برق خورشیدی و فرصت‌های کسب‌وکاری‌ آن

برق با مصوبه سفت و سخت شورای عالی امنیت ملی به خانه‌ها، مغازه‌ها و کارخانه‌ها برگشت اما کیست که نداند این بازی به این سادگی‌ها جمع‌شدنی نیست. کم شدن تزریق پول به نیروگاه‌ها، شبکه تولید و انتقال و توزیع برق و البته رشد تورم رمق را از این صنعت گرفته و بخشی پویا را به موجودی بی‌انگیزه تبدیل کرده است.

اما آیا می‌شود با راه‌حلی غیر از تزریق پول‌ از سوی دولت به نیروگاه‌ها تولید برق را بیشتر کرد؟ پاسخ به این سؤال یک بله قاطع است. کافی است به آلمان به عنوان کشوری که در این زمینه پیشروست، نگاهی بیندازیم. با اینکه آفتاب در این کشور رمقی کمتر از ایران دارد، توانسته طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد، 30 درصد مصرف برق خانگی را از پنل‌های خورشیدی روی سقف منازل تأمین کند.

راهکار آلمان‌ها برای این کار تحریک انگیزه مردم با وعده کسب سود از تولید برق بوده و خب همیشه می‌شود روی پول‌دوستی آدم‌ها حساب باز کرد. نتایج سیاستی که در آلمان به کار رفته درخشان بوده است. در بسیاری از کشورها هم این کار تکرار شده، منتهی برای پیاده کردن این طرح در ایران شجاعت و چشم و مغز باز لازم است!

تحریم نباید باشد، انحصار باید کم شود، تکیه بر انگیزه اشخاص برای کسب سود شخصی باید محترم شمرده شود و دولت در تأمین مالی خرید پنل‌های به‌روز و البته تأسیس یک شبکه تجمیع، فروش و پرداخت سود آن به مشترکان به‌جد کمک کند.

شواهد (Evidence) موجود صحت این مسیر برای رفع مشکل بی‌برقی را تأیید می‌کند. شواهد در طراحی سیاست حکم برگ برنده را دارند. گزارش تحلیلی بدون این شواهد یک پلوی بی‌نمک است که توجه کسی را جلب نمی‌کند. نگاهی به گزارش تازه دو بخش «انرژی» و «سبز» خبرگزاری بلومبرگ نشان می‌دهد کسب‌وکار خانگی تولید برق آن‌قدر سکه بوده که بسیاری را در کشورهای مبدع طرح به صرافت خرید پنل‌های بهتر با قدرت تولید بیشتر انداخته است.

در شرایطی که به دلیل سرمایه‌گذاری گسترده، هزینه تولید پنل کاهش یافته و توان جذب و انتقال برق پنل‌های خورشیدی هم بهبود یافته، تمرکز روی تولید برق پاک و ارزان و مردمی می‌تواند در کشور پرآفتابی مثل ایران یک حیات تازه را رقم بزند. حیاتی دیجیتال که گرچه به برق نیاز دوچندان دارد، اما رفاه بالایی عاید جامعه می‌کند، اثرات جانبی چندانی بر محیط زیست ندارد و توسعه فناوری‌های مبتنی بر برق پاک را سرعت می‌بخشد.

فناوری تازه شرکت پرووسکایت (Perovskite) که با تزریق پلی‌سیلیکون به شیشه، تولید پنل‌های خورشیدی در قالب شیشه پنجره را ممکن می‌کند، می‌تواند تحولی بنیادین را در نحوه تولید برق و درآمدزایی از آن در کشوری مثل ایران ایجاد کند. این تکنولوژی قرار است تا سال 2028 در سطح وسیعی تولید و مصرف شود. آیا ایران مسیر را برای استفاده خانوارها از این تکنولوژی بومی هموار خواهد کرد؟