برای یادگیری هزینه کنید

گفت‌و‌گو با سپیده عظیمی که به جای تحصیل در رشته پزشکی، به سمت شیرینی‌پزی حرفه‌ای حرکت کرده و هنرجویان بسیاری دارد

زمان مطالعه: 4 دقیقه

زبان آشپزی یک زبان بین‌المللی است که بازار این صنعت را به قدر همه‌ دنیا گسترده می‌کند، فعالان این رشته همواره در حال یادگیری و خلق مزه‌ها و شکل‌های جدید‌ی از خوراکی‌ها هستند و از آموزه‌ها و آزمون‌وخطاهای یکدیگر مطلع می‌شوند و دنیای آشپزی همواره و هرروزه شاهد خلق محصولات و مزه‌های جدید است.

در این شماره با یکی از کسب‌و‌کارهای فعال حوزه کیک دکوراتیو آشنا می‌شویم که علاوه بر تولید کیک‌های متنوع مجلسی، آموزش‌های گسترده‌ای نیز در سراسر ایران دارد و همچنین پکیج‌های آموزشی شیرینی‌پزی را به علاقه‌مندان عرضه کرده است.

سپیده عظیمی متولد فروردین ۱۳۷۱ با وجود اینکه دیپلم تجربی دارد و خانواده‌اش اصرار داشته‌اند او در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد، اما مسیر مورد علاقه‌ خود را ادامه داده و در رشته آشپزی حرفه‌ای مدرک کاردانی و در شاخه‌ آشپزی ملل مدرک کارشناسی اخذ کرده است. او پس از آشنایی حرفه‌ای با دنیای آشپزی نیز وارد تخصص کیک و دسر شده است. عظیمی در گفت‌و‌گوی پیش رو از کسب‌و‌کارش و مسیری که طی کرده، می‌گوید.

لطفاً کمی درباره کسب‌وکارتان توضیح دهید.

من کار کیک و دسر را به‌صورت تخصصی در سه بخش مختلف انجام می‌دهم. پخت و تزئین کیک‌های مجلسی، آموزش‌های حضوری پخت و دکور کیک و ارائه آموزش‌های غیرحضوری به هنرجویانی که امکان حضور در ورک‌شاپ‌ها را ندارند. ورک‌شاپ‌های من علاوه‌ بر تهران در اصفهان، شیراز، مشهد و یزد نیز برگزار می‌شود.

پنج سال است که کسب‌وکارم را آغاز کرده‌ام و شاگردان زیادی را آموزش داده‌ام. البته علاوه‌ بر آموزش کیک و دکور‌ کیک، آموخته‌های تجربی خودم پیرامون راه‌اندازی کسب‌و‌کار مربوط به این رشته را نیز به هنرجویانم ارائه می‌دهم.

از چه زمانی فعالیت خود را شروع کردید؟ سرمایه اولیه را از کجا به دست آوردید؟

همان‌طور که گفتم، من در رشته‌ آشپزی تحصیل می‌کردم و برای دوره کارورزی به آشپزخانه‌ هتل لاله رفتم. روز اول وقتی وارد آشپزخانه شدم، از جدیت کار و حضور پررنگ آشپزان مرد خیلی شوکه شدم. ترسیده بودم و این ترس در چهره‌ام مشهود بود؛ دختر کم‌سنی که در میان شلوغی آشپزخانه‌ یک هتل پرکار، قرار است مشغول به کار شود.

سرآشپز متوجه نگاه ترسیده‌ من شد و برای اینکه کمک کرده باشد، به من گفت اگر دوست داری برو به بخش قنادی و به قنادها کمک کن. همین اتفاق باعث شد من به کارگاه قنادی بروم و از آن نقطه، مسیرم کاملاً تغییر کرد. روز اول کاری من روز تولد حضرت معصومه بود و علاوه بر کیک عقد، ۵۰ کیک دیگر نیز باید آماده می‌شد. با خودم حس کردم این همان کاری است که من دوست دارم تا آخر عمر ادامه دهم.

پس از آن در چندین دوره آموزشی شرکت کردم و خودم را ارتقا دادم، سپس با تولید نمونه کار و عکاسی از محصولات، کانال اینستاگرامی‌ام را راه‌اندازی کردم و کم‌کم آموزش‌ها و سفارش‌ها آغاز شد. سرمایه اولیه کارم پنج میلیون تومان بود که از اقوام قرض کردم و هزینه‌ آموزش خودم کردم. همه وسایل کار را با پول سفارش‌ها یا تدریس می‌خریدم تا وسایلم تکمیل شد. اوایل کار هنرجویانم را در خانه و به‌صورت انفرادی آموزش می‌دادم، ولی بعدها توانستم با آموزشگاه‌ها همکاری کرده و ورک‌شاپ برگزار کنم.

اندازه‌ بازار این حوزه چقدر است و چطور می‌توان سهم بیشتری از این بازار را در اختیار گرفت؟

بازار خوراکی‌جات یک بازار جهانی است و بالطبع آموزش آشپزی، کیک و دسر نیز در تمام جهان متقاضیانی دارد، مخصوصاً که این آموزش‌ها تجربه‌محور هستند و نوع آموزش ربطی به فرهنگ و حتی زبان کشورها ندارد. همین امر باعث می‌شود استادان حوزه‌ آشپزی بازار بسیار بزرگی پیش‌ رو داشته باشند.

من با چندین آموزشگاه آشپزی در دوبی نیز مذاکره کرده‌ام تا آموزش‌هایم را در سطح بین‌المللی نیز گسترش دهم. نوع کیک و شیرینی‌هایی که در ایران تولید می‌شود برای کشورهای همسایه بسیار جذاب است. البته از سهم بازار خودم اطلاعی ندارم، اما ورک‌شاپ‌ها و هنرجویان آنلاین زیاد هستند. به لحاظ در‌آمدی نیز درآمد شخص من بالاتر از کسانی است که در رشته من شغل ثابت و استخدامی دارند.

مزیت رقابتی و نوآوری شما در این صنعت چیست؟

من سعی می‌کنم نسبت به سایر استادان به هنرجویان نزدیک‌تر باشم. بسیاری از استادان معتقد‌ند که باید فاصله‌ زیادی بین استاد و شاگرد باشد، اما من این فاصله را لازم نمی‌دانم و فکر می‌کنم حال خوب هنرجو در خلق محصول خوشمزه‌تر و زیبا‌تر مؤثر است. نکته بعد اینکه معمولاً آشپزان از خطاهای خود چیزی نمی‌گویند، اما من عادت دارم آزمون‌وخطاهای خودم را نیز به هنرجویان انتقال دهم تا نتیجه بهتر شود. پشتیبانی مادام‌العمر و همچنین امکان حضور رایگان هنرجویان قبلی در دوره‌ها، به‌منظور یادآوری از خدمات مجموعه‌ ماست.

چه چشم‌اندازی برای کسب‌وکارتان دارید و چه مشکلاتی در این مسیر وجود دارد؟

دوست دارم کسب‌و‌کارم جهانی شود. به ‌دلیلی که پیش‌تر گفتم، مطمئن هستم که می‌توانم کسب‌وکارم را جهانی کنم و این آموزش‌ها را به تمام افراد در دنیا ارائه دهم. من برای آموزش‌دیدن خودم و به‌روز نگه‌داشتن سرفصل‌های آموزشی‌ام، از طریق شبکه‌های اجتماعی با استادان مطرح دنیا در ارتباط هستم و می‌دانم این کسب‌و‌کار به‌راحتی در سطح جهان قابل توسعه است.

استقبال مخاطبان و زمینه‌ رشد این کار در جهان بسیار زیاد است و منع بین‌المللی برای ورود به بازار جهانی وجود ندارد، اما مشکل اصلی رسیدن به این چشم‌انداز درون خود کشور است. فیلترینگ و محدودیت‌های شبکه اجتماعی نه‌تنها فروش محصول و خدمات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، بلکه گردش اطلاعات مفید و آموزش‌های به‌روز و طرح سؤالات و ارتباطات کاری با استادان مطرح جهان را نیز از بین می‌برد و همه برندسازی که سال‌ها برای آن زحمت کشیده بودیم نیز بلااستفاده شده است. بماند که از ابتدای طرح فیلتر شبکه‌های اجتماعی، من حتی هزار تومان درآمد نداشته‌ام.

آیا تاکنون جذب سرمایه داشته‌اید یا برنامه‌ای برای جذب سرمایه دارید؟

من تاکنون جذب سرمایه نداشته‌ام. گاهی اوقات قرض کرده‌‌ام و معمولاً با وام‌گرفتن کارم را پیش‌ برده‌ام و برنامه‌ای برای این کار نداشته‌ام، ولی اگر سرمایه‌گذار خوبی در مسیر کارم قرار گیرد، برای همکاری بی‌تمایل نیستم.

چه توصیه‌ای برای خانم‌هایی دارید که می‌خواهند کسب‌و‌کار خود را راه بیندازند؟

اولین توصیه‌ من این است که برای آموزش خودتان هزینه کنید، به‌ویژه در حرفه‌ ما، آموزش‌های رایگان همیشه ناقص هستند. بنابراین از آموزش‌دیدن غافل نشوید. توصیه بعدی اینکه منتظر تشویق و حمایت کسی نباشید، متکی به نفس خودتان باشید، چون در شکست و موفقیت تنها هستید. در نهایت اینکه منتظر نباشید همه‌چیز آماده و ایده‌آل باشد تا کارتان را آغاز کنید. شروع کنید. در مسیر نقصان‌ها و کمبودها را تصحیح و جبران خواهید کرد.

لینک کوتاه: https://karangweekly.ir/ngkn
نظر شما درباره موضوع

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.