کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسب‌وکارهای نوآور ایرانی، استارتاپ‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و دیگر کسب‌وکارها کوچک و بزرگی که در بخش‌های مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخش‌های اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانه‌ای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
یکی از عوامل بازدارنده زنان در ارتقای سازمانی، تصورات نادرست درباره نقش مهم مادری است؛ طوری که گاهی همه زنان، اعم از مجرد و متأهل یا زنان با فرزندان بالغ و مستقل نیز با همین دید رؤیت و قضاوت می‌شوند.
اگر از تعصبات جنسیت‌زده گذر کنیم، مادری نقش بسیار مهمی برای زنان و البته تمام بشریت است. آن‌قدر مهم که بسیاری از زنان با تحمل همه سختی‌های جسمی، روحی و اجتماعی حاضر نیستند از آن چشم‌پوشی کنند و لذت آن را از دست بدهند. بسیاری از زنان این لطف الهی را که به آنان توان تولد و پرورش یک موجود دیگر را می‌بخشد، به بسیاری از مزیت‌های اجتماعی و فردی ترجیح می‌دهند و با تمام وجود مادری می‌کنند.
به‌طور کلی تعریف همه ما از مادر بودن، با استقلال و اشتغال یک زن در تضاد است، اما آیا واقعاً زنان شاغل مادران بدی هستند؟
اگر سریع به این سؤال پاسخ مثبت یا منفی بدهیم، قطعاً در اشتباهیم و باید در ابتدا به تعریف نقش مادری در لایه‌لایه ذهن‌مان رجوع کرده و این تعریف را واکاوی کنیم؛ مادر فردی فداکار و ازجان‌گذشته است که از ذره‌ذره جان خود برای کودکانش سرمایه‌گذاری می‌کند و از جایگاه اجتماعی و ارزش‌آفرینی مالی خود می‌گذرد تا فرزندانی تربیت کند که در آینده به اشخاص مهم و موفقی تبدیل شوند.
هر کسی در این تعریف نگنجد، به‌صورت ناخودآگاه در اعماق ذهن ما به‌عنوان یک مادر بد شناخته می‌شود. این تعریف، چندان به فرهنگ، مذهب و جغرافیا مربوط نیست و بیشتر به نقش باستانی زنان برمی‌گردد.
دوباره این تعریف را مرور کنید. در ناعادلانه‌بودن و جنسیت‌زده‌بودن این تعریف همین بس که فرزند موفق آینده را نیز فرد ذکوری در نظر می‌گیرد که جایگاه اجتماعی مناسبی خواهد داشت؛ چراکه اگر فرزند دختر باشد، او نیز باید جایگاه و شغل اجتماعی را برای تربیت فرزندی دیگر فدا کند.
پیش از هر چیز این تعریف که در لایه‌های ذهن همه ما رسوب کرده، مانع رسیدن زنان به جایگاه اجتماعی و درآمد مطلوب است. از سویی دیگر نفوذ این دیدگاه در سازمان باعث می‌شود هر چقدر زنان در محیط کار، موفق و بی‌نقص باشند، همواره برچسب مادر بد بودن با آنان همراه باشد و هیچ‌گاه مانند همکار همپا و هم‌توان خود در محیط کار قضاوت نشوند. اتفاقاً اگر مردها به اندازه همان زن توانمند و پر‌تلاش باشند، بیشتر تحسین می‌شوند، چون در راستای نقش باستانی مردان، خانواده‌دوست‌تر و متعهد‌تر قلمداد می‌شوند.
حال با وجود این معضل، ما باید هر لحظه و در هر جایگاه و جنسیتی که هستیم، به بازتعریف نقش و جایگاه زن در خانه و جامعه دقت کنیم تا قدم‌های اول برای برابری در محیط کار را طی کرده باشیم. از طرفی زنان نیز می‌توانند با شبکه‌سازی و بهره‌گیری از تجربه همتایان و هم‌جنسان خود در مسیر مادرانگی، شغل و تثبیت جایگاه اجتماعی، تجربه‌های بی‌نظیر و باارزشی به دست آورند.
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/jsz9