وجه تمایز ما ارائه سرویس‌های ویژه است/ گفت‌و‌گو با سید علیرضا موسوی، مدیرعامل شرکت پرشیا اکسپرس

به همان اندازه که در صنعت لجستیک به روزرسانی در زمینه نرم‌افزار و اپ حائز اهمیت است، آموزش سفیر (نیروی انسانی) اهمیت دارد؛ چرا که شناخت تیم عملیات بیش از آنچه فکرش را بکنید در حوزه لجستیک حیاتی محسوب می‌شود و می‌تواند به پیروزی یا شکست تیم بینجامد.

به گفته سید علیرضا موسوی، مدیرعامل پرشیا اکسپرس، وقتی یک سفیر جدید عضو این مجموعه می‌شود، ممکن است سه، چهار ماه طول بکشد تا ذهنیت سفیر تغییر پیدا کند و او خود را به عنوان نوک پیکان دلیوری یک فروشگاه بزرگ بپذیرد؛ چرا که ارتباط عمده با مشتری در این صنعت توسط سفیرها صورت می‌گیرد و رفتار و گفتار سفیر تعیین‌کننده اعتماد بین مشتری و شرکت پستی است.

موسوی می‌گوید در چالش گرانی‌های اخیر، برآمدن از عهده مخارج زندگی برای سفیرانی که هر یک نماینده این صنعت محسوب می‌شوند، بسیار مهم و حیاتی است. ضمن آنکه مخارج عمده شرکت‌های پستی صرف همین موضوع می‌شود. برای رسیدن به این تعادل، نیاز مبرمی دیده می‌شود که شرکت‌های غیردولتی پستی با یکدیگر هماهنگی‌هایی داشته‌ باشند تا در بازی دو سر برد صنعت لجستیک، هیچ‌کس بازنده از میدان خارج نشود.

ایده اولیه تأسیس شرکت پرشیا اکسپرس در چه زمان و چگونه شکل گرفت؟
ایده اولیه شرکت پرشیا اکسپرس توسط بنیان‌گذار آن، سجاد امیرزادگان شکل گرفت. به این دلیل که امیرزادگان سال‌ها در حوزه رسانه و مطبوعات کار کرده ‌بود، نیاز به سرویس‌هایی برای اشتراک مجلات و نشریات را درک می‌کرد.

بنابراین در سال 1391 سنگ بنای شرکتی را گذاشت که با اینکه دو سالی می‌شود خود ایشان کار را به ما واگذار کرده و از آن فاصله گرفته، اما همچنان این شرکت راهبری می‌شود و در طول این سال‌ها بخش‌های مختلفی به آن اضافه شده و با 50 نفر نیروی انسانی فعال (30 سفیر موتورسوار) و ارسال روزانه 5000 مرسوله در تهران و شهرستان‌ها، به کار خود ادامه می‌دهد.

در همان اوایل تأسیس شرکت، روند کار چگونه پیش می‌رفت؟
دو سال بعد از شکل‌گیری پرشیا اکسپرس و فعالیت در حوزه تخصصی توزیع نشریات و مجلات، وزارت ارشاد اعلام کرد که یارانه کاغذ مطبوعات را به شرکت‌های توزیع‌کننده نشریات پرداخت می‌کند. به این دلیل که پرشیا اکسپرس در این وادی فعال و شناخته‌شده بود، توانست کار را پیش ببرد. هر چند این طرح خیلی زود توسط معاون بعدی مطبوعات وزارت ارشاد لغو شد، اما تجربه‌ای چشمگیر در پرونده کاری این شرکت بر جای گذاشت. بنابراین هنگامی که اواخر 1394 و اوایل 1395، طرح ورود به کسب‌وکارهای اینترنتی ارائه شد، این شرکت خیلی زود توانست در این بخش ورود کند.

علاوه بر آنکه در بخش قرارداد با ارگان‌ها نیز وارد شده بود. این قراردادها شامل قرارداد با شرکت پست جمهوری اسلامی، سازمان تأمین اجتماعی، معاونت علمی ریاست جمهوری، اتاق بازرگانی تهران و فولاد مبارکه اصفهان بود و این شرکت‌ها جزو مشتریان ارگانی و بزرگ پرشیا اکسپرس بودند.

