کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
در میان چهرههای تازه گلکرده اکوسیستم نوآوری ایران شاید هیچکس به اندازه فرزین فردیس شایسته عنوان گفتمانساز اقتصاد نوآوری نباشد؛ کسی که چه با لباس بیزینسمنها و چه با شکل و شمایل استارتاپیها، از مفاهیم و چهارچوبهای نوآوری درست حرف میزند و برای شکلدادن ذهنیت همراه، چه در میان نهادهای بزرگ بخش خصوصی و چه در میان سیاستگذاران در سال ۱۴۰۰ پرکار و پرتلاش بوده است.
فرزین فردیس بهعنوان کسی که در کمیسیون اقتصاد نوآوری و تحول دیجیتال اتاق بازرگانی تهران هر هفته پیگیر امور صنفی و گفتمانی این حوزه است، چه در رویدادهای مختلف و چه در جلسات تخصصی مدام بر این اندیشه و گزاره پافشاری کرده که اگر میخواهیم اقتصاد گرفتار کشور را از ورطه فعلی بیرون بکشیم، چارهای جز این نداریم که ترس از نوآوری را کنار بگذاریم و بپذیریم بهرهمندی از مواهب آن نیازمند دگرگونی و تغییر و احتمالاً در بسیاری موارد عبور از نظم موجود است.
فردیس اعتقاد دارد در حوزههایی که دنیا بر سر راهبری و جلو افتادن در آنها در حال ورود به یک رقابت فشرده است، هنوز برای اقتصاد ما شانس زیادی وجود دارد و هم بخش سنتی اقتصاد و کسبوکارهای آن باید از منافع کوتاهمدت و مقاومت خسارتبار دست بکشند و هم دولتیها که سیاستگذار نوآوری در ایران هستند، باید به یک فهم مشترک و همدلانه با نوآوران برسند.
فرزین فردیس به انتخاب تحریریه کارنگ چهره سال اقتصاد نوآوری ایران در حوزه گفتمانسازی و بسط مفاهیم این اقتصاد است؛ کاری بزرگ که در این سال فردیس با گشادهرویی و گشادهدستی در گفتوگو با ذینفعان مختلف این زیستبوم برای آن وقت گذاشت و تلاش کرد.
فرزین فردیس:
پیشبینی برای آینده فناوریهای نو سخت است و بهتر است آینده بلندمدت را پیشبینی نکنیم؛ ولی فکر میکنم سال آینده گشایشهای جدی از سمت حاکمیت داشته باشیم. من فکر میکنم آینده از آنِ فناوری است؛ کمااینکه امروزه چیزهایی میبینیم که ۱۰ سال پیش نمیدیدیم و فکرش را هم نمیکردیم اینقدر زود اتفاق بیفتد و ما را احاطه کند. فکر میکنم سال آینده گشایشهای جدی از سمت حاکمیت داشته باشیم. در حال حاضر شاهدیم بخشهایی از حاکمیت که توانسته ترس خود را کنترل کند، گفتمان منطقیای ایجاد کرده و گوش شنواتری دارد و دغدغه جوانان و مشکلاتشان را میشنود.