زمان مطالعه: 2 دقیقه
۱
نصف شب بود. مسافرها خواب بودند. راننده داشت رانندگی‌اش را می‌کرد که ناگهان کسی گفت: «آقا داری برای کی رانندگی می‌کنی؟ اینا که همه خوابن.» هارهارهار… (یک جوری بخندید من فکر کنم تا حالا این لطیفه را نشنیدید؛ ان‌شاءالله در شادی‌هایتان جبران کنم. مرسی اَه.)
۲
هفته قبل دنیای استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای مجازی با هیجان و استرس گذشت. فعالان عرصه این چیزهای مملکت با هنرمندی فعالان عرصه آن چیزهای مملکت سورپرایز یا شگفتانه شده بودند و شب خوابیده بودند و صبح جمعه متوجه شده بودند که «ای دل غافل! دیدی حواسم نبود و چند روز دیگر زمان انتخابات اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی شده؟ حالا چی بپوشم؟»
البته من یکی مانده‌ام این دوستان اگر واقعاً «فعال‌اند»، چرا از این چیزها بی‌خبرند و اگر بی‌خبرند چرا فعال‌اند؟ اگرچه ممکن است شما بفرمایید: «این تصمیمات پشت پرده و توی محفل و ته پستو گرفته شده و ما دسترسی به آنجاها نداریم.» که خب در جواب باید عرض کنم: «پروانه هم اگر جلوی پرده فعالیت کند، می‌آیند و در پنجره را باز می‌کنند و پروانه اقامتش را باطل می‌کنند و می‌اندازندش بیرون. شما که جای خود دارید.»
۳
اما حالا از اینها گذشته، راستش من از دیروز هرچه به این واکنش‌ها و مصاحبه‌های فعالان عرصه کسب‌وکار مجازی برای تعویق انتخابات فکر می‌کنم، بیشتر خنده‌ام می‌گیرد. چه کنم؟ دست خودم نیست، یک کم بی‌ادبم و درست همان موقع که نباید، یاد لطیفه راننده و مسافران خوابیده‌اش می‌افتم؛ بعد یکهو بدون اینکه بخواهم زیر لب می‌گویم: «خب برای کی دارید انتخابات برگزار می‌کنید؟ اینها که همه دارند صیانت می‌شوند.»
۴
«قیمت اینترنت بالا رفت»
«کیفیت اینترنت پایین آمد»
«فلان اینترنت بهمان شد»
یعنی دوستان «فعال» این‌همه خبر باحال و پرهیجان در مورد اینترنت را می‌خوانند و باز هم دنبال تاریخ برگزاری انتخابات اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی هستند. به قول قدیمی‌ها «خدا بده یه دل خوشی، بشینی زیر آفتاب شپش بکشی!»
۵
این را هم خدمت‌تان عرض کنم که ظاهراً تلاش‌های دوستان نتیجه داده و انتخابات به تعویق افتاده است. راستش من به این موضوع به‌شدت اعتراض دارم، فقط حیف که نه سر پیازم و نه ته پیاز. فقط جهت اطلاع دوستان داخل پیاز باید عرض کنم که حرکت‌تان برای تعویق این انتخابات پرشکوه خطای محاسباتی بزرگی بوده است. بعداً که انگشت حسرت به دندان گزیدید، نگویید که نگفتی. بفرما! گفتم.
۶
این‌طور که اوضاع پیش می‌رود، ظاهراً دو ماه دیگر باید به پستوی خانه برویم و خاک مودم‌های دایال‌آپ‌مان را بگیریم و گوش جان بسپاریم به نوای زیبای غِرغِر و غُرغُر این عزیزان دل. آن‌وقت است که با خودتان خواهید گفت: «ای دل غافل! حالا با سرعت سی کیلوبیت بر ثانیه چطور انتخابات برگزار کنیم؟
چطور رأی بدهیم؟ اصلاً برای چه باید انتخابات برگزار کنیم و رأی بدهیم وقتی کسی دوروبرمان نمانده و کاربرها یکی‌یکی از این دهات شکسته رفته‌اند؟» رفقا حواس‌شان نیست که به قول آن شاعر شهیر: «امشب گودبای پارتی جعفره».
۷
هی قر بدهیم بر نی و تنبک‌تان
احسنت بگوییم به نطق تک‌تان
دارید خیال خیر بر تک‌تک‌مان
داریم دعای خیر بر یک‌یک‌تان
لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/ihlj
