کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
هرچند ماهیت انافتیها بهعنوان توکنهای غیرقابل معاوضه که عموماً نقش متفاوتی با رمزارزها دارند، باعث شده بود تا بسیاری فکر کنند این پدیده برای آینده نزدیک از گزند قانونگذاران و رگولاتورها در امان خواهد بود، اما حالا به نظر میرسد موج رگولاتوری جدیدترین پدیده بخش رمزارز را نیز تنها نخواهد گذاشت.
دلیل اصلی نگرانی نهادهای مالی، بهخصوص در کشورهایی با اقتصادهای پیشرو در مورد انافتیها، سابقه طولانی چندقرنی استفاده از هنر برای پولشویی است. مبالغ هنگفتی در طول تاریخ تحت عنوان هنر پنهان و بهطور کلی ناپدید شده است. تجمیع این کالا در بازار دیجیتالی که بهسرعت در حال گسترش است، بهطور ناخواسته حجم پولشویی فعال تحت عنوان تجارت انافتیها را نیز گسترش داده است.
فرایندی که حالا نهادهایی مانند SEC نگراناند با فناوری رمزنگاری و کیفیت خصوصی انافتیها در مورد مالکیت مطلق اثر هنری وارد سطحی جدید شود. در این بین کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده یا SEC تنها نهاد نگران درباره استفاده از این توکنها برای پولشویی نیست. یکی دیگر از آژانسهای مالی، کارگروه دستورالعملهای ویژه مالی بینالمللی یا FATF است. گزارشها خبر میدهند که FATF در طول ماه گذشته سه جلسه مجزا درباره دستهبندی انافتیها بهعنوان داراییهای مالی داشته و درصدد قانونگذاریهای گستردهتر درباره این توکنها نیز هست.
در آغاز سال ۲۰۲۱، انافتیها فقط برای گروهی خاص در جامعه رمزارزی شناختهشده بودند. حالا در ابتدای ۲۰۲۲، ارزش بازار انافتیها به بیش از ۴۰ میلیارد دلار افزایش یافته و همانطور که تجربه نشان داده، دولتها همواره با افزایش سهم بازار واحدهای ارزش جدید، انگیزه خود را برای قانونگذاری تشدید میکنند.
با وجود اینکه انافتیها هنوز بهعنوان داراییهای مجازی در نظر گرفته نمیشوند، کنایههای مورد استفاده رگولاتورها هنگام صحبت درباره آنها به شکل واضح نگرش آنها درباره ماهیت حقیقی این توکنها را به تصویر میکشد؛ نگرشی که در صورت عادیشدن، انافتیها را بهراحتی به داراییهایی مبدل خواهد کرد که طبق قوانین بینالمللی تحت نظارت مالیاتی نهادهایی مانند FATF قرار خواهد گرفت.
اما این تصمیم چگونه باید تفسیر شود؟ جوانی نسبی انافتیها بهعنوان یک فناوری، ناشناختگی نسبی آن و فضای بسیاری که برای رشد و بلوغ آن وجود دارد، بدون شک نهادهای رگولاتوری را از اقدام شدید و ناگهانی بر حذر خواهد داشت. با این حال تمرکز نهادهای نظارتی بینالمللی مانند FATF بدون شک نگرانیهای بلندمدت در مورد محدود شدن عملیات انافتیها را توجیه میکند.