السالوادور، برزیل، امارات، مغولستان و بسیاری کشورهای دیگر در حال سهم‌گرفتن از آینده رمزارزها هستند. شهرداران و فرمانداران هم حتی به میدان آمده‌اند و از این صحبت می‌کنند که شهرها و ایالت‌های تحت مدیریت‌شان چطور باید از فرصت رمزارزها برای توسعه اقتصاد و زیرساخت‌های شهری بهره ببرند.
نشانه‌های انقلاب فناوری بلاکچین بیش از آنکه در متاورس خود را نشان دهد، در کاربردهای روزمره‌اش در بهبود زندگی شهری برای تصمیم‌گیران دولتی در سراسر دنیا اهمیت پیدا کرده است.
در ایران و در روزگاری که قانون‌گذار و سیاست‌ساز هنوز اندر خم کوچه اول مانده‌اند، شاید بیش از گفتن از یک آینده عجیب و نامرئی، باید با آنها از مواهب رمزارزها در زندگی شهروندان گفت؛ از فرصت‌هایی که برای بهبود تجربه‌های زیست روزمره در اختیار همگان قرار می‌دهند، از امکان‌هایی که دسترسی‌ها را برای همگان عادلانه‌تر می‌سازد، از تجربه کشورهای آفریقایی که با کمک رمزارزها برای اولین‌بار فرصت و امکان و حق داشتن حساب بانکی برای شهروندان خود را فراهم کرده‌اند.
ما در اکوسیستم رمزارزی ایران باید و وظیفه داریم که فراتر از منافع کسب‌وکاری خود، به توزیع عادلانه‌تر ثروت و امکانات و زیرساخت‌ها برای عموم، از کانال ترویج و توسعه اکوسیستم‌های رمزارزی بیشتر توجه کنیم.
پاشنه‌آشیل رگولاتورها در ایران همیشه مسئولیتی بوده که در قبال شهروندان داشته‌اند، اما تفکر و زیرساخت‌های سنتی و کرختی و فساد نهفته در ساختارها، او را از انجام درست این تعهد و رسالت بازداشته است. آنجا که می‌توان حتی گوشه‌ای از این مسئولیت را با کمک رمزارزها و فرصت‌های آن محقق ساخت، چرا باید آن را با رگولاتور در میان نگذاریم.
آرمانی فکر نکنیم و مطالبه‌گری کسب‌وکارهای رمزارزی را روی زمین بیاوریم و با زبان خود سیاست‌گذار با او حرف بزنیم. این‌گونه است که درست‌تر و بهتر و مؤثرتر شنیده می‌شویم!
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/0hrx
