ضرورت پرهیز از تصمیم‌های اشتباه

در مسیر رگولاتوری گاهی تسریع و شتاب در تنظیم‌گری یک صنعت یا یک پدیده می‌تواند نه‌تنها نظرات حاکمیت را تأمین نکند، بلکه می‌تواند اثر عکس هم از خود بر ‌جای بگذارد. مثال روشن و ملموس این واقعیت، تنظیم‌گری فضای پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی است. این ریسک در حوزه رمزدارایی‌ها، به‌خصوص در بحث تبادل بیشتر حس می‌شود؛ چراکه اساساً ماهیت این فناوری غیرمتمرکز، متنوع و فناورانه است؛ بنابراین مسدود و محدود کردن آن بسی دشوارتر از ارائه سرویس‌های متمرکز در فضای مجازی است. به نظر می‌رسد شناخت دقیق و به ‌دور از جانبداری در فضایی کاملاً کارشناسی و همگام با تحولات لحظه‌ای این حوزه، شاه‌کلید ورود به یک رگولاتوری هوشمند و چابک باشد.

اساساً بازیگران متعددی می‌توانند حلقه‌های زنجیر رگولاتوری رمزارزها باشند؛ از نهادهای پولی و بانکی تا بخش‌های امنیتی که دغدغه‌های بحقی در این خصوص دارند، اما همه این حلقه‌ها باید با ریسمانی محکم که بر اساس کارشناسی و سنجش شرایط کشور استوار شده، به یکدیگر متصل شوند. کسب‌وکارها و از جمله صرافی‌های داخلی می‌توانند بیشترین کمک را به ایجاد این شناخت و روشن‌کردن زوایای پنهان و افق‌های پیش روی این حوزه در سطح جهانی داشته باشند.

ترس انسان همواره از ناشناخته‌هاست و در فضای تاریک هر شی‌ء و جسم عادی نیز ممکن است هولناک و ترسناک به نظر برسد. رمزدارایی‌ها نیز به‌مانند تمامی تحولات فناوری بزرگ پیش از خود، به یک جریان جهانی تبدیل شده و از این هم فراتر خواهند رفت. باید دید چگونه می‌توان تطابق، تعامل و حتی تقابل منافع کلان کشور را با حوزه رمزارزها پیوند زد. چیزی که مشهود است اینکه نباید تصمیماتی را که در دیگر حوزه‌های فناور در کشور گرفته شده و باعث عقب‌افتادن از روندهای جهانی شده، تکرار کرد.