کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
اینترنت بهعنوان راهی برای برقراری ارتباط امن و خصوصی ارتش ایالات متحده متولد شد. بنابراین قابل پذیرش است اگر بگوییم ویپیانها (یا اندیشه برقراری ارتباط به روش رمزگذاریشده) از روزهای نخست اینترنت وجود داشته است. با این حال تاریخ واقعی پشت ویپیانها بسیار جالبتر است، زیرا بهسرعت به اینترنت مورد استفاده روزانه ما شکل داد. بیایید نگاهی به تاریخچه ویپیانها و چگونگی تکامل آنها در طول سالها بیندازیم.
اتصال اینترنتی خصوصی (ویپیان) خدماتی است که هنگام ارتباط از طریق اتصال عمومی، امنیت شما را در شبکه با ایجاد یک اتصال امن و رمزگذاریشده بین شما و اینترنت تقویت میکند. یک مجرم سایبری میتواند با دانستن نشانی اینترنتی شما آسیب زیادی وارد کند، اما ویپیان تضمین میکند که حضور آنلاین شما هویت و دادههای خصوصیتان را به خطر نمیاندازد. به همین دلیل استفاده از ویپیانها بهشکل روبهرشد ضروری هستند، چراکه ابزاری برای کاهش تهدیدهایی مانند بدافزارها و هکرها و گذر از محدودیتهای جغرافیایی در دسترسی به محتواست. اگرچه این نیازها در سالهای اخیر بروز کرده، اما منشاء ویپیان به روزهای نخست اینترنت در دهه ۱۹۶۰ برمیگردد.
از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ سازمانها و شرکتهای مختلف پژوهش روی رمزگذاری لایه IP را شروع کردند و نیروی دریایی ایالات متحده یکی از نخستین مراکزی بود که در سال ۱۹۹۲ شیوهنامه SIPP را برای رمزگذاری IP ایجاد کرد. در سال ۱۹۹۳ شیوهنامه رمزگذاری موسوم به Swipe ایجاد شد. تنها یک سال بعد شیوهنامه IPsec برای پروژه خدمات اینترنتی کاخ سفید ایجاد شد که شیوه ارتباطات ایمن رمزگذاریشده بین دو رایانه در یک شبکه را فراهم میکرد و هنوز در ویپیانها استفاده میشود.
در سال ۱۹۹۶ گوردیپ سینگ پال کارمند مایکروسافت شیوهنامه تونلزنی نقطهبهنقطه یا PPTP را ایجاد کرد که قدیمیترین شیوهنامه ویپیان در جهان محسوب میشود و راه را برای دیگران هموار میکند. اگرچه بسیاری ادعا میکنند که PPTP سریعترین شیوهنامه است، اما باید به یاد داشت که این شیوهنامه برای دسترسی تلفنی طراحی شده بود و در زمان خود از کمترین سطح رمزگذاری برخوردار بود.
نخستین ویپیانها به دلیل گرانی توسط کسبوکارها استفاده میشد اما از اوایل دهه ۲۰۱۰ کاربران فردی دست به کار افزایش امنیت و حریم خصوصی خود شدند و سازمانها فناوری توسعه امنیت دیجیتال برتر خود را به اشتراک گذاشتند. این فناوریها به کاربرانی منتقل شد که علاوه بر محافظت در هنگام مرور اینترنت به دنبال مبارزه با سانسور منطقهای محتوای خدمات پخش و سرگرمی بودند.
بر پایه گزارش Global Web Index در سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ تعداد کاربران ویپیان بیش از چهار برابر شده و از هر پنج کاربر اینترنت در کشورهایی مانند تایلند، چین و اندونزی یک نفر برای دورزدن سانسور به ویپیانها متکی است. آینده ویپیانها بسیار امیدوارکننده به نظر میرسد، زیرا با توجه به مشکلاتی که در اینترنت در مورد امنیت، سرعت و دسترسی به محتوا ایجاد میشود، به طور فزایندهای مزایای بیشتری را به کاربر ارائه میدهد.