چهره سال کنشگری مدنی در اقتصاد نوآوری ایران/حامد بیدی

احتمالاً شما هم با من موافق هستید که نمی‌شود درباره اتفاقات امسال صحبت کرد و اشاره‌ای به سایه تهدیدآمیز طرح صیانت نکرد؛ طرحی که عقبه چندین‌ساله داشت، اما تیرماه ناگهان از صحن علنی مجلس سر درآورد و بعد کارزاری توسط یک دانشجوی بی‌ادعا در پلتفرم کارزار ثبت شد.

این کارزار با رکورد تاریخی بیش از یک میلیون امضا، نمادی شد از عصبانیت و مخالفت مردم با این طرح و در کنار فعالیت‌های کنشگران صنفی و سمن‌ها و رسانه‌ها و همراهی بی‌نظیر استارتاپ‌ها و پلتفرم‌های بومی، منجر به آن شد که تا لحظه‌ای که این شماره کارنگ چاپ می‌شود هنوز این طرح تصویب نشده باشد. طرحی که فارغ از ماهیتش و نقدهای جدی به آن، بهانه خوبی شد برای جامعه مدنی ایران که باهم‌بودن را تمرین کنند.

فارغ از اتفاقاتی که در ادامه خواهد افتاد، این با هم بودن به شیوه‌ای کاملاً مدنی و همصدایی در یک حوزه و کنار گذاشتن اختلافات شخصی برای رسیدن به هدفی مشخص، یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که جامعه ایران در حال حرکت به سمت آن است و در این میان کسب‌و‌کار کارزار نقشی مهم در این حرکت ایفا کرده است.حامد بیدی به‌عنوان کسی که صاحب این کسب‌و‌کار اجتماعی است، از این نظر یک چهره منتخب برای کارنگ است.

کسی که در کسب‌وکار اجتماعی‌اش مفهوم کنشگری صنفی-کسب‌وکاری را بازتعریف کرد و در زمانه‌ای که همه از زدن زیر میز صحبت می‌کنند، از گفت‌وگو و تلاش برای تأثیرگذاری بر سیاست‌گذاران و سیاست‌مداران سخن گفت و در حد توان خود تلاش کرد تا به آن اثرگذاری که مدنظر دارد، برسد؛ از حضور پررنگ در شبکه‌های اجتماعی و اتاق‌های نیمه‌شب کلاب‌هاوس تا تبدیل‌شدن به نماد اعتراض به طرح صیانت! او چهره سال کارنگ در حوزه کنشگری مدنی اقتصاد نوآوری است.

حامد بیدی:

زمانی که ۱۴۰۰ را شروع کردیم، ما در تیم کارزار این نگرانی را داشتیم که با داغ‌تر شدن دعواهای سیاسی، ممکن است ترکشی هم به ما بخورد و جلوی فعالیت‌مان گرفته شود و فیلتر شویم؛ تا حدی که هنوز بسیاری از دوستانم وقتی من را می‌بینند، می‌پرسند: «هنوز نگرفتنت؟!»
خب سال ۱۴۰۰ تمام شد و تا لحظه‌ای که این یادداشت را می‌نویسم، با وجود تمام فرازوفرودها و تهدیدها و فرصت‌ها، استارتاپ اجتماعی کارزار به فعالیت خودش ادامه داده است!