حاج لطفعلی‌بیگ شاملو (۱۱۳۴-۱۱۹۵ ه.ق) متخلص به آذر و معروف به آذر بیگدلی، شاعر و صاحب تذکره آتشکده آذر در شرح حال شعراست. وی با کسانی چون شعله و مشتاق و هاتف و دیگران که جنبش بازگشت ادبی را بنیاد نهاده بودند، همنشینی و همکاری داشت. علاوه بر دیوان شامل ده هزار بیت، یک مثنوی به نام یوسف و زلیخا دارد که به شیوه یوسف و زلیخای جامی سروده و مثنوی دیگری به نام گنجینه به تقلید از بوستان سعدی نیز به او منسوب است.
همانا نیاموخت در روزگار
کسی این لغت را ز آموزگار
حریفان که امروز نام آورند
ز دعوی به ملک سخن داورند
در این عهد، هر کو دو مصرع نگاشت
سر عُجب بر آسمان برفراشت
دو خرمهره هر کو به هم کرد جفت
گمان کرد کو گوهر نظم سفت!
نبینی که آمد درین مرز و بوم
همای همایون کم از بوم شوم؟!
اگر پنج روز این سرای سپنج
تهی شد ز ارباب دانش مرنج
نماند و نمانَد به یکسان جهان
شود آشکار آنچه بینی نهان
شنیدی که جمشید فرخنده‌بخت
چو بیگانگانش گرفتند تخت
جهان بود آشفته سالی هزار
بد و نیکش از ظلم زار و نزار
دگر کز جفا شد پشیمان سپهر
گرایید یک چند از کین به مهر
درفش فریدون برافراخت باز
جهان رشک ایوان جم ساخت باز
نخواهد شدن ریشه تاک خشک
ز میخانه آید همان بوی مُشک
مخور غم که فرداست از کوهسار
برافراخته چتر ابر بهار
