حدود ۶۷ درصد مردم رواندا به کشاورزی مشغولند اما با افزایش جمعیت، تقاضا برای غذا بیشتر شده و با گسترش شهرها، زمین‌های قابل کشت کمتر می‌شود. در چنین شرایطی تداوم کشاورزی رواندا به نوآوری‌های کشاورزی متمرکز بر بهره‌گیری بیشتر از فضاهای کوچک‌تر بستگی دارد. یکی از این نوآوری‌ها کاشتن در هواست.
در این شیوه اقلیم‌پسند، ریشه‌ها در هوا معلقند و در محیط مرطوب رشد می‌کنند. آپولانیر کاریگیا در کار کاشت سنتی سیب‌زمینی بود که شرایط آب‌وهوایی و بهره‌وری کم محصول او را نگران کرد.
او با روش کاشتن در هوا آشنا شد و با حمایت دولت و شرکایش، از سال ۲۰۱۵ کار کاشت در هوای گلخانه‌ای را شروع کرده است و از این طریق نهال سیب‌زمینی را چندبرابر می‌کند، سپس بعضی از آن‌ها را در مزرعه خود می‌کارد و بقیه را به سایر کشاورزان می‌فروشد. آپولانیر حدود ۲۵۰۰ گیاهچه در گلخانه خود پرورش می‌دهد و در مدت دو و نیم ماه از آن‌ها سیب‌زمینی تولید می‌کند.
آپولانیر حالا چنان غرق در مشتری است که تلاش می‌کند افراد بیشتری را به استفاده از روش‌های کاشت در هوا و تولید نهال برای کشاورزان ترغیب کند.
