از دیرباز محیط کسب‌و‌کار، فضایی مردانه تلقی و این امر باعث شده است قوانین و ساختارهای کسب‌و‌کار نیز مردانه‌تر شود. اما همواره زنان موفقی در همین فضا به موفقیت رسیده‌اند و مهارت، درآمد و موقعیت‌های شغلی خوبی کسب کرده‌اند.
مطالعات جدید با کنکاش در زندگی و مسیر شغلی این زنان نشان داده است که یک اصل مهم در موفقیت آنان اثر گذاشته است و آن «کارآمدی» در شبکه‌سازی است. مطالعات قدیمی و حتی مطالعات جدید نشان می‌دهند که به طور زنان موفق در محیط کار کاملا می‌دانند که «بله گفتن به هر چیزی، به معنی نه گفتن به چیز دیگری است».
باب کراس، یکی از محققان کالج بابیسون، می‌گوید یکی از مدیران اجرایی زن دره سیلیکون را می‌شناسد که این جمله را به عنوان اعتقاد خود پذیرفته و در فعالیت‌های مدیتیشن روزانه‌اش آن را تکرار می‌کند.
این رویکرد یعنی زنان نباید تحت‌فشار توقعات اجتماعی و تأثیر الگوهای رفتاری سایر زنان قرار گیرند، زیرا به صورت عمومی همه طبق کلیشه‌ها توقع دارند زنان همواره به درخواست مشارکت سایر همکاران پاسخ مثبت بدهند. اما زنان موفق می‌دانند که بله گفتن به هرچیزی، به معنی نه گفتن به چیز دیگری است. و در این مسیر رفتارهای خاصی را انجام می‌دهند
موفق‌ها چه‌کار می‌کنند؟
جلسات بی‌ارتباط با مسئولیتشان را از تقویم کاری خود حذف می‌کنند.
تصمیمات و درخواست‌های کم‌اولویت را با تصمیمات اساسی و کارهای مهم جایگزین نمی‌کنند.
جلسات را ساده و مفید و مستند برگزار می‌کنند.
همیشه زمانی برای تفکر عمیق و سطح بالا برای خود کنار می‌گذارند.
برای ساختن روابط عمیق و مفید با باقی افراد مشارکت می‌کنند.
در کارهایی که حس می‌کنند به تمایلات و توانایی آن‌ها نزدیک است و احتمال موفقیت بیشتری دارند، وارد می‌شوند.
کاربونی،
یکی دیگر از محققان کالج بابیسون، می‌گوید: «زنان در هر سطحی که کار می‌کنند، بیشتر مشتاقند به سایرین مشاوره بدهند یا با آن‌ها همکاری کنند.»
حتی برخی زنان در تحقیقات او اذعان داشتند که وقتی مورد مشورت قرار نمی‌گیرند یا از ایشان کمکی خواسته نمی‌شود، احساس ناخوشایندی دارند. همین احساس باعث می‌شود که بخشی از زمان و توانایی زنان، صرف فرای
اما زنان باید چه کنند؟ آن‌ها برای ساختن روابط عمیق باید با دقت و وسواس با بقیه مشارکت کنند و در کارهایی که حس می‌کنند به تمایلات و توانایی آن‌ها نزدیک است و احتمال موفقیت بیشتری دارند، وارد شوند.
و سازمان‌ها باید چه کنند؟ سازمان‌ها می‌توانند میزان مشارکت‌های نامشهود افراد در پروژه‌ها را رصد کنند و تعادلی میان این قبیل مشارکت‌ها بین مردان و زنان ایجاد کنند و زنان را به سمت انجام مسئولیت‌ها و وظایف مهم خود رهنمون شوند.
