کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. رسانهای که نسخه چاپی آن هر هفته شنبهها منتشر میشود و وبسایت و شبکههای اجتماعیاش هر ساعت، اخبار و تحولات این بخش از اقتصاد را پوشش میدهند. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
جمعهای که گذشت، بانک مرکزی چین در بیانیهای ممنوعیتهای جدیدی را در رابطه با رمزارزها اعلام کرد. پیش از این چین جزو کشورهایی بود که موضع مبهمی در مقابل رمزارزها اتخاذ کرده و در مقاطع مختلف ممنوعیتهایی در خصوص بیتکوین و سایر رمزارزها اعلام کرده بود. در عین حال چینیها جزو بزرگترین سرمایهگذاران دنیا در ماینینگ هستند. سابق بر این چین هرگونه فعالیت بانکها و مؤسسات مالی در زمینه رمزارزها را ممنوع کرده بود ولی ممنوعیت جدید شامل مردم این کشور هم شده است.
در بیانیه روز جمعه این بار بانک مرکزی تمامی تراکنشهای مالی از طریق رمزارزها و همچنین ماینینگ را ممنوع اعلام کرد. پیش از این در ماههای گذشته نیز مسئولان بانک مرکزی این کشور از لزوم محدود کردن رمزارزها گفته بودند. این مسئولان چینی غیرمتمرکز بودن و رگوله نشدن رمزارزها، امکان دستکاری در قیمت آنها و استفاده در پولشویی را ریسکهای ناشی از رمزارزها میدانند.
با این حال به دلیل ساختار سیاسی پیچیده چین به نظر میرسد پشت پردهای در ممنوعیت رمزارزها فراتر از سه دلیلی که در بالا گفته شد، وجود دارد. برای درک این موضوع بهتر است افق دیدمان را کمی از حوزه رمزارزها بالاتر ببریم و به موضوع کلیتر خدمات مالی در چین نگاهی بیندازیم. آنچه این نوع نگاه به ما یادآوری میکند، داستان علیبابایی است که در این سالها توانسته از طریق علیپی در بخش خدمات مالی نوآورانه و فناورانه یعنی فینتک رشد کند و دولت چین همان دولتی است که وقتی هلدینگ آنت گروپ داشت خود را برای عرضه اولیه آماده میکرد، بهیکباره عرضه اولیه این کسبوکار پرداخت و وامدهی جک ما را لغو کرد. بعد از آن هم ماجراهای ناپدید شدن و سکوت بنیانگذار علیبابا از درگیری این میلیاردر چینی با دولت شی جینپینگ، رئیسجمهور چین، نشان داشت.
ماجرایی که بهخوبی قدرت دولت را در کنترل کسبوکارها و خصوصا در حوزه فناوری نمایش میدهد. بله، باز هم باید از افقی بازتر به موضوع نگاه کنیم. دولت چین نهتنها خواهان کنترل بخش رمزارزها و خدمات مالی است، بلکه خواهان تسلط بیشتر بر کسبوکارهای فناورانه و نحوه تأثیر آن بر حکومت خود است و هر جایی که احساس خطر در مورد رشد کسبوکارهای فناورانه داشته باشد، به نحوی مانع رشدشان میشود. بنابراین این کسبوکارها سقفی برای خود دارند که بنای آن دولت چین است.
درباره رمزارزها هم شاید بد نباشد اشارهای به یوآن الکترونیکی داشته باشیم. دولت چین این اواخر تمرکز زیادی بر خلق ارز دیجیتال بانک مرکزی این کشور داشت و تا حدودی موفقیتهایی را در این زمینه کسب کرد. دولت چین ترجیح میدهد به جای توسعه ابزارهای پرداختی همچون علیپی و ویچتپی، ارز دیجیتالی خود را داشته باشد که به او امکان جمعآوری دادهها و رصد تراکنشهای مالی شهروندانش را میدهد.