کارنگ رسانه اقتصاد نوآوری است. در کارنگ ما تلاش داریم کسبوکارهای نوآور ایرانی، استارتاپها، شرکتهای دانشبنیان و دیگر کسبوکارها کوچک و بزرگی که در بخشهای مختلف اقتصاد نوآوری در حال ارائه محصول و خدمت هستند را مورد بررسی قرار دهیم و از آینده صنعت، تولید، خدمات و دیگر بخشهای اقتصاد بگوییم. کارنگ رسانهای متعلق به بخش خصوصی ایران است.
همایش «اقتصاد دانشبنیان؛ بازار سرمایه، دورنمای آینده» با سخنرانانی از بخش خصوصی و بخش دولتی برگزار شد و هر کدام پیرامون موضوع همایش یعنی اقتصاد دانشبنیان، مواردی را مطرح کردند.
در ابتدای این همایش، محمود گودرزی، مدیرعامل بورس اوراق بهادار گفت: «این همایش به همت بورس تهران و نظام صنفی رایانهای استان تهران برگزار شد تا فضایی برای تعامل بازار سرمایه و شرکتهای دانشبنیان فراهم شود.»
او با اشاره به اهمیت اشتغال در پیگیری مسئله اقتصاد دانشبنیان گفت: «کارآفرینی در اقتصاد دانشبنیان سادهتر از کارآفرینی در بخش صنعت است. در حال حاضر هفت هزار شرکت دانشبنیان داریم که ۶۷ درصد آنها به درآمدسازی عملیاتی رسیدهاند.»
مجید عشقی، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار با بیان اینکه هنوز در کشور ما، عمده ارزش بازار سرمایه متعلق به شرکتهایی است که دارایی فیزیکی دارند، گفت: «سه شرکت برتر در بازار سرمایه ایران داراییمحورند، در حالی که روال فعلی در جهان، برعکس است. باید تلاش کنیم تا شرکتهای دانشبنیان به جایگاه واقعیشان برسند.»
مجتبی توانگر، رئیس کمیته اقتصاد دیجیتال مجلس نیز در این همایش، تصویب قانون جهش تولید دانشبنیان را گام مهمی در ورود شرکتهای دانشبنیان به بازار سرمایه دانست و گفت: «عرضه اولیه سهام شرکتهای دانشبنیان، یکی از راههای ورود سرمایه به این شرکتهاست که در کشورهای مختلف ضوابط خاصی دارد. حتی در اقتصادهای توسعهیافته، کمتر از یک درصد کسبوکارها عرضه عمومی میشوند، چون این عرضه، آنها را تحت نظارت دولتها و سرمایهگذاران قرار میدهد.»
او همچنین توصیه کرد: «شرکتهای دانشبنیان از تجربیات خود در اکوسیستم استفاده کنند تا مسیر ورود به بازار سرمایه را کوتاهتر طی کنند. این مسیر فراهمکننده امکان رشد تعداد بیشتری از آنهاست. ما هم به سهم خودمان کمک میکنیم که طی این مسیر به گونهای که منافع دولت، مردم و بخش خصوصی را فراهم کند، آسان شود.»
مبارزه علیه ساختارهای موجود
سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری ریاستجمهوری نیز با اشاره به مشکلاتی که شرکتهای دانشبنیان با آن مواجهاند، گفت: «در مدت ۹ سالی که در معاونت علمی و فناوری هستم، سیر تحول این شرکتها را دیدهام، با آنها بزرگ و پیر شدهام و با مشکلات آنها درگیر بودهام. رشد این شرکتها و جا افتادن آنها در اکوسیستم اقتصادی کشور، یک مبارزه فرهنگی علیه ساختارهای موجود است.»
او شرط موفقیت در این مبارزه سخت را تلاش و استقامت و ایجاد یک اکوسیستم متناسب با نیاز شرکتهای دانشبنیان دانست و گفت: «این اکوسیستم، مبتنی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی در پژوهش است. ما هرساله ۴۰۰ هزار لیتر خون به آلمان و اتریش میفرستیم و در قبالش دو فرآورده خونی میگیریم که بابت هر یک گرم از آنها، باید ۴۰۰ یورو پرداخت کنیم. این در حالی است که بزرگترین شرکتهای دانشبنیان ما در حوزه بیوفناوری کار میکنند.»
حمید محمدی، مدیرعامل دیجیکالا نیز به تغییر پارادایم اقتصادی در دنیا اشاره کرد و گفت: «تا نیمههای قرن بیستم، در بین شرکتهای برتر دنیا ردپایی از شرکتهای دانشبنیان نمیدیدیم، اما از اواخر این قرن، قواعد بازی تغییر کرد و این شرکتها توانستند در بین ۱۰ شرکت برتر دنیا، جایی باز کنند.»
محمدی با مقایسه بازار سرمایه ایران و ترکیه گفت: «سهم تجارت الکترونیک در اقتصاد ترکیه بیش از دوبرابر سهم آن در اقتصاد ایران است. چرا با وجود بسترهای آماده و دانش فنی بسیار خوب در کشور، این سهم پایین است؟ مهمترین دلیل آن، حجم سرمایهگذاری پایین در این زمینه است. مجموع این سهم از ابتدای شروع خردهفروشی آنلاین در کشور، کمتر از ۴۰۰ میلیون دلار بوده است.»
به بورس فناوری اطلاعات نیازمندیم
محمد خلج، مدیرعامل اسنپ، سخنران دیگر همایش اقتصاد دانشبنیان بود. او ضمن ارائه تاریخچهای از فعالیت اسنپ، به کوچکبودن سهم حملونقل هوشمند نسبت به کل حملونقل اشاره کرد و گفت: «سهم حملونقل هوشمند از کل حملونقل کشور فقط پنج درصد است. با اینکه در مورد بزرگی شرکتهایی مثل اسنپ زیاد حرف میزنیم، اما هنوز بازار بکر بزرگی پیش روی شرکتهایی مثل اسنپ قرار دارد.»
سیدمجید رضوی، مدیرعامل گروه هزاردستان در مورد محصولات این شرکت توضیحاتی ارائه و مدل درآمدی آنها را توضیح داد. رضوی به اهمیت پذیرش استارتاپها در بورس اشاره کرد و مواردی از قبیل در دسترسبودن حوزههای جدید برای سرمایهگذاری عموم و تأمین مالی برای رشد و توسعه استارتاپها را از مزایای پذیرش استارتاپها در بورس برشمرد. علی یوسفیزاده، مدیرعامل آسیاتک نیز در این نشست گفت: «اگر بخواهیم حضور فعالی در بورس داشته باشیم، به یک بورس فناوری اطلاعات نیاز داریم. بورس با مختصات فعلی بهدشواری میتواند داراییهای نامشهود شرکتهای فناوری اطلاعات را ارزشگذاری کند.»