برای تبلیغ تازه، اجازه با اجازه

حتماً برای شما هم پیش آمده که وارد یک مغازه یا فروشگاه شوید و بلافاصله بعد از ورود یکی از فروشندگان به شما بگوید: «کار خاصی مد نظرتون هست؟» دراین حالت اگر بگویید: «بله» و نام کالای مورد نظرتان را بگویید، احتمالاً فروشنده به شما انواع کالای مد نظر و مزیت هر‌کدام را می‌گوید و شما را به این ترغیب می‌کند که حداقل یکی از آنها خیلی مناسب شماست.

اگر هم بگویید: «نه» و بخواهید در فروشگاه چرخی بزنید، دنبال شما راه می‌افتد و کافی است در مقابل کالایی مکث کنید تا شروع کند به توضیح‌دادن درباره آن کالای به‌خصوص و ترغیب‌کردن شما به خرید. در این مواقع یا شما قدرت نه گفتن‌تان بالاست و بعد از کلی چرخ‌زدن اگر کالای مناسب‌تان را پیدا نکنید، با سری بالا و دستی خالی از مغازه خارج می‌شوید یا قدرت نه گفتن ندارید و با سری بالا اما دستی پر از مغازه خارج می‌شوید. در حالی که بابت چیزی که خیلی هم لازمش نداشتید یا باب دل‌تان نبوده، پول داده‌اید.

در فضای تبلیغات دیجیتال این نوع تبلیغ به شیوه دیگری صورت می‌گیرد؛ شما بدون اینکه بخواهید در فاصله‌های زمانی کوتاه ایمیل‌ یا پیامک‌ تبلیغاتی دریافت می‌کنید. این نوع بازاریابی، بازریابی برونگرا یا وقفه‌ای است. در این نوع بازاریابی اینکه کاربر خودش دوست دارد تبلیغی را دریافت کند یا نه، هیچ اهمیتی ندارد.

برند تبلیغش را به کاربر تحمیل می‌کند و کاربر تنها در برخی موارد می‌تواند خودش را از شر ارسال دوباره پیام‌های تبلیغاتی رها کند. در مقابل این بازاریابی نوع دیگری از بازاریابی هم وجود دارد که این روزها برای کاربری که حق انتخابش را محترم می‌شمارد، بسیار مهم است؛ بازاریابی اجازه‌ای یا به‌قول فرنگی‌ها Permission Marketing.

در بازاریابی اجازه‌ای شما تنها به کاربرانی تبلیغ‌تان را می‌فرستید که اجازه ارسال تبلیغ را به شما داده‌اند. مثلاً وقتی از مغازه‌ای خرید می‌کنید و فروشنده به شما می‌گوید: «اگر مایلید از آخرین کارها و تخفیف‌هامون باخبر بشید، می‌تونید شماره‌تون رو بدید تا براتون پیامک بفرستیم.»

در صورتی که شما شماره خود را به فروشنده بدهید، نه‌تنها وقتی که پیامکی از سمت این فروشگاه برای شما می‌آید، شوکه و کلافه نمی‌شوید، بلکه حس می‌کنید مشتری خاصی هستید و این پیامک را تنها آدم‌هایی دریافت کرده‌اند که مثل شما و هم‌سلیقه‌تان هستند.

هر نوع اشتراکی در دریافت پیام کوتاه، خبرنامه، مطالب وبلاگ یا حتی کارت‌های وفاداری از نوع بازاریابی اجازه‌ای است. گودین اولین کسی که در کتاب خود «بازاریابی اجازه‌ای» را معرفی کرد، می‌گوید: «با تکنیک بازاریابی اجازه‌ای تولیدکنندگان می‌توانند غریبه‌ها را به دوست تبدیل کنند و دوستان را به مشتری.»

در روزگاری که ما اختیار هیچ چیز زندگی خودمان را نداریم و انتخاب کردن برایمان تبدیل به آرزو شده، توجه برندها به اینکه به کاربر قدرت انتخاب بدهند، می‌تواند حس بسیار خوبی به کاربر بدهد. این کار باعث می‌شود به کاربر نیز یادآوری شود که تو می‌توانی خودت انتخاب کنی که تبلیغی را دریافت کنی یا نه و من برندی هستم که این را درک می‌کنم. پس اگر برند دیگری این حق را برایت قائل نیست، بهتر است در استفاده از آن تجدیدنظر کنی.