کل خیابون چند؟

چشممان به دیدن بیلبوردهای 724 عادت کرده است. مدتی است میدان هفت‌تیر میزبان تابلوهای تبلیغاتی اپلیکیشنی است که شما را دعوت به «ثبت، تأیید و پیگیری چک‌هایتان» می‌کند. البته با وجود تکرار این نوشته روی بیلبورد، پیگیری چک‌ها تنها خدمتی نیست که از 724 ساخته است. با وارد شدن به سایت این اپلیکیشن، متوجه می‌شوید که امکان انجام بسیاری از خدمات مالی را برای افراد فراهم کرده است، در حالی که روی تابلوی تبلیغاتی بزرگ میدان هفت‌تیر، رد پایی از کلیت خدماتی که توسط این اپلیکیشن ارائه می‌شود نمی‌توان پیدا کرد.

تابلوی724 که روی عرضه پل هوایی قرار گرفته، عرض قسمت جنوب به شمال را پر کرده و تا میانه ورودی بزرگراه مدرس کشیده شده است. اگر بپذیریم که اولین اصل در طراحی و اجرای تابلوهای تبلیغاتی، سهولت دید و دریافت پیام است، بدون هیچ تردیدی می‌توانیم بگوییم که 724 بی‌هیچ منطقی عرض پل بزرگ هوایی هفت‌تیر را پر کرده است.
پیامی که در آن ردی از کلیت خدمات این محصول نیست، تصویری خالی از جذابیت که بیننده را به تماشای تابلو ترغیب نمی‌کند و اندازه‌ای نامتعارف که برای دنبال کردن آن، مخاطب چاره‌ای جز چرخاندن گردنش پیدا نمی‌کند، این تابلو را به ابزار تازه‌ای برای آشفته کردن فضای شهر تبدیل کرده است.

مدت‌هاست که متر مترِ فضای شهری در ازای دریافت پول به شرکت‌ها واگذار می‌شود تا هرکدام به روشی پیامشان را در مقابل چشم‌های بینندگان فریاد بزنند. میدان شلوغ هفت‌تیر هم از این قاعده مستثنی نیست و از تابلوهای گردان گرفته تا بیلبوردها و تابلوهای روی عرضه پل‌ها را در اختیار شرکت‌های تبلیغاتی قرار داده است. اما در میان همه بی‌توجهی‌های شهرداری تهران به آشفتگی بصری شهر، شرکت‌ها هم میانه‌ای با غنیمت شمردن فرصت و استفاده درست از فضاهای تبلیغاتی ندارند. تکرار پیام‌های متنی روی تابلوها قطعا ارزان‌تر از اجرای طرح‌ها یا تصاویر خلاقانه تمام می‌شود و از طرف دیگر، وقتی شهرداری حاضر به فروش عرض پل بزرگ هوایی می‌شود، بعید است شرکت هم دست از بخشی از این فضا بکشد و حتی برای خدمت به پیام خودش، یک متری از آن را رها کند.