنند، بسیار محتاطانه پیش می‌روند. دختران ما هیچ ایده‌ای ندارند که وقتی درسشان تمام شود چه نوع لایف‌استایلی می‌توانند داشته باشند. بسیاری از استارتاپ‌ها، کارمندان زن توانمندی دارند، اما بحث مهم این است آیا آن خانم‌ها اندازه آقایان توانایی ریسک کردن دارند یا خیر.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/ifvg
