آیا نسل آینده برای انقلاب صنعتی چهارم آماده‌اند؟

کار مدارس همانند سابق در جریان است اما روی میز دانش‌آموزان در کنار مداد و کتاب، تبلت و رایانه قرار دارد. در عصر انقلاب صنعتی چهارم، دانش‌پژوهان جوان در کنار زبان انگلیسی زبان کدنویسی را هم یاد می‌گیرند. اکنون بیش از هر زمان دیگری حیاتی است که دانش‌آموزان به فناوری و همچنین آموزگارانی دسترسی داشته باشند که به‌خوبی در کاربرد نوآوری‌های فناوری مهارت دارند و چشم‌انداز شغلی را که دانش‌آموزان پس از ترک کلاس با آن مواجه خواهند شد، درک می‌کنند.
انقلاب صنعتی چهارم با همگرایی دنیای فیزیکی و دنیای مجازی و ایجاد یک اقتصاد پیوسته جهانی و نوآوری بی‌وقفه در سراسر دنیا متمایز می‌شود. در گذشته همکاران و همکلاسی‌ها پشت میزهای اطراف یکدیگر بودند، اکنون همکاری بلادرنگ در سراسر جهان امکان‌پذیر است.
دکتر نادیا لوپز، مدیر آکادمی موت هال بریج، فینالیست جایزه جهانی معلم و نویسنده کتاب «تدریس در انقلاب صنعتی چهارم: ایستادن در لبه پرتگاه» است. او بهتر از همه می‌داند که در دوران انقلاب صنعتی چهارم، یک جعبه‌ابزار آموزشی روزآمد چقدر حیاتی است. خانم لوپز یک مدرسه دولتی را در جامعه‌ای با منابع کم هدایت می‌کند و از یک محیط مثبت منابع اهدایی و برنامه درسی خلاقانه استفاده می‌کند تا مطمئن شود که دانش‌آموزانش ابزار و اعتمادبه‌نفس لازم برای موفقیت پس از فارغ‌التحصیلی را دارند. او می‌گوید: «مهارت‌های مورد نیاز بزرگسالان برای دوران IR4 را می‌توان در طول دوران تحصیلی کودک در دبستان، راهنمایی و دبیرستان آموزش داد. همه مواردی از جمله توسعه مهارت‌های تفکر انتقادی، آموختن همکاری، به‌اشتراک گذاشتن نظرات، تمایل به حل مسئله از طریق فعالیت‌های کلاس درس و برنامه‌های درسی که نشانگر نوع محیطی است که کودکان در نهایت در بزرگسالی در آن کار می‌کنند، به آماده‌سازی آن‌ها کمک می‌کند. گاهی می‌پنداریم فرزندان بسیار کم‌سن‌وسال هستند اما این درست نیست. ذهن آن‌ها آماده دریافت اطلاعات فراوانی است. امروز کودکان 9 یا 10 ساله برنامه‌نویسی رایانه انجام می‌دهند و در این سن نوجوانی خلاق و نوآور هستند.»
با این حال واقعیت این است که برخی مناطق ویژه منابع کافی در اختیار ندارند و برخی از کودکان فرصت شرکت در رقابت را نخواهند یافت. شکاف دیجیتالی یک واقعیت دلهره‌آور است؛ بر پایه داده‌های جدید مرکز تحقیقات پیو تقریبا 6 نفر از هر 10 نفر ساکن روستا می‌گویند در دسترسی به اینترنت پرسرعت با مشکل مواجه هستند و بیش از 4 نفر از هر 10 ساکن شهری نیز همین مشکل را دارند. دانش‌آموزان بدون دسترسی به فناوری در خانه، از جمله افراد غیر سفیدپوست و غیرمرفه، در درس‌ها و مهارت‌های فنی عقب می‌افتند و از مهارتی که پس از این برای بیشتر مشاغل ضروری خواهد بود، کاسته می‌شود. در دوره IR4 همه‌چیز دیجیتال شده و با شتاب زیادی در حال حرکت هستیم اما مدارس درگیر ساختار قدیمی هستند. مدارس بازتاب‌دهنده نوآوری که در محل کار رخ می‌دهد نیستند. نمی‌دانیم مشاغل فردا چگونه خواهد بود، با این حال مهارت‌های ویژه‌ای هست که اگر به هر کودکی آموزش داده شود قادر است در آن دنیا حرکت کند، اما ما جوانان را برای این تغییر آماده نمی‌کنیم.