کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. رسانهای که نسخه چاپی آن هر هفته شنبهها منتشر میشود و وبسایت و شبکههای اجتماعیاش هر ساعت، اخبار و تحولات این بخش از اقتصاد را پوشش میدهند. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
چند سالی میشود که شرکت آمازون، غول تجارت الکترونیک، از باربری هوایی برای رساندن سفارشهای مشتریانش استفاده میکند. در سال 2019، آمازون از بیش از 50 هواپیما برای رساندن بهموقع بستههای مهم استفاده میکرد. این آمار به این معناست که آمازون بسیار کمتر از گذشته از یوپیاس، فدکس و سیستم پستی آمریکا استفاده میکند و اکنون به حدی از رشد رسیده است که میتواند با آنها رقابت کند.
یکی از برنامههای آمازون تبدیل شدن به شرکتی لجستیکی است. با توجه به توانایی آمازون در این حوزهها به نظر میرسد بتواند در سالهای آینده در حوزه باربری زمینی و هوایی به یکی از شرکتهای مهم خدمات لجستیکی بدل شود. آمازون در سال 2019 در 21 فرودگاه در سراسر آمریکا هواپیما داشت و بعدتر مراکز محلی جدیدی در تگزاس، ویلمیگنتون و نورت فورث و اوهایو نیز افتتاح کرد. بهتازگی آمازون برای ساخت یک مرکز هوایی در کنتاکی شمالی 5/1 میلیارد دلار هزینه کرده است که ظرفیت بیش از 100 هواپیما را دارد. این عدد دوبرابر تعداد هواپیماهایی است که در حال حاضر آمازون استفاده میکند.
افت 20 درصدی سهام فدکس و یوپیاس
به گزارش شرکت مورگان استنلی (Morgan Stanlely) تا سال 2025، تعداد هواپیماهای آمازون به 67 فروند خواهد رسید. اگر سیستم هوایی آمازون وجود نداشت، امروز یوپیاس و فدکس درآمدشان دو درصد بیشتر از میزان کنونی بود و تا سال 2025، درآمدشان 10 درصد افزایش مییافت. پس از آنکه مورگان استنلی این اعداد را در ماه دسامبر سال 2019 منتشر کرد، سهام فدکس و یوپیاس در مجموع 20 درصد افت کرد.
برای نخستین بار در گزارش سالانه 2018 آمازون بود که سرویسهای حملونقل و لجستیک در لیست رقیبان این شرکت قرار گرفتند. بنا بر برخی گزارشها، آمازون اکنون برای بیش از 26 درصد از سفارشهای آنلاین از سرویسهای باربری خود شرکت استفاده میکند. آمازون میگوید سرویس هوایی و زمینیاش توان نقلوانتقال بیش از صدها هزار بسته در روز را دارد.
آمازون ایر وارد میشود
آمازون ایر، با نام قبلی آمازون پرایم ایر، خط هوایی باری است که مخصوص نقلوانتقال بستههای آمازون است. در سال 2017 نام آن از آمازون پرایم ایر به آمازون ایر تغییر کرد. آمازون این کار را کرد تا از شرکت دیگری که در همین زمینه فعالیت میکرد و نامی شبیه به آن داشت، متمایز شود.
روی برخی از هواپیماهای آمازون به رنگ آبی نام پرایم حک شده است. این در حالی است که بعضی از هواپیماهای این شرکت همان لوگوهای شرکتهایی را روی خود دارند که آمازون از آنها هواپیماها را کرایه کرده است.فرودگاه بینالمللی اونتاریو کالیفرنیا یکی از مهمترین مراکز حملونقل و باربری هوایی در ساحل غربی آمریکاست. از مدتها قبل شرکتهای فدکس و یوپیاس از این فرودگاه برای توزیع بستههایشان استفاده میکردند. از چند سال پیش هواپیماهای آمازون نیز از این فرودگاه استفاده میکنند.
وقتی که هواپیماهای آمازون در فرودگاه اونتاریو فرود میآیند، بستهها تخلیه میشوند و در کامیونهای مخصوص قرار میگیرند و به 185 مرکز آمازون فرستاده میشوند. البته فرودگاه اونتاریو جوابگوی رشد سریع حملونقل هوایی آمازون نیست. به خاطر همین بخشی از فعالیتهای آمازون بهMarch Air Reserve Base در نزدیکی مورنو ولی منتقل شده است.
یکی از مسئولان این فرودگاه میگوید: «تأثیر آمازون در اینجا بسیار زیاد بوده است. چیزی حدود پنج میلیارد دلار در اینجا سرمایه و امکانات وجود دارد و چند هزار نفر کارگر مشغول به کارند. حداقل حقوق آنها اخیرا به 15 دلار در ساعت افزایش پیدا کرده است. با این افزایش اکنون کارمندان اینجا از نظر حداقل حقوق دریافتی رتبه یک بخش خصوصی را دارند.»
سرویسدهی بهتر در آمازون
اما تحقیقات نشان میدهد که رشد حملونقل هوایی آمازون به سود همه نبوده است. فدکس و یوپیاس بخش اعظم باربری هوایی را در فرودگاه اونتاریو در اختیار دارند. اما این دو غول حمل بار بخشی از سهم نقلوانتقال بستههای آمازون را به خود آمازون واگذار کردهاند.
آمازون با کنترل بیشتر بر زنجیره تأمین خود میتواند مطمئن باشد که سرویسدهی بهتری خواهد داشت، چراکه اگر مشتریای بسته خود را بهموقع دریافت نکند، یوپیاس یا فدکس را سرزنش نمیکند، بلکه انتقادات او بیشتر متوجه آمازون خواهد بود.
وقتی که بسته آمازون به دست خریدار میرسد، احتمالا چند دست بین واسطههای میان خریدار و آمازون چرخیده است تا به دست این فرد برسد. فروشنده بسته را آماده میکند و به سرویسهای حمل باری چون یوپیاس و فدکس میسپارد. بسته از فروشنده گرفته و به مرکز توزیع فرستاده میشود. از اینجا بستهها در هواپیماها یا کامیونها جایگذاری و به سراسر کشور ارسال میشوند.
در مرحله بعد، یکی از این شرکتهای بزرگ دوباره بسته را میگیرد تا به خانه خریدار برساند. آمازون در تلاش است واسطه میان خود و مشتریها را از میان بردارد. اگر آمازون بتواند هزینههای حمل بستهها را کاهش دهد، میتواند بیش از قبل رضایت مشتریانش را جلب کند.
دو میلیارد دلار صرفهجویی سالانه
در سال 2019 هزینه حملونقل بستهها برای شرکت آمازون با افزایش 23 درصدی مواجه شد و به رکورد جدید نُه میلیون دلار رسید. این شرکت در سال 2018، 27 میلیارد دلار صرف حملونقل سفارشهای مشتریانش کرده بود. هر چقدر آمازون بتواند این فرایند را تحت کنترل خود درآورد، هزینه حملونقل این شرکت نیز کاهش خواهد یافت.
برآوردها نشان میدهد در سال 2019 رساندن هر بسته به مقصد با استفاده از سیستم درونسازمانی آمازون هزینهای در حدود شش دلار برای آمازون در پی داشته است. این در حالی است که در همین سال استفاده از خدمات یوپیاس و فدکس در هر بسته در حدود هشت تا نُه دلار برای این شرکت هزینه داشت. برای شرکتی در حد و اندازههای آمازون و حجم وسیع کاری که در این شرکت انجام میشود، استفاده از سیستم حملونقل خود کمپانی میتواند در سال چیزی در حدود دو میلیارد دلار صرفهجویی در پی داشته باشد.
استفاده از سیستم حمل بار آمازون به معنای کنترل بیشتر بر سرعت انتقال بستهها نیز هست. شرکتی که بتواند با سرعت بیشتری بستهها را به خریداران برساند، در بازار تجارت الکترونیک دست بالا را خواهد داشت. به همین خاطر است که آمازون سعی میکند کل فرایند حملو نقل و تحویل سفارشها را خود بر عهده بگیرد.
حتی آمازون به دنبال گرفتن مجوز حملونقل دریایی میان آمریکا و چین است. همه این آمارها و اعداد و ارقام نشان میدهد که آمازون خیلی زود به یکی از بزرگترین شرکتها در حوزه لجستیک نیز تبدیل خواهد شد.