ان‌اف‌تی‌ها مفید، نوآور و بی‌معنی هستند

گالری تیت انگلستان سال ۱۹۷۲ یک مجسمه مینیمالیستی اثر کارل آندره با نام «E.QUIVALENT VIII» را خرید. این اثر که به عنوان «چیدمان مستطیلی ۱۲۰ آجر نسوز» توصیف شده، رابطه بیننده و فضای پیرامونش را تغییر می‌دهد.

آن زمان عموم مردم این اثر را فقط «انبوهی از آجر» می‌دیدند و چند سال بعد روزنامه‌ها گالری تیت را به دلیل هدر دادن پول برای کارهای آوانگارد محکوم کردند.حالا بار دیگر یک موسسه معروف در حال رویارویی با ژانر جنجالی جدیدی است.

اسفندماه، کریستی یک کلاژ دیجیتالی از عکس با عنوان «هر روز – ۵ هزار روز نخست» را با قیمت 3/69 میلیون دلار فروخت. این فروش باعث شد خالق اثر، مایک وینکلمان با نام مستعار بیپل، دومین نقاش زنده دنیا باشد که با چنین رقمی اثرش را فروخته است.

کریستی این اثر هنری را به عنوان ان‌اف‌تی (NFT) فروخت که برای نخبگان سیلیکون‌ولی هیجان زیادی داشت. در ان‌اف‌تی مجموعه‌ای داده مبتنی بر یک بلاکچین امن نمایانگر بخش‌هایی از یک رسانه دیجیتال است.

ان‌اف‌تی که چند سال پیش خلق شده است، نه‌تنها آثار هنری دیجیتال، بلکه متن و فیلم را هم در بر می‌گیرد. در ان‌اف‌تی توکنی به یک نسخه منحصربه‌فرد و معتبر از اثر هنری دیجیتال، آهنگ یا تصویری زیبا از یک گربه اختصاص داده می‌شود.

از جذابیت‌های ان‌اف‌تی برای کارهای خلاقانه این است که باعث می شود هنگام فروش مجدد کار هنرمندان، پرداختی به آن‌ها اضافه شود.از آنجا که تقریبا هر چیزی در صورت تمایل مشارکت‌کنندگان قابل توکن و فروش است، هیجان ناشی از این پدیده بیش از آنچه تصور می‌کنیم است. یک گروه راک به نام کینگز آو لئون، آلبوم جدیدی را به عنوان ان‌اف‌تی می‌فروشد و انجمن ملی بسکتبال کلیپ‌هایی از اردک‌های معروف را. حتی برای توییت‌های شخصی مبالغ هنگفتی هزینه می‌شود.

بر اساس آنچه شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر آندرسن هوروویتس برآورد کرده، بازار از ده‌ها میلیون دلار فروش سالانه طی چند سال گذشته به بیش از 300 میلیون دلار در چند ماه گذشته رسیده است. یک نگرانی این است که پشت تمام آنچه به عنوان ارزش ان‌اف‌تی گفته می‌شود، یک دیوانه رمزنگاری باشد.

البته نباید از این نکته غافل شویم که خریدار اثر «هر روز» بیپل متاکووان، یک سرمایه‌گذار حرفه‌ای رمزنگاری است. کریستی 3/69 میلیون دلار اتر دارد که یک رمزارز است.برخی اشتیاقی را که به ان‌اف‌تی به وجود آمده، با موجی که سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ برای آی‌سی‌او (ICO) راه افتاده بود و در آن شرکت‌ها سکه‌های دیجیتال را عرضه می‌کردند، مقایسه می‌کنند.

یک ابهام دیگر در مورد ارزش هر ان‌اف‌تی این است که در عمل می‌توان آن را از کالای دیجیتالی که به آن متصل است جدا کرد که در نهایت باعث تضعیف ارزش آن می‌شود. همچنین خالق اثر می‌تواند آن را پس از فروش تغییر دهد.

یک هنرمند رمزنگاری اخیرا روی برخی از ان‌اف‌تی‌ها تصویر فرش ایجاد کرده تا این ایراد را برجسته کند. با این کار مجموعه‌ای از پرتره‌های دیجیتالی رنگارنگ ناگهان به تصاویر فرش‌های عتیقه تبدیل شده‌اند. اما بازار هنر همیشه مستعد معاملات مشکوک بوده است.