از چه سالی به حوزه لجستیک کسب‌وکارها و فروشگاه‌های اینترنتی وارد شدید؟
تقریباً شش سالی می‌شود این شرکت در حوزه کسب‌وکارهای اینترنتی با شرکت‌های بزرگی همکاری می‌کند و جزو مشتریان دائمی‌اش محسوب می‌شود‌.

این تیم متشکل از چه تعداد سفیر و پرسنل است؟
در حال حاضر در بخش دلیوری و پیکاپ (که در پرشیا اکسپرس هر یک واحدی مستقل محسوب می‌شوند) ناوگانی 50 نفره در تهران داریم.

در بخش لجستیک یعنی بخش تولید، تأمین و توزیع، نگاه شرکت به چه نحو است؟
در واقع نگاه شرکت این است که وقتی با شرکتی، به عنوان مثال، با اتاق بازرگانی تهران وارد تعامل می‌شویم و قرارداد بسته می‌شود، حلقه توزیع به صورت کامل ارائه شود. حال یا این سرویس از خود پرشیا اکسپرس گرفته می‌شود یا از ظرفیت سایر ناوگان‌ها مانند شرکت پست برای تکمیل خدمات استفاده می‌کنیم.

در بخش فروشگاه‌های اینترنتی نیز کل زنجیره توزیع، توسط ما صورت می‌گیرد و بسته‌ها پس از جمع‌آوری و دسته‌بندی، در انبار تفکیک شده و با توجه به نیاز و تمایل مشتری به استفاده از خدمات همان روز و روز بعد تصمیم‌گیری می‌شود که از ناوگان پست برای ارسال استفاده شود یا از ناوگان پیک موتوری شرکت. تعرفه‌های پستی نیز بر اساس همان تعرفه‌هایی است که در شرکت پست وجود دارد و سرویس‌های کامل پستی مانند یک باجه کامل پستی ارائه می‌شود.

روزانه چه میزان بار یا مرسوله را جابه‌جا می‌کنید؟

روزانه حدود 5000 مرسوله وارد مجموعه پرشیا اکسپرس می‌شود. بعد از اینکه این مرسولات طبقه‌بندی شد، برای توزیع آماده می‌شود. معمولاً در تهران بین 1800 تا 2000 مرسوله در روز در مواقع عادی جابه‌جا می‌شوند که توسط ناوگان پرشیا اکسپرس انجام می‌شود و مابقی که حدود 3000 مرسوله در روز است، از طریق باجه پستی سرویس ارائه می‌شود. البته با توجه به شرایط ویژه‌ای مانند شب یلدا یا ولنتاین یا موضوعات مختلف مناسبتی، این حجم به بیش از 3000 مرسوله در شهر تهران می‌رسد.

آیا می‌توان آماری از سهم پرشیا اکسپرس در بازار لجستیک ایران ارائه داد؟

برای ارائه درصد صحیح از سهم لجستیک پرشیا اکسپرس، باید آمار صحیحی از مابقی تأمین‌کنندگان در اختیار داشت. اما متأسفانه آمار دقیقی در دسترس نیست و سهم عمده شرکت پست را در ارائه خدمات نباید نادیده گرفت. مابقی شرکت‌های لجستیکی مانند پرشیا اکسپرس هر یک سهم یک یا دو درصدی را در صنعت دارند.

هر یک از تأمین‌کنندگان بخش خصوصی فاصله بعیدی با شرکت پست از نظر تعداد مرسوله دارند و شرکت پست یکه‌تاز میدان است. ضمن آنکه در بخش تجارت الکترونیک و غیر سنتی عمل کردن نیز شرکت پست طی سال‌های اخیر به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته ‌است.

صنعت لجستیک با اینکه یک صنعت سنتی محسوب می‌شود، اما نوآوری‌هایی را نیز طی سال‌های اخیر تجربه کرده است. شما در این کسب‌و‌کار چه اقدامات نوآورانه‌ای انجام داده‌اید؟

ما از همان بدو تأسیس، اصرار زیادی برای وارد کردن و جا انداختن مباحث نوآورانه در قسمت نرم‌افزاری در این صنعت داشته‌ایم. به طوری که در زمینه امضای دیجیتال نیز جزو شرکت‌های پیشرو بودیم. حتی ایده شکل‌گیری این شرکت نیز از حل یک چالش، شکل گرفت و در طول این سالیان، همواره نگاهی نوآورانه در کسب‌وکارمان داشته‌ایم و با این پرسش خود را درگیر کرده‌ایم که چگونه به اصناف مختلف در بخشی از جابه‌جایی‌ها که کمتر به آنها توجه شده، کمک کنیم.

به عنوان مثال، در بخش آزمایشگاه، با استقرار کانتر و نماینده‌ای نزدیک به دفتر پذیرش آزمایشگاه، این خدمات را به افرادی ارائه می‌دهیم که نیاز به دریافت جواب آزمایش کاغذی و ارسال آن دارند، بدون آنکه بخواهند درگیر پروسه اداری شوند و با خیال راحت و با هزینه‌ای مناسب جواب آزمایش را در محل تحویل بگیرند. در موضوع گارانتی‌ها نیز کار ارسال مرسوله و برگرداندن کالای تعمیرشده به دست مشتری را انجام می‌دهیم. بدون آنکه نیاز باشد مشتری ترددی در سطح شهر داشته باشد.

مزیت رقابتی شما چیست؟
در واقع ارائه سرویس‌های VIP به مشتریان، وجه تمایز و مزیت رقابتی پرشیا اکسپرس است.

صنعت لجستیک را در ایران چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به طور قطعی می‌توان گفت صنعت لجستیک در دنیا جزو ده صنعت برتر و پول‌ساز است. هر قدر خرید و فروش در بستر وب صورت گیرد و این دایره چه به دلیل قطع زنجیره کرونا و چه دلایل فرهنگی و زیرساختی گسترش یابد، صنعت لجستیک نیز صعود را تجربه می‌کند و سفره لجستیکی بزرگ‌تر شده و گسترش بیشتری پیدا می‌کند.

به‌خصوص تهران را باید یک کشور جداگانه در حوزه لجستیک در نظر گرفت، زیرا پتانسیل‌های این بخش در پایتخت قابل قیاس با شهرهای دیگر نیست و حجم کار بسیار متفاوت است. به جز شرکت‌های بزرگ مانند پست و تیپاکس که سهم عمده‌ای را بر عهده دارند، شرکت‌های کوچک‌تر مشابه پرشیا اکسپرس، جای زیادی برای کار دارند و ظرفیت این بازار آنچنان گسترده است که خیلی کارها را می‌توان در آن انجام داد.

ولی حوزه لجستیک چالش‌های مخصوص به خود را دارد. در بسیاری از استارتاپ‌ها با یک نرم‌افزار و اپ می‌توان کسب‌وکار راه انداخت، اما در حوزه لجستیک ابعاد کار کمی متفاوت است و همین مسئله ورود سرمایه‌گذاران به این حوزه را با تردید مواجه می‌کند.

چراکه بخش اعظمی از این سرمایه‌گذاری در بخش نیروی انسانی و وسیله نقلیه است. با توجه به اینکه چالش‌هایی برای گذران زندگی وجود دارد، نیروی انسانی بخش لجستیک نیز از نظر تأمین مالی با محدودیت‌هایی مواجه شده ‌است. شاید اگر در این حوزه، شرکت‌هایی که خواهان رشد و رضایت مشتری و پرسنل هستند، تعاملات و توافقاتی بر سر قیمت و تعرفه با یکدیگر داشته ‌باشند، بتوانند این چالش را تا حدود زیادی مرتفع سازند؛ زیرا اعتماد در این صنعت به‌راحتی به دست نیامده که بخواهد آنی از دست برود.