می‌خواهیم دریا را شیرین کنیم

سال ۱۴۰۰ بهتر از سال‌های قبل نبود؛ چه از منظر اقتصاد کلان و چه از منظر اقتصاد کسب‌وکارها به ماجرا نگاه کنیم، با سال خوبی طرف نبودیم. با اینکه به واسطه کرونا بخش‌های اقتصاد دیجیتال از رشد و توسعه خوبی برخوردار بود، ولی رشد زمانی پایدار است که همه بخش‌های جامعه با هم رشد کنند؛ ممکن است برخی بیشتر رشد کنند و برخی کمتر، ولی همه باید رشد کنند.

سال ۱۴۰۰ از این منظر سال خوبی نبود؛ سالی بود که شکاف‌ها بیشتر شد و ما شاهد رشد نابرابری‌ها در بیشتر بخش‌ها بودیم. سال ۱۴۰۰ در بسیاری از بخش‌ها توقف کامل داشتیم و حتی در مواردی عقب‌گرد. تنها بخشی که در ۱۴۰۰ توانست رشد کند، اقتصاد دیجیتال بود و این نه‌تنها جذاب نیست، بلکه نگران‌کننده است.

قاعدتاً بخش نوآورانه اقتصاد همیشه بخش پیشرو است و پول و سرمایه روانه این بخش می‌شود، اما این توجه باید همراه با باقی بخش‌های اقتصاد باشد. اگر بخواهم یک آرزو برای سال ۱۴۰۱ داشته باشم، این است که همه بتوانیم در کنار هم رشد کنیم؛ می‌دانم آرزویی محال است ولی حکایت ما حکایت آن بنده خدایی است که در دریا شکر می‌ریخت که آب دریا را شیرین کند؛ گفتند که نمی‌شود!

گفت می‌دانم ولی اگر بشود چه می‌شود! ما هم در حد توان‌مان تلاش می‌کنیم. سال ۱۴۰۰ هم بدون استفاده از کوچک‌ترین حمایت بخش‌های دولتی و بدون استفاده از ذره‌ای از بودجه‌های عمومی کاری را شروع کردیم که قاعدتاً وظیفه بخش دولتی است؛ ما تلاش کردیم در حد توان‌مان آب دریا را شیرین کنیم. می‌دانیم این کارهای ما تأثیر اندکی دارد، ولی معتقدیم کارهای بزرگ با گام‌های کوچک برداشته می‌شود. ما تلاش‌مان را کرده‌ایم و می‌کنیم و بر این در می‌کوبیم. امیدواریم کسی در خانه باشد!

با اینکه سال‌های اخیر که از پی هم می‌گذرند، بیشتر مایه حسرت هستند و تکرار این جمله که هر سال دریغ از پارسال، ولی معتقدیم اگر تلاش‌های برخی که برای تغییر می‌جنگند نبود، قطعاً شرایط بدتر از این بود. ما کار خودمان را انجام می‌دهیم و مدام از محیط بازخورد می‌گیریم تا بتوانیم کار درست را انجام دهیم. معتقدیم در شرایط خاصی هستیم که چاره‌اش فرار و رها کردن نیست.

ما محکوم به ایستادگی هستیم. اگر ما رها کنیم و خسته شویم و تهدیدها و ارعاب بخواهد ما را بترساند، پس چه کسانی اینجا را بسازند؟ ما کوتاه نمی‌آییم و می‌دانیم که برای این کوتاه نیامدن باید هزینه بسیاری پرداخت کنیم. می‌دانیم که راه دور است و بیابان در پیش! ما ولی تمام آنچه را که در توان داریم، در دایره گذاشته‌ایم و تلاش می‌کنیم همراهی همراهان بیشتری را به دست آوریم. این کاری نیست که بتوانیم به‌تنهایی انجام دهیم و قاعدتاً تا همین‌جا را هم مدیون کسانی هستیم که به ما کمک کردند این راه سخت را طی کنیم.

امیدواریم در ۱۴۰۱ افراد و گروه‌های بیشتری متوجه اهمیت تغییر شوند؛ دنیای نو چیزی نیست که ما از خودمان ساخته باشیم؛ واقعیتی است که در آن زندگی می‌کنیم. منطق این دنیای نو با دنیای قدیم ما متفاوت است؛ نه خوب است نه بد، بلکه متفاوت است. برای زندگی بهتر در این دنیای نو باید منطق آن را درک کنیم. برای ۱۴۰۱ امیدوارم بتوانیم با طیب خاطر راه را ببینیم و آنچه درست است، برای ما اتفاق بیفتد.

سال ۱۴۰۱ بر همه شما مبارک باشد.