مارپیچ مرگ

مطالعه‌ای نشان می‌دهد که نرخ بیکاری ایالات متحده بسیار پایین، یعنی 6/3 درصد است که 2/2 درصد کمتر از یک سال گذشته است. به عبارت دیگر، شرکت‌ها در حال استخدام نیروی کار هستند.

اما در آمازون، دومین کارفرمای بزرگ ایالات متحد چه می‌گذرد؟ طبق گزارش‌های داخلی آمازون، این شرکت با کمبود نیروی انسانی برای استخدام مواجه است. این شرکت یک مدل برای ورود و خروج کارکنان ایجاد کرده بود؛ جف بزوس عمداً می‌خواست کارمندان هر سال آنجا را ترک کنند. در نتیجه، شرکت به‌طور وحشیانه‌ای کارکنان را به دلیل عملکرد پایین جریمه می‌کرد.

مدیران انبار می‌گویند گردش مالی گاهی بیش از 200 درصد است، یعنی هر جایگاه شغلی دو بار در سال پر و خالی می‌شود. تصور کنید هزینه‌های استخدام و آموزش در چنین مدلی چقدر است. بسیاری از افرادی که در آمازون فعال هستند، نام این استراتژی را مارپیچ مرگ گذاشته‌اند، زیرا نه‌تنها رشد شرکت را دشوار می‌کند، بلکه به برند کارفرمایی شرکت لطمه می‌زند و استخدام نیروی جدید روزبه‌روز سخت‌تر می‌شود.

شرکت‌هایی که به این روش کار می‌کنند، در طولانی‌مدت عملکرد ضعیفی دارند. مانند پیمانکاران پروژه‌های هوافضا که هر زمان یک قرارداد بزرگ را از دست می‌دهند، کارمندان خود را اخراج می‌کنند و به این کار مشهورند. مدیران منابع انسانی در این شرکت‌ها می‌گویند هرچند مدیران با این روش نتایج مالی خوبی می‌گیرند، اما روند استخدام به‌مرور دشوار می‌شود و آنها دیگر نمی‌توانند کارگری را پیدا کنند که طولانی‌مدت در استخدام آنها بماند.

دنیای جدید کار متفاوت است و هر شرکتی به افراد خود وابسته است. ایده «جایگزینی افراد با عملکرد پایین با افرادی با عملکرد بالا» احمقانه است. وظیفه شما به عنوان یک رهبر این است که افراد مناسب را استخدام کنید، سپس آنها را آموزش دهید.