قوانین ساخت و کاربرد تابلوهای راهنمایی در قرن بیستم / رنگ‌ها علامت می‌دهند

انجمن آمریکایی بزرگراه‌ها و حمل‌ونقل ایالتی (AASHTO) و کنفرانس ملی ایمنی خیابان‌ها و بزرگراه‌ها (NCSHS) بین سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۷ دستورالعمل‌هایی را برای نشان‌های استاندارد و دستگاه‌های کنترل آمدوشد منتشر کردند.

سال ۱۹۳۵: پس از انتشار کتاب‌های راهنمای تابلوهای رانندگی در سال‌های ۱۹۲۴ و ۱۹۲۵ و ۱۹۲۹ و ۱۹۳۰، در سال ۱۹۳۵ نخستین نسخه از کتابچه هماهنگ راهنمای دستگاه‌های کنترل آمدوشد (MUTCD) منتشر شد. نشانه‌های موجود در این راهنما به‌عنوان نشانه‌های نظارتی، هشداردهنده یا راهنما طبقه‌بندی شدند. همه تابلوها هنوز از حروف بلوکی استفاده می‌کردند که سال‌ها استاندارد بود. در این نسخه همچنین بر روشن‌شدن نشانه‌های ویژه مانند ایست در شب سفارش شده بود.

سال ۱۹۴۲: نسخه جنگی MUTCD منتشر شد. این نسخه به شرایط خاموشی، نگهداری مواد و نیاز به محدود کردن مکان‌ها به جاهایی پرداخته شده بود که برای ایمنی همگانی و حرکت کارآمد مورد نیاز است. از آنجا که فلز و کروم برای جنگ مورد نیاز بود، علائم ساخته‌شده از چوب و مواد کامپوزیت رواج یافت. شرایط خاموشی دشواری‌های بسیاری برای کاربران خودروها ایجاد کرد. در چنان شرایطی تنها وسایل مجهز به چراغ خاموشی تأییدشده قادر به حرکت بودند.

سال ۱۹۴۸: پس از جنگ جهانی دوم نسخه جدید MUTCD منتشر شد که شامل تغییراتی مهم در نشان‌های راهنمایی و رانندگی از جمله استفاده از حروف گرد و ساده‌کردن گزاره‌ها بود.

سال ۱۹۵۴: تغییر بزرگ در رنگ نشانه‌ها ایجاد شد و رنگ سیاه روی زرد به سفید روی قرمز تبدیل شد. این نسخه همچنین استفاده از پیام‌های اضافی روی تابلوها را ممنوع کرد.

سال ۱۹۶۱: در نسخه جدید از MUTCD تغییرات بیشتری در نشان‌های راهنمایی و رانندگی ایجاد شد و استفاده از نمادها مورد توجه قرار گرفت.

سال ۱۹۷۱: MUTCD برای سازگاری بیشتر نشان‌های بین‌المللی، استفاده از نمادها در تابلوهای راهنمایی را افزایش داد. در این نسخه استفاده از رنگ قرمز برای چندین نشان نظارتی اضافی مجاز شد و رنگ‌های سفید روی سبز به‌عنوان رنگ استاندارد برای نشان‌های راهنمایی پذیرفته شد. همچنین رنگ نارنجی برای تابلوهای ساختمانی و وسایل محدوده کاری معرفی شد. در این زمان برای نخستین‌بار مناطق قرارگیری مدرسه مورد توجه قرار گرفت و تابلوی مدرسه به شکل پنج‌گوش معرفی شد.

سال ۱۹۷۸: MUTCD به‌عنوان جایگزین تابلوهایی که حاوی کلمات بود، چندین نماد جدید معرفی کرد و نمادهایی برای کارگران به بخش تابلوهای ساختمانی افزوده شد.

سال ۱۹۸۸: MUTCD بخش علامت جدیدی را در مورد علائم تفریحی و فرهنگی اضافه کرد.

سال ۱۹۹۲: وزارت حمل‌ونقل ایالات متحده (DOT یا Department of Transportation) و قانون اعتبارات بنگاه‌های این حوزه دستورالعملی را اعلان کردند که MUTCD را ملزم می‌کرد برای تابلوهای راهنمایی میزان کمینه بازتاب نور را در نظر بگیرد. این استاندارد جدید باید درباره همه تابلوهایی به کار بسته می‌شد که در جاده‌های باز برای سفرهای همگانی به کار رفته است